• A zona habitada da Valenzá na posguerra era parte da Carballeira (hoxe barrio do municipio de Ourense) e en Correos identificábase como “o barrio Carnicerías” segundo lembra Jesús Campelo, que dende os 9 anos axudou aos seus pais, Preciosa e Aurelio, na tenda que hoxe pode verse pechada pero intacta, a carón do estanco que segue a ser da familia.

• A irmá de Jesús, Rosa, é xerente do estanco instalado dende comezos dos 2000, a poucos metros da tenda “Campelo” orixinal, e os dous fixeron memoria para describirnos a actividade que se desenvolvía na contorna de tenda familiar.

“vinos y licores”, panadería…. Campelo
Aurelio (pai de Rosa e Jesús) e a tía Consuelo na porta de tenda (foto esq.) O matrimonio Preciosa e Aurelio cos fillos José Luis, Jesús e Aurelio e unha tía.
Reproducido do álbum familiar (Rosa Veiga/concello de Barbadás)

• Os seus pais, Preciosa e Aurelio, eran da comarca da Limia e no ano 45 plantexáronse o futuro entre a decisión de emigrar a Venezuela ou quedar no casco vello de Ourense.
  “Viñeron para Ourense e o noso pai traballou un ano nas obras do ferrocarril ata que souberon no ano 46  da tenda-vivenda na Valenzá. O propietario daquela era un médico chamado Eustaquio, da familia Eire, e acordaron con el quedarse co edificio” detalla Jesús, que dende os 9 anos botou una man n atenda nas vacacións e ratos libres do colexio.
  “A familia Eire era propietaria de parte do terreo do barrio, aparte da casa-tenda, dende finais do século XIX; tiñan un almacén de sal no soto e outro almacén de alimentación nun edificio en Ourense”, relata Jesús.

• Contáronlle que coa familia Eire ao fronte da tenda, “viñan carruaxes a cargar sal para levala a establecementos de toda Celanova”. Despois fíxose cargo dela “un tal Gerardo” e seguidamente os seus pais, que cambiaron o nome do letreiro da fachada para engadir “Campelo” ao de “vinos y licores, paquetería y….  ”, como se ve nalgunha das fotografías do artigo.

Cinco carnicerías na Valenzá

• Jesús e Rosa narran a Valenzá que lembran da infancia e xuventude, e a partires do álbum familiar de fotografías. Daquela “había doce familias na Valenzá e cinco carnicerías, aparte dos bares e tendas básicas de alimentación como a nosa e a de Julia, na casa que aínda se conserva na rotonda central da Valenzá”.

• O barrio era un anaco da Caballeira e da Valenzá, e os establecementos que lle deron o nome de “Carnicerías” eran a do Pepe “O Pera”, a de Maruja e Serafín, a do “Garabás” (a súa muller tiña outra na rúa Marcelo Macías) e a do señor Manolo. Todas estiveron abertas ao publico durante os anos 50, 60 e 70, segundo Jesús. “Cada sábado facíanse colas de familias de Ourense que viñan mercar aquí a carne, e de paso outros alimentos para o consumo semanal”.

• Houbo unha máis xusto na posguerra que era “do Lombán”, pero estivo aberta durante menos tempo.

• “O barrio era eminentemente comercial e de servizos e a nosa tenda era como un Corte Inglés en pequeno, no que había alimentación, mercería, tabaco, viños, pensos, confección…” relata.

• Aparte das carnicerías e da tenda “Campelo”, estivo aberta outra na que os “homes tomaban o viño ao saír da misa cada domingo, no fondo da costa que leva a igrexa de San Bernabé”. Era a tenda-bar de Julio “o Moca” que estivo activa ata os anos 50. Outras como a de Manolo Feijóo e herdeiros, estivo aberta ata finais do século XX, e por último a da propia Julia, no medio da Valenzá.

Outros locais non alimentarios

•  Según Jesús e Rosa, había tamén dúas carpinterías: a de Aser Sabucedo con “bastantes empregados e especializada en mesas”  e outra de Manuel Paradela, adicado a facer mobles a medida. As dúas traballaron durante os anos 60, 70 e 80.

• Na contorna máis próxima á súa tenda, estivo o restaurante “Os Chilotes” da familia Santos ata comezos do XXI, una ferrería de Emilio “o Ferreiro” e a chapistería do “Chabas”.
  Outros negocios desa época duraron pouco como zapaterías e pescaderías, segundo puido saber Jesús Campelo. Hoxe o panorama comercial do barrio é moito máis amplo, e nel permanecen algunhas das vellas tendas protagonistas daquela de case toda a actividade económica.