Todolos artigos de: Admin

08/03/2024

Declaración institucional con motivo do 8M

Día Internacional da Muller

Declaración institucional con motivo do 8M - Concello de Barbadás

Como todos os anos, o Concello de Barbadás, súmase á conmemoración do 8M – Día Internacional das Mulleres, reafirmando o seu compromiso coa igualdade de xénero en todos os espazos da vida política e social local.

 

Dende o Concello de Barbadás asumimos a necesidade de avanzar cara unha representación paritaria de mulleres e homes nas corporacións locais e así o levamos á práctica na realidade do nosos concello. En xeral, na política local estanse a dar pasos importantes como é ter pasado nos últimos vinte anos de dezaoito a sesenta alcaldesas no ano 2023, o que supón o 22% dos concellos galegos. No caso das concelleiras, a presenza das mulleres ascende ao 40%. Estes avances non son suficientes e estas cifras teñen que seguir medrando xa que os datos reflicten que, aínda que se están dando importantes pasos nos liderados femininos, as mulleres seguen estando infrarrepresentadas nos espazos máis importantes de toma de decisións do eido local e, polo tanto, os espazos políticos en xeral seguen estando moi masculinizados.

 

Aínda que recoñecemos os avances, queda moita labor que desenvolver ata conseguir que a sociedade sexa un espazo onde a igualdade sexa unha realidade polo q é preciso abordar tanto as barreiras estruturais  como as actitudes e percepcións que perpetúan a discriminación e garantir que todas as persoas accedan ás mesmas oportunidades.

 

O compromiso do Concello de Barbadás pasa pola promoción da participación das mulleres na vida política e social local, mediante accións de sensibilización, capacitación e fomento do liderado feminino e, por suposto, pola incorporación da perspectiva de xénero de forma transversal en todas as nosas políticas, garantindo que se tomen en conta as necesidades e a realidade específicas das mulleres e das nenas nas nosas accións, pola aplicación de medidas para garantir a igualdade salarial e de oportunidades no emprego promovendo a participación equitativa de mulleres en todos os niveis e sectores sociais.

 

Consideramos imprescindible seguir impulsando campañas de prevención e sensibilización contra a violencia de xénero, e a través do CIM, como recurso específico do Concello de Barbadás para a promoción da igualdade e a loita fonte a violencia de xénero, continuar dando apoio integral ás mulleres vítimas e traballando na erradicación da violencia machista, xa que esta é a expresión máis miserable da desigualdade de xénero.

 

Dende o Concello de Barbadás amosamos o noso firme compromiso coa igualdade, a través do deseño, elaboración e apoio de todas as políticas públicas necesarias para mellorar a vida das mulleres do noso concello. Debemos seguir traballando na consolidación dos avances sociais en materia de igualdade tendo como horizonte unha sociedade máis feminista, xusta e igualitaria.

 

Barbadás, 8 de marzo de 2024

Igualdade, Novas

CONTENT.1710839033

04/03/2024

I Carreira pola igualdade en Barbadás

9 de marzo de 2024

2024-Barbadás-Carreira pola igualdade

Ata mañá martes 5 de marzo ás 23:59 h  estará aberto o prazo de inscrición para participar na I Carreira pola igualdade do Concello de Barbadás.

 

Este novo prazo, inclúe  o seguro da carreira pero sen a camiseta oficial por esgotamento de existencias.

 

Aqueles/as que vos inscribades entre hoxe e mañá, o día da carreira, deberedes traer posta unha camiseta de cor rosa .

  • Data: SÁBADO 9 DE MARZO DO 2024
  • Lugar:  A SAÍDA E A CHEGADA DA CARREIRA SERÁN DENDE O POLIDEPORTIVO MUNICIPAL DE BARBADÁS (A VALENZÁ)
  • Inscricións en  https://sportmaniacs.com/es/services/inscription/carreira-alternativa-barbadas-2024
  • IMPORTE DAS INSCRICIÓNS
    •  𝗠𝗔𝗜𝗢𝗥𝗘𝗦 𝗗𝗘 𝗜𝗗𝗔𝗗𝗘: 3,00€ (Importe benéfico que se destinará na súa integridade ao Banco de Alimentos de Barbadás.
    •  𝗠𝗘𝗡𝗢𝗥𝗘𝗦 𝗗𝗘 𝗜𝗗𝗔𝗗𝗘: GRATUÍTA
    •  𝗗𝗢𝗥𝗦𝗔𝗟 𝗖𝗘𝗥𝗢: IMPORTE SOLIDARIO

 

Barbadás Quéreo Viveo, CIM-Centro de Información á Muller, Eventos, Igualdade

CONTENT.1710839033

24/02/2024

Conmemoramos o Día de Rosalía

23 de febreiro de 2024 na Biblioteca Municipal de Barbadás

2024-Banner-Barbadás-Día de Rosalía

A Biblioteca Municipal de Barbadás, acolleu na tarde de onte, un acto de conmemoración con motivo do Día de Rosalía de Castro, para poñer en valor a vida e obra desta valente muller e escritora, figura fundamental da nosa lingua.

 

Primeiramente, Marga Pérez e Ana Peleteiro, concelleiras de Educación e Cultura respectivamente, deron lectura do Manifesto da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega (AELG).

 

A continuación, nenos e nenas do Coro da Escola de Música, leron fragmentos da obra de Rosalía, para continuar coa entrega de agasallos aos grandes lectores e lectoras, da Biblioteca Municipal de Barbadás, do pasado ano.
• Noa e Alicia, de infantil
• Hugo e Uxía, de xuvenil
• e Antonio e Lourdes, na categoría de adultos.

 

Compoñentes do Club de Lectura “Café con Letras” da localidade de Bentraces, puxeron en común a súa experiencia: Comentan e intercambian opinións sobre unha mesma obra que len, á vez que comparten un café, organizan encontros cos autores ou mesmo fan saídas para coñecer os itinerarios relatados nos libros.

 

A nota musical, foi da man de José Antonio, á guitarra, e Noa ao violín, mestres da Escola de Música de Barbadás, que interpretaron marabillosamente, varios temas relacionados coa nosa terra e coa obra literaria da homenaxeada, Rosalía de Castro.

Cultura, Educación/Formación, Novas, Participación cidadá

CONTENT.1710839033

21/02/2024

Celebración do Día de Rosalía de Castro

23 de febreiro, ás 19:00 h, na Biblioteca Municipal de Barbadás

2024-Barbadás-día de Rosalía
Con motivo da conmemoración do Día de Rosalía de Castro, o 23 de febreiro, ás 19:00 h, celebraremos esta efeméride cunha serie de actos que terán lugar na Biblioteca Municipal:
 
▪️ Lectura do Manifesto da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega (AELG).
▪️ Lectura pública da obra de Rosalía.
▪️ Música ao vivo.
▪️ Entrega de agasallos aos grandes lectores e lectoras da Biblioteca Municipal de Barbadás.
 
Achégate para lembrar a esta gran poeta e novelista galega, no día do seu aniversario.

Cultura, Educación/Formación, Eventos

CONTENT.1710839033

02/02/2024

Festa de Disfraces e Concurso Infantil

O martes, 12 de febreiro, a partir das 16:00 h, na Solaina

2024 Barbadás-Concurso infantil Entroido Barbadás

O martes, 12 de febreiro, a partir das 16:00 h, dentro da programación do Entroido de Barbadás, celebraremos a festa infantil e concurso de disfraces infantil no parque da Solaina.

Haberá animación musical e  desfile   dos/das nenos/as que participen no concurso  e posterior entrega de premios.

As inscricións para participar no Concurso de Disfraces,  poderanse facer do 5 ao 9 de febreiro, no Espazo Infantil (en horario de 16:00-20:00 h).

 

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Educación/Formación, Eventos

CONTENT.1710839033

02/02/2024

ADMITIDOS/AS ESCOLA DE CICLISMO

Inicio da actividade o 5 de febreiro. Inscricións ata o 1 de febreiro

Barbadás Escola de ciclismo

A Concellería de Educación do Concello de Barbadás, organiza a actividade ESCOLA DE CICLISMO.

Obxectivos:
Dirixido a nenos e nenas  nados/as  entre o ano 2020 e o 2012, a Escola de Ciclismo é unha actividade lúdica cuxos obxectivos son:

  • Aprender a andar en bicicleta dunha maneira segura.
  •  Favorecer o desenvolvemento psicomotor, a coordinación e o equilibrio.
  •  Coñecemento de nocións básicas de mecánica e uso da bicicleta.
  •  Fomentar medios de mobilidade sostible.

Prazas ofertadas
Para que se leve a cabo a actividade de Escola de Ciclismio,  será preciso un número
mínimo de 10 nenos/as. O número máximo de nenos/as será de 25.

 

Horario e calendario
A actividade comenzará o día 5 de febreiro e rematará o 21 de xuño.

 As clases impartiranse os luns en horario de 16:30 a 17:30 horas.

 

Lugar de desenvolvemento
A actividade desenvolverase no patio do CEIP Filomena Dato, colexio adscrito ao concello
de Barbadás, sito na Rua do Ensino nº 4 – A Valenzá.

 

Custo do servizo
O custo do servizo ten carácter de precio público, o seu importe é de 15€/mes.

 

Inscrición

Inscricións ata o  1 de febreiro de 2024:

  • De forma telemática a través da sede electrónica do Concello de Barbadás
    https://barbadas.sedelectronica.gal
  • De forma presencial no rexistro ( Casa do Concello, Oficinas A Valenzá ).
  • En calquera dos rexistros establecidos na páxina web do Concello (www.barbadas.es).

Bases e formulacio de inscrición nos documentos que se achegan.

Data Adxuntos
02/02/2024 Bases reguladoras da actividade Escola de Ciclismo PDF [177 KB]
02/02/2024 Solicitude inscrición curso ciclismo MSWORD [203 KB]
02/02/2024 Resolución de admitidos no curso de iniciación ao ciclismo (1) PDF [543 KB]

Cursos, Deportes, Educación/Formación

CONTENT.1710839033

31/01/2024

Obradoiros de memoria

Celebraranse en distintos locais sociais do concello

Concello de Barbadás - Obradoiros de memoria2024
Aberto o prazo para inscribirse nos Obradoiros de Memoria, actividades de estimulación cognitiva coa finalidade de optimizar o funcionamento da memoria. Dirixidos a adultos.
Terán lugar nos locais sociais de
▪ Loiro
▪ Piñor
▪ Sobrado
▪ Bentraces
▪ A Valenzá
📝Inscricións nas oficinas municipais de A Valenzá, área de Servizos Sociais, ou chamando ao teléfono 988393168.
Barbadás -Obradoiros de Memoria 2024

Cursos, Servizos sociais

CONTENT.1710839033

27/01/2024

Arrinca o Entroido en Barbadás cunha explosión de alegría!

Venres, 9 de febreiro, inicio do Entroido en Barbadás! 

Venres 9 de febreiro 2024, inicio do Entroido en Barbadás

Prepárate para mergullarte na diversión e a festa porque o venres, 9 de febreiro, é o inicio oficial do Entroido en Barbadás!

Programa do Venres:

  • Ás 12:00 h: Desfile infantil dos centros escolares CEIP Filomena Dato, CEIP O Ruxidoiro e Colexio Luis Vives, acompañados  de integrantes do Centro Ocupacional As Burgas

 

  • Ás 20:00, comeza o Pregón do Entroido. Un emocionante discurso que marca o inicio da celebración!

 

  • Despois do Pregón: Goza dunha deliciosa Cea de Comadres nos acolledores establecementos hostaleiros da zona. A mellor maneira de recargar enerxía para a noite!

Cea de Comadres en Barbadás 2024

  • 23:00 h en diante: A festa continúa coa Gran Festa de Comadres en compañía da Gramola Disco. Bailes, boa música  e bo ambiente para gozar ata ben entrada a noite.

2024-Banner-Barbadás-Festa de Comadres 09/02/2024

Lembra!! , o venres, 9 de febreiro,  Barbadás transfórmase no epicentro da diversión carnavalesca. Así que, reúnete con amigos, vístete cos teus mellores disfraces e prepárate para unha noite chea de cor, diversión e alegría.

Únete  á celebración do Entroido en Barbadás!!

Barbadás Quéreo Viveo, Cultura, Eventos

CONTENT.1710839033

18/01/2024

Charla: “Ler e interpretar as etiquetas dos alimentos”

25 de xaneiro ás 17:30 h no salón de actos do CEIP Filomena Dato

Charla sobre as etiquetas dos alimentos - Barbadás

O Servizo de Nutrición do Centro de Saúde de A Valenzá, organiza a charla “LER E INTERPRETAR AS ETIQUETAS DOS ALIMENTOS”.

 

Esta sesión, dirixida a todos os públicos,  será impartida polo nutricionista Ricardo de la Fuente Cid, cuxa consulta está no noso centro de saúde.

A sesión versará sobre a información que conteñen as etiquetas dos produtos alimentarios e como interpretala.

 

  • A cita será o próximo xoves, 25 de xaneiro, no salón de actos do CEIP Filomena Dato.

 

 

 

Educación/Formación, Eventos

CONTENT.1710839033

18/01/2024

Participa e Concursa no Desfile de Entroido de Barbadás

Inscricións ata o día 12 de febreiro de 2024 antes das 12:00 h. da mañá.

Inscrición aberta, ata o 12 de febreiro, para participar no Desfile de Entroido de Barbadás 2024

O Concello de Barbadás, co obxecto de fomentar, conservar, promocionar e ensalzar o tradicional Entroido, organiza e convoca o concurso do desfile de Entroido 2024, que se celebrará o  martes,  13 de febreiro.

Poderán participar calquera persoa ou grupo de persoas (asociacións veciñais, culturais, etc.) que presenten a súa solicitude no prazo e forma establecidos. Ler bases.

  • Categorías
    Establécense as seguintes categorías:
     Carrozas: mínimo 10 persoas (a maioría dos integrantes teñen que ir subidos na carroza durante todo o percorrido).
     Comparsas: mínimo 10 persoas (que tamén pode ir acompañada de vehículo ou elemento artístico, que será valorado polo xurado).
     Parellas/Tríos
     Individuais

 

 

  • Premios
    Establécense os seguintes premios por categorías:
     Carrozas: 1º premio 1.000 €, 2º Premio 750 €, 3º Premio 550 €, 4º Premio 300 €.
     Comparsas: 1º premio 1.000 €, 2º Premio 750 €, 3º Premio 550 €, 4º Premio 300 €.
     Parellas/Tríos: 1º Premio 300 €, 2º Premio 150 €, 3º Premio 100 €.
     Individuais: 1º Premio 200 €.

 

  •  Axudas a asociacións
    As asociacións que participen no Desfile do Martes de Entroido 2024 compostas por 10 ou máis integrantes e se atopen debidamente inscritas, a data 31/12/2023, no Rexistro de Asociacións do Concello de Barbadás, recibirán unha axuda de 300 €.

 

Vive o Entroido de Barbadás, participando no seu desfile!!

 

 

 

Data Adxuntos
18/01/2024 18012024-Publicación BOP - Bases desfile entroido Barbadás PDF [99 KB]

Cultura, Novas

CONTENT.1710839033

24/01/2024

Participa no Concurso de Mecos de Entroido

Prazo de inscrición ata o día 2 de febreiro de 2024 antes das 12:00 h. da mañá.

2024-Entroido Barbadás - Concurso de mecos de entroido

O Concello de Barbadás, organiza e convoca o concurso de Mecos de Entroido 2024.

Poderán participar calquera persoa ou grupo de persoas (asociacións veciñais, culturais, etc.) que presenten a súa solicitude no prazo e forma establecidos. Ler bases.

  • Forma e prazo de presentación
     O prazo de presentación será dende o  19 de enero (día  seguinte ao da publicación das presentes bases no Boletín Oficial da Provincia) e ata o día 2 de febreiro de 2024 antes das  12:00 h. da mañá.
     A inscrición realizarase a través deste  formulario en liña
    No formulario de inscrición, estará dispoñible un campo para achegar a foto do meco   (unha única imaxe por inscrición que deberá realizarse nun punto xeográfico dentro do concello, onde o meco deberá estar exposto).

 

  • Votación popular telemática
    Habilítase  un formulario onde as persoas interesadas poderán votar telemáticamente, entre os días 2 de febreiro ao 12 de febreiro de 2024 ambos incluídos.

 

  •  Premios
    Establécense os seguintes premios:
     1º premio: 300 €.
     2º Premio: 200 €.
     3º Premio: 100 €.

 

Data Adxuntos
24/01/2024 18012024 - Publicación no BOP - Bases concurso Mecos PDF [82 KB]

Cultura, Novas

CONTENT.1710839033

04/01/2024

Concurso Cartel de Entroido 2024 de Barbadás

Data limite presentación de propostas: 16 de xaneiro 2023 ás 14:00h.

Banner Concurso Cartel Entroido Barbadás 2024

A Concellería de Cultura   organiza, un ano máis, o Concurso para elixir o Cartel anunciador do Entroido de Barbadás para o ano 2024.

 

Beneficiarios
Poderá participar no concurso toda persoa física ou xurídica, cun só traballo por participante ou colectivo sendo indispensable que as obras sexan orixinais, que non reproduzan obras ou imaxes que poidan dar lugar a plaxio.

Requisitos dos traballos

  • O formato único será vertical con tamaño 50×70 (non servirán formatos proporcionais).

 

  • Presentaran sobre un bastidor ríxido. Non existirán limites de tintas nin técnicas. A obra deberá ser presentada en sistemas informáticos, achegarán ademais da reprodución a cor que reúna os requisitos sinalados, e correspondente soporte magneto/óptico con todos os ficheiros necesarios para a obtención de fotolitos xunto coas fontes utilizadas, e nos seu caso, os orixinais das imaxes utilizadas.

 

  • O cartel imprimirase en offset. O/A autor/a poderá indicar en Pantone as cores utilizadas.

 

  • As obras levarán como único texto: Entroido Barbadás 2024. (Non poderán levar sinatura nin pseudónimos).

 

  • O tema será de libre elección e interpretación do/da autor/a, debendo reflexar o sentimento do entroido de Barbadás en todas as súas facetas.

 

  • Os traballos presentados terán como única identificación un lema, o incumprimento desta norma será motivo de descalificación.

 

  • O Concello Barbadás corrixirá os posibles erros dos textos que figuren nas obras e resérvase a facultade de incluír logotipos ou anagramas na composición definitiva do cartel.

 

Forma e prazo de presentación

  •  O prazo de presentación será desde o día seguinte ao da publicación das presentes bases no Boletín Oficial da Provincia e ata o día 16 de xaneiro de 2024, antes das 14:00h.
  • As obras entregaranse no Concello de Barbadás, rúa Cimadevila nº1 32890 Barbadás ou nas oficinas municipais, rúa do Viso nº2, 32002 A Valenzá – Barbadás. No caso de envíos por Correos ou por empresas de mensaxería, non se admitirán entregas a partir das 14:00 h. dese día.
  • O lema presentarase escrito no exterior dun sobre pechado. No interior do sobre xuntarase unha fotocopia do DNI do autor/a e información artístico (de estimalo oportuno), dirección actual e teléfono.
  • Ademais deberá achegar unha declaración xurada de atoparse ao corrente de pago coa Facenda estatal, autonómica e local así como coa Seguridade Social.
  • Os/as concursantes responsabilizaranse totalmente de que non existan dereitos de terceiros nas obras presentadas, e renuncian a calquera reclamación por dereitos de imaxe.

Ler detalle das bases no arquivo que se achega.

Premio
O premio consistirá na edición do cartel seleccionado e unha dotación económica de 500 euros.

Concurso Cartel Entroido Barbadás 2024

 

Data Adxuntos
04/01/2024 BOP 298 30122023 PDF [78 KB]
04/01/2024 Bases reguladoras do Concurso de carteis 2024 de Barbadás PDF [92 KB]

Cultura, Novas

CONTENT.1710839033

01/01/2024

Visita das Súas Maxestades Os Reis Magos a Barbadás

Visitarán o concello os días 3 e 4 de xaneiro de 2024

2024-Visita dos Reis Magos a Barbadás
  • As Súas Maxestades, os Reis Magos de Oriente, visitarán Barbadás, o mércores, día 3 de xaneiro,  levando ilusión a cada un dos pobos do concello.

 

  • O xoves, día 4, tamén estarán en “Diverlandia 6.0”, acompañando nesta xornada de diversión que se celebrará no Polideportivo Municipal.

2024-Percorrido dos Reis Magos - Concello de Barbadás

 

Barbadás Quéreo Viveo, Eventos

CONTENT.1710839033

15/12/2023

O 26 de decembro, Festival de Panxoliñas

Na Casa de Cultura de Barbadás

Festival de Panxoliñas en Casa de Cultura de Barbadás- 26 decembro 2023
  • Agrupacións musicais do noso concello participarán nun festival,  onde as panxoliñas serán as protagonistas do repertorio.

 

  • O evento será o próximo día 26 de decembro, martes, ás 19:00 h, na sala da Casa de Cultura Manuel María.

 

  • Esta será a orde de participación:
    • CORAL SAN MAURO E RONDALLA NOVA XERACIÓN

    • FERREÑAS NO LUSCOFUSCO

    • CORAL AURIA CANTA E CORO DA EMMB

    • VELAÍ VAI

    • CORO AQUA MÚSICA

    • CORAL POLIFÓNICA VOCES E CORDAS E PANDERETEIRAS VAGALUMES

A entrada será libre ata completar aforo.

 

Cultura, Eventos

CONTENT.1710839033

15/12/2023

O 22 de decembro, Papá Noel achégase a Barbadás

Comezará o seu percorrido ás 18:00 h

Visita de Papá Noel - 23 decembro2023 - Barbadás
  • A maxia do Nadal aproxímase e con ela, unha visita especial que nos emocionará.

 

  • Papá Noel achegarase a Barbadás,  o día 22 de decembro, nun percorrido cheo de alegría e sorrisos, levando consigo a maxia do Nadal e repartindo ilusión ao seu paso.

 

  • Ten  a túa carta lista para entregar a Papá Noel e comparte os teus desexos do Nadal con el!

Cartel percorrido Papa Noel

Barbadás Quéreo Viveo, Cultura, Eventos

CONTENT.1710839033

04/12/2023

Concurso de decoración de balcóns, xanelas e portais do Nadal 2023

Inscricións ata o 12 de decembro de 2023 antes das 14:00 h

Concurso decoración de Nadal 2023 - concello de Barbadás

O Concello de Barbadás convoca o Concurso de decoración de balcóns, xanelas e portais  co obxectivo de fomentar a colaboración dos veciños,  na ornamentación e embelecemento da vila durante a tempada de Nadal 2023-2024.

  • Inscrición

Poderán participar neste concurso tanto as persoas físicas como as xurídicas do Concello de Barbadás que teñan vivendas con balcóns, xanelas ou portais que poidan ser decorados.

Valorarase
-A creatividade.
-A orixinalidade.
-A combinación de elementos e cores,
-A iluminación e composición.
-Motivos empregados para decorar.

 

Os impresos para inscribirse poderán obterse , no Concello de Barbadas, na Oficina Municipal de A Valenzá ou a través da páxina web do Concello (www.barbadas.es).

Os impresos debidamente cumprimentados presentaranse por rexistro, no Concello de Barbadás, na Oficina Municipal de A Valenzá, ou a través da Sede Electrónica desde o día seguinte á publicación destas bases no Boletín Oficial da Provincia de Ourense (03.12.2023) ata o 12 de decembro de 2023, antes das 14:00 h.

 

Os interesados deberán, na solicitude de inscrición, facer unha declaración responsable de que se atopan ao corrente de obrigas coa Axencia Estatal da Seguridade Social, Instituto Nacional da Seguridade Social, Axencia Tributaria Galega e o Concello de Barbadás.

Coa ficha de inscrición será preciso para formalizar a participación no concurso enviar unha foto do balcón, xanela ou portal ó enderezo de correo electrónico cet@barbadas.es ata o día 12 de decembro de 2023  antes das 14:00 h, facendo constar no asunto do correo electrónico PARTICIPACIÓN CONCURSO DE BALCÓNS, XANELAS E PORTAIS así como o nome da persoa participante.

  • Votación telemática

Poderase votar, emitindo un voto por cada categoría (un voto por balcóns, un voto por xanelas e un voto por portais), dende 12 de decembro a partir das 16:00 h, ao 18 de decembro de 2023 (ata as 14:00 h) dende esta ligazón.  

  • Premios

Establécense os seguintes premios:
1º premio ao mellor balcón de 200 €
1º premio a mellor xanela de 200 €
1º premio ao mellor portal de 200 €

  • Entrega de premios

O día 21 de decembro, publicarase o listado das persoas gañadoras.
O día 22 de decembro, entregaranse os diplomas as persoas gañadoras.

2023-redes-Barbadás-Concurso de balcóns

Data Adxuntos
04/12/2023 20231110_Outros_Bases concurso xanelas Nadal 2023 PDF [227 KB]
04/12/2023 Ficha inscrición concurso decoración de balcóns 2023 PDF [119 KB]

Barbadás Quéreo Viveo, Campaña de Nadal, Novas, Participación cidadá

CONTENT.1710839033

04/12/2023

Concurso de escaparates de Nadal 2023

Inscricións ata o 12 de decembro de 2023 ás 14:00 h

Concurso de decoración de escaparates Nadal 2023 - Concello de Barbadás

O Concello de Barbadás convoca o Concurso de Escaparates e Decoración de Nadal co obxectivo de fomentar a colaboración cidadá na ornamentación e embelecemento da vila durante a tempada de Nadal 2023-2024, facendo partícipes ao tecido comercial e hostaleiro de Barbadás.

  • Participación

Poderán participar todos os establecementos comerciais e hostaleiros do Concello de Barbadás, tanto sexan persoas físicas como xurídicas.

 

  • Valoración 

O tema a desenvolver xirará en torno ao ambiente do Nadal. Haberá total liberdade en canto á técnica e estilo.
No caso dos establecementos hostaleiros que non dispoñen de escaparate, terase en conta para que poidan participar a decoración interior, exterior e das terrazas.

Valorarase a creatividade, orixinalidade e apreciación de elementos locais.

  • Procedemento

Os impresos poderán obterse, no Concello de Barbadas, na Oficina Municipal de A Valenzá ou a través da páxina web do Concello (www.barbadas.es)
Os impresos debidamente cumprimentados presentaranse por rexistro, no Concello de Barbadás, na Oficina Municipal de A Valenzá, ou a través da Sede Electrónica desde o día seguinte á publicación destas bases no Boletín Oficial da Provincia de Ourense (03.12.2023)  ata o 12 de decembro de 2023 ata as 14:00 h.
Os/as interesados/as deberán, na solicitude de inscrición, facer unha declaración
responsable de que se atopan ao corrente de obrigas coa Axencia Estatal da Administración Tributaria, Tesorería Xeral Seguridade Social, Axencia Tributaria Galega e o Concello de Barbadás.

Unha vez presentada a folla de inscripción será preciso para formalizar a participación no concurso enviar unha foto do escaparate ou decoración interior, no seu caso, a dirección de correo electrónico cet@barbadas.es ata o día 12 de decembro de 2023 antes das 14:00 h

  • Votación

Establécense dúas vías de valoración dos establecementos participantes: xurado e popular, cos seguintes premios:

Premios do xurado profesional:
1º premio escaparate de establecemento comercial de 300€.
2º premio escaparate de establecemento comercial de 200€.
1º premio escaparate de establecemento de hostalería de 300€.
2º premio escaparate de establecemento de hostalería de 200€.
Premios da votación popular:
1º premio escaparate de establecemento comercial de 300€.
2º premio escaparate de establecemento comercial de 200€.
1º premio escaparate de establecemento de hostalería de 300€.
2º premio escaparate de establecemento de hostalería de 200€.

  • Votación popular

As persoas que desexen votar poderán facelo, dende o  12  (dende as 16:00 h) ata o  18 de decembro de 2023 ás 14:00 h, neste formulario.

  • Entrega de premios

O día 21 de decembro publicarase o listado dos establecementos gañadores e o 22 entregaranse os diplomas.

 

Concurso Escaparates - Nadal 2023 - concello de Barbadás

 

 

 

Data Adxuntos
04/12/2023 20231110_Outros_Bases concurso escaparates Nadal 2023 PDF [228 KB]
04/12/2023 Ficha inscrición concurso de escaparates Nadal 2023 PDF [119 KB]

Barbadás Quéreo Viveo, Campaña de Nadal, Comercio, Novas

CONTENT.1710839033

20/11/2023

Listado definitivo axudas Educación Infantil curso 2023/2024

2023-Banner-Axudas Ed. Infantil curso 2023/2024 Concello de Barbadás

 

  • Para calquera cuestión ou dúbida ao respecto, contactar cos servizos administrativos da Concellería de Educación, sitos na Casa de Cultura Manuel María (Rúa San Bernabé, 37 -A Valenzá. Tfno. 988 24 68 85) .

 

 

 

Data Adxuntos
20/11/2023 Bases Axuda Ed. Infantil curso 2023-2024 PDF [215 KB]
20/11/2023 Solicitude axudas Ed.Infantil 2023-2024 PDF [59 KB]
20/11/2023 Listado Provisional Axudas curso 2023-2024 PDF [179 KB]
20/11/2023 Listado Definitivo Axudas curso 2023-2024 PDF [253 KB]

Barbadás Quéreo Viveo, Educación/Formación, Novas

CONTENT.1710839033

24/10/2023

Actividades infantís Samaín, para levar algún sustiño e divertirse!

26, 27, 30 e 31 de outubro

Banner Barbadás Samaín 2023

O misterio está no aire e as risas terroríficas a piques de comezar.

Con motivo do Samaín, no Espazo Infantil teremos:

Para socios/as do Espazo Infantil:

  • Unha serie de obradoiros, – de decoración terrorífica, de cocina temática, de decoración de cabazas- para deixar voar a imaxinación e a creatividade. As prazas son limitadas. Reserva en espazoinfantil@barbadas.gal.

Para todos os públicos:

  • Actividade “Truco e trato”, na que os establecementos comerciais que participan, convidarán a chuches, aos cativos e cativas que os visiten.

 

  • Ruta nocturna terrorífica, pola Valenzá Vella, con baile e invitación a bolo preñado, para os disfrazados.

 

Preparados para uns días de celebración do Samaín cheos de diversión e “sustos”?

Programa de Samaín 2023 en Barbadás

2023-Barbadás-A3-Truco ou trato

Cultura, Eventos

CONTENT.1710839033

10/10/2023

Aviso Aula de Teatro: inicio e actualización de listados

Inicio das clases 11 de outubro

Banner Aula de Teatro de Barbadás

O inicio das clases de teatro será este mércores, día 11 de outubro, no horario que corresponda.

Grupo infantil: 17:00 – 18:00 horas.

Grupo xuvenil: 18:00 – 19:00 horas.

Grupo adulto: 19:00 – 20:00 horas.

Para calquera cuestión ou dúbida ao respecto, contactar cos servizos administrativos da Concellería de Cultura, sitos na Casa de Cultura Manuel María (Rúa San Bernabé, 37 -A Valenzá. Tfno. 988 24 68 85) .

Cartel Aula de Teatro Concello de Barbadás

 

Data Adxuntos
10/10/2023 Bases reguladoras Aula de Teatro curso 2023-2024 PDF [350 KB]
10/10/2023 Solicitude Aula Municipal de Teatro PDF [125 KB]
10/10/2023 Listados provisionales de admitidos aula municipal de teatro PDF [236 KB]
10/10/2023 Listados de admitidos aula municipal de teatro PDF [135 KB]
10/10/2023 Listados actualizados de admitidos aula municipal de teatro PDF [135 KB]

Barbadás Quéreo Viveo, Cultura, Novas

CONTENT.1710839033

09/10/2023

Obradoiros de PROCURA DE EMPREGO

Inscricións no 680344873 ou en aulamentor@barbadas.es

Obradoiros de Procura de Emprego - Aula Mentor - Barbadás -

A AULA MENTOR do Concello de Barbadás, organiza para outubro e novembro deste ano 2023,  obradoiros para axudarte no teu proceso de procura de emprego, para confeccionar ou actualizar o teu curriculum e para prepararte para as túas entrevistas de traballo.

 

As datas en que se levarán a cabo os obradoiros programados, serán:

  • Obradoiro PROCURA DE EMPREGO: Xoves, 19 de outubro, ás 16:30h.

 

  • Obradoiro CURRICULUM VITAE: Xoves, 26 de outubro, ás 16:30 h

 

  • Obradoiro ENTREVISTA DE TRABALLO: Xoves, 9 de novembro, ás 16:30 h

 

As sesións desenvolveranse en

A TÚA AULA MENTOR
AULA TECNOLÓXICA PARQUE DA SOLAINA
A VALENZÁ – BARBADÁS

HORARIO de atención ao público de AULA MENTOR:
De luns a venres 9:30 – 14:00 h e 16:00 – 19:00 h

  • Se estás  a buscar emprego ou queres optar a outras ofertas dispoñibles no mercado laboral, non dubides en inscribirte no 680344873 ou enviando un correo a aulamentor@barbadas.es

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Cursos, Educación/Formación

CONTENT.1710839033

28/09/2023

Listados definitivos de admitidos/as nas actividades extraescolares

2023-Banner-Actividades extraescolares Barbadás

 

  • As clases comenzaran, segundo o día que corresponda, o 2 de outubro.
  • Para calquera cuestión ou dúbida ao respecto, contactar cos servizos administrativos da Concellería de Educación, sitos na Casa de Cultura Manuel María (Rúa San Bernabé, 37 -A Valenzá. Tfno. 988 24 68 85) .

 

 

Data Adxuntos
28/09/2023 Bases Actividades extraescolares 2023-2024 PDF [145 KB]
28/09/2023 Horarios actividades extraescolares curso 2023-2024 PDF [214 KB]
28/09/2023 Solicitud actividades extraescolares 2023-2024 PDF [239 KB]
28/09/2023 Listado provisionales admitidos actividades extraescolares CEIP O Ruxidoiro PDF [132 KB]
28/09/2023 Listados provisionales de admitidos actividades extraescolares CEIP Filomena Dato PDF [134 KB]
28/09/2023 Listados definitivos admitidos actividades extraescolares CEIP O Ruxidoiro PDF [329 KB]
28/09/2023 Listados definitivos actividades extraescolares Filomena Dato PDF [341 KB]

Cursos, Educación/Formación

CONTENT.1710839033

17/09/2023

Semana Europea da Mobilidade en Barbadás, programa de actividades

do 16 ao 22 de setembro

Banner coa imaxe da Semana da mobilidade en Barbadás

A Semana Europea da Mobilidade, da que o Ministerio para a Transición Ecolóxica e o Reto Demográfico é coordinador nacional, é unha campaña dirixida a sensibilizar, tanto aos responsables políticos como aos cidadáns, sobre os beneficios tanto para a saúde pública como para o medio ambiente asociados ao uso de modos de transporte máis sostibles, en particular, o transporte público, a bicicleta e os desprazamentos a pé.

 

 

  • Está iniciativa celébrase cada ano, do 16 ao 22 de setembro, realizando actividades para promocionar a mobilidade sostible e fomentando o desenvolvemento de boas prácticas e medidas permanentes.

 

  • O tema elixido pola Comisión Europea para a campaña deste ano 2023 é “Eficiencia enerxética” e o lema para este e os próximos anos será “Combina e móvete!”

 

  • O concello de Barbadás, como cada ano,  súmase a esta iniciativa  e desde a súa concellería de Educación, organiza para a Semana Europea da Mobilidade, actividades para fomentar o uso do transporte público, a educación viaria, o coidado do medio ambiente….

 

  • Estas accións, que cobran un especial protagonismo pola celebración da Semana Europea da Mobilidade, véñense desenvolvendo no Concello de Barbadás durante todo o ano, con programas como o do “Ruta Catalina”, que promove a mobilidade casa-escola dos alumnos de primaria, con medios como a bicicleta, patíns ou andando, evitando o uso de vehículos de motor.

 

AXENDA SEMANA DA MOBILIDADE 2023

Cartel programación Semana da Mobilidade'2023 en Barbadás

Educación/Formación, Medio ambiente, Novas

CONTENT.1710839033

14/09/2023

Descubre os sabores do Concello de Barbadás no VI Concurso de Pinchos “Barbadás a Bocados”!

Os días 15 e 16 de setembro nos 18 establecementos hostaleiros participantes

Banner Concurso de pinchos "BARBADAS A BOCADOS" - 2023

Os días 15 e 16 de setembro de 2023, teremos en Barbadás, o Concurso de Pinchos “Barbadás a Bocados”. Una cita  que  organiza a Concellería de Comercio e que este ano cumpre a súa 6ª edición.

Quen nos acompañe nestes días, terá a oportunidade de probar sorprendentes e saborosas propostas presentadas polos 18 establecementos hostaleiros participantes.

  • Ti decides o mellor petisco de Barbadás.

    Proba e Vota: Visita polo menos catro dos establecementos participantes e goza dos seus petiscos. Logo, vota polos teus favoritos. A túa opinión conta!

    Participa e Gaña: Se probas polo menos catro petiscos, entrarás automaticamente no sorteo de emocionantes premios. Cantas máis delicias probes, máis oportunidades terás de gañar!

    Votación Profesional: Un xurado de expertos culinarios avaliará tamén cada petisco en busca de sabor, presentación e creatividade. Os chefs teñen a oportunidade de impresionar aos profesionais coas súas creacións únicas.

OBRADOIROS

A diversión culinaria non se detén no concurso de petiscos pois teremos máis actividades para todas as idades!

  • Catas de Aceite: Algunha vez preguntácheste como se avalía un aceite de oliva de calidade? Acompáñanos ao  noso obradoiro de catas de aceite, onde descubrirás os matices e aromas dos mellores aceites da rexión. Unha viaxe de sabores que che deixará impresionado!

2023-Redes-Barbadás-Cata de aceites

  • Obradoiror de Cociña Interxeracional: A cociña é un lugar de encontro, e neste taller, todos son benvidos. Pais e fillos, avós e netos, compartindo momentos lúdicos mentres aprenden xuntos técnicas culinarias! A cociña é o lugar perfecto para conectar a través da comida e as historias.

2023-Redes-Barbadás-Taller cociña

Estes obradoiros son completamente gratuítos e abertos ao público de todas as idades.
Non importa se es un entusiasta da cociña ou un principiante, hai algo para todos!

O noso obxectivo é crear momentos especiais que todos poidan gozar e lembrar.

Esperamos verte alí!

SOCIALIZAR, COMPARTIR, GOZAR

  • O VI Barbadás a bocados  é unha oportunidade única para saborear a diversidade de sabores que ofrece Barbadás e apoiar ao comercio local.
  • Reúne aos teus amigos e familiares e ven a compartir con eles momentos de encontro e lecer, no VI Concurso “Barbadás a bocados”!!

Establecementos participantes no VI Concurso de Pinchos "Barbadás a bocados"

Empresas colaboradoras concurso de pinchos Barbadás a bocados

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Comercio, Novas

CONTENT.1710839033

24/08/2023

Recoñecemento Nacional: o Concello de Barbadás galardoado co Premio María Moliner polo seu innovador labor na Biblioteca Municipal.

O galardón de 2.772 euros, será destinado integramente ao investimento en libros.

2023-Axenda Institucional - Visita do subdelegado do goberno con motivo da concesión do premio María Moliner á Biblioteca Municipal de Barbadás

Un fito histórico foi alcanzado polo Concello de Barbadás, que foi distinguido co prestixioso Premio María Moliner polo seu destacado labor na Biblioteca Municipal. Este renomeado galardón, concedido polo Ministerio de Cultura en colaboración coa Federación Española de Municipios e Provincias, resalta a excepcional contribución de Barbadás na promoción cultural e educativa.

  • O Premio María Moliner resérvase para poboacións de menos de 50.000 habitantes, sendo a primeira vez que Barbadás postulábase para este recoñecemento.
    O galardón, que inclúe unha suma de 2.772 euros, será destinado integramente ao investimento en libros, reafirmando o compromiso do Concello co acceso á lectura e o coñecemento.

 

  • O corazón deste logro é o proxecto innovador presentado pola Biblioteca Municipal de Barbadás, titulado “A tartaruga Catalina viaxa ao mundo dos libros”. Este programa abarca unha serie de actividades diversificadas, que inclúen talleres mensuais deseñados para distintas idades e grupos, a creación dunha caixa de benvida destinada aos máis pequenos, colaboracións enriquecedoras cos colexios locais e a instalación de casiñas de madeira pintadas polos nenos nas parroquias. Estas casiñas convertéronse en espazos onde os cidadáns poden depositar e recoller libros, fomentando así un intercambio comunitario de literatura. Ademais, contacontos ao aire libre convertéronse nun atractivo esencial deste proxecto, proporcionando un contacto directo  coa narración.

Casiña portalibros para compartir lectura nas distintas parroquias de Barbadás - Proxecto promovido pola Concellería de Cultura

  • Con motivo desta distinción, o subdelegado do goberno, Emilio González, quixo visitar a Biblioteca Municipal de Barbadás  situada na Casa dá Cultura Manuel María. Durante a súa visita, reuniuse co alcalde, Xosé Carlos Valcárcel, a exconcelleira de Cultura e principal promotora do proxecto, Marga Pérez, e Ana Peleteiro, a nova edila da área. O subdelegado destacou a creatividade e o impacto positivo que esta iniciativa xerou na comunidade.

Visita do subdelegado do goberno con motivo da concesión do premio María Moliner á Biblioteca Municipal de Barbadás

  • Este galardón non só honra os esforzos do Concello de Barbadás, senón que tamén inspira a outras localidades para seguir o seu exemplo na promoción da aprendizaxe e a cultura a través de iniciativas imaxinativas e colaborativas. A entrega oficial do premio levará a cabo nun evento próximo, consolidando aínda máis o estatus de Barbadás como un punto de innovación cultural e educativa en España.

 

Os medios de comunicación, provinciais, autonómicos e estatais,  tamén quixeron recoller esta destacada noticia:

Cultura, Novas

CONTENT.1710839033

04/07/2023

“Os xoves son cultura” – Programa cultural BARBADÁS’2023

Todos os xoves de xullo e agosto'2023 no Parque dos Patos

Programa cultural verán 2023 - Concello de Barbadás

Un ano máis, co inicio da tempada estival, damos comezo ao programa cultural de verán Concello de Barbadás, denominado este ano “OS XOVES SON CULTURA”.

  • Actividades teatrais, musicais, circenses, cómicas…. dirixidas a todos os públicos, que amenizarán o solpor de cada xoves,  dos meses de xullo e agosto. 

 

  • As actuacións celebraranse no Parque dos Patos, na Valenzá, e comezarán ás 21:00 h.

 

  • Se a metereoloxía fose adversa, poderanse desprazar ao patio do CEIP Filomena Dato ou ao auditorio da Casa da Cultura Manuel María.

 

  • O programa cultural “OS XOVES SON CULTURA”, organizado pola Concellería de Cultura, conta coa colaboración da Concellería de Igualdade, a Escola de Música de Barbadás, a Rede de Auditorios de Ourense e a Agrupación de Protección Civil de Barbadás.

 

Programa cultural de Barbadás 2023 - Os xoves son cultura

Cultura, Novas

CONTENT.1710839033

30/06/2023

Aviso campamentos “Barbadás Concilia Verán”

Barbadás concilia verán 2023

Aviso campamentos Barbadás Concilia.

Periodos: 

1º quincena de xullo: 3 – 14 de xullo.

2º quincena de xullo: 17- 28 de xullo.

1º quincena de agosto: 31 de xullo – 14 de agosto.

2º quincena de agosto: 16 – 29 de agosto.

Horario: 9:00 – 14:00 horas.  De luns a venres ( excepto festivos ).

Ubicacións: 

Urbán A – B: instalacións parque da Solaina ( A Valenzá ).

As Lamas: Local Social.

Barbadás: Local Social.

Sobrado: Local Social ( Parque Fidalguiño).

Piñor: Local Social ( Campo de Roma ).

Os/as nenos/as poderán levar:

Gorra.

Merenda e auga.

Data Adxuntos
30/06/2023 Bases reguladoras Barbadás Concilia Verán 2023 PDF [315 KB]
30/06/2023 Solicitude campamentos de verán concilia Barbadás PDF [330 KB]
30/06/2023 1 QUINCENA DE XULLO PDF [122 KB]
30/06/2023 2 QUINCENA DE XULLO PDF [120 KB]
30/06/2023 1 QUINCENA DE AGOSTO PDF [147 KB]
30/06/2023 2 QUINCENA DE AGOSTO PDF [116 KB]
30/06/2023 1 QUINCENA DE XULLO definitvo PDF [166 KB]
30/06/2023 2 QUINCENA DE XULLO definitivo PDF [165 KB]
30/06/2023 1 QUINCENA DE AGOSTO defintivo PDF [153 KB]
30/06/2023 2 QUINCENA DE AGOSTO definitivo PDF [155 KB]

Educación/Formación, Novas

CONTENT.1710839033

12/06/2023

As piscinas municipais de Barbadás, inician a súa tempada de verán

Apertura, 12 de xuño de 2023

Verán 2023-Apertura piscina Barbadás o 12 de xuño
O luns, 12 de xuño, está previsto o inicio da tempada da piscina municipal, se a climatoloxía permite a súa estrena.
  • O horario durante o mes de xuño, será de 16:00 a 21:00 h.
  • Nos meses de xullo, agosto e setembro (ata o día 3), o horario de apertura será:
    •  De 12:00 h a 15:00 h.
    •  De 16:00 h a 21:00 h.
Compra de abonos
As persoas empadroadas no Concello de Barbadás, poderán mercar o abono da piscina de dous xeitos diferentes:
– 𝗔𝗣𝗣 𝗚𝗜𝗠𝗡𝗔𝗦𝗜𝗢 𝗩𝗜𝗥𝗧𝗨𝗔𝗟 (Opción Alta de Cuotas)
– ou na  web   https://barbadas.provis.es/     (Mi cuenta – Alta de cuotas)

Novas

CONTENT.1710839033

23/05/2023

Obradoiro de Curriculum Vitae

O 30 de maio de 2023, ás 16:30h, na Aula Tecnolóxica de A Solaina (A Valenzá)

Obradoiro de CV en Barbadás

Ter un Curriculum Vitae ben elaborado, é unha das máximas á hora de procurar emprego e candidatarse para un posto de traballo.

  • Para que poidas facer o teu propio CV, coa información  precisa, evitando erros comúns para sacarlle o maior partido a esta “carta de presentación”, a Aula Tecnolóxica do Concello de Barbadás, realizará un OBRADOIRO DE CURRICULUM VITAE.

 

  • Será o vindeiro día 30 de maio, ás 16:30 h, nas instalacións da Aula Tecnolóxica, da Solaina (A Valenzá)

 

  • Inscricións no teléfono 680 344 873

2023--Barbadas-redes-Obradoiro CV

Cursos, Educación/Formación

CONTENT.1710839033

03/04/2023

Xosé Carlos Valcárcel quixo humanizar Barbadás tras xurar que a súa cara “nunca estaría nun cartel”

Servizos públicos en Barbadás

O alcalde de Barbadás, Xosé Carlos Valcarcel Doval coas traballadoras municipais Lucía Freire e Betty Gómez

Xosé Carlos Valcarce Doval é economista e chegou a Barbadás na procura de piso. Atopouno, quedou e descubriu que o lugar que escollera para vivir “carecía de solidariedade e de valores de progreso, medraba de xeito pouco humanizado e era un concello pouco democrático”.

  • Xuraba daquela que a súa cara “nunca estaría nun cartel” pero finalmente aceptou comezar a súa carreira política e tentar dar pulo a iniciativas que paliasen as numerosas eivas, como “a pouca transparencia, a falta de solidariedade, a actividade pouco respectuosa co medio ambiente, nada feminista e sometido a un crecemento puramente especulativo e deshumanizado, sen ter presentes as necesidades das veciñas e veciños”, relata.

 

  • No momento en que foi elixido alcalde hai 8 anos, segundo lembra, a primeira iniciativa que quixo poñer en marcha foi a de arranxar o xardín dianteiro do supermercado Mercadona. “A propiedade estaba moi dividida e costounos 4 anos localizar a tódalas persoas implicadas”, lembra.

 

  • E xa “con orgullo” refírese a outras intervencións nas que destaca a activación total do CIM (que foi iniciativa do partido co que co-gobernou na anterior lexislatura) e o funcionamento actual do Banco Solidario que estaba “en precario e hoxe atende e da sustento vital a preto de 400 persoas”, e foi tan importante tamén durante a pandemia.

Os proxectos que son e serán

  • A ampliación do polideportivo  , pendente dun convenio marco entre Xunta de Galicia e Deputación de Ourense; a mellora de rúas con prioridade, neste momento, na rúa das Burgas cara o centro de saúde; o posto da Garda Civilque xa está encauzado para instalarse na Valenzá”; a cubrición de parques que xa conta con varios proxectos e está pendente de financiación…
    Hai parques que non poden cubrirse pola proximidade a vivendas”, lembra, e tamén a previsión de crear unha zona acuática con xogos de auga na contorna  da piscina municipal… e o transporte metropolitano,  que xa non depende do concello.
    “Somos o único que ten aprobados requisitos e protocolos e o funcionamento como transporte metropolitano da comarca de Ourense depende agora da Xunta de Galicia e dalgún dos concellos afectados, pero co aprobado por nós podemos ofrecer xa billetes a custo reducido para todo tipo de colectivos como estudantes, persoas maiores….”

 

  • Ser alcalde conleva estar pendente de todas as áreas, así que tamén refírese á de Cultura por ser “intensísima e de balde”, durante todo o ano, e ao aire libre durante o verán . “Comezamos a traballar tamén coa posibilidade de ter un auditorio no concello”, remarca.

 

  • No eido patrimonial e mesmo turístico destaca a complexidade de actuar nos cascos antigos de Loiro, Bentraces, Sobrado do Bispo e mesmo no de Barbadás porque están afectados pola Lei de Patrimonio e esto obriga a que as actuacións “sexan lentas” pero xa están  en marcha varias. No mesmo eido destaca O Tangaraño (ou penedo Vigón) e o proceso para declaralo Ben de Interese Natural (monumento natural).
O Tangaraño - Barbadás
O Tangraño – Barbadás

“Unha vez máis, a multipropiedade ralentiza e hai tempo que iniciamos a localización de propietarios”, engade. Tamén en marcha a Ruta dos Cruceiros para dar a coñecer e poñer en valor os máis de 30 espallados polo concello.

Igrexa románica de San Martiño, en Loiro, e cruceiro e igresa de San Xoán, en Barbadás. foto Rosa Veiga
Igrexa románica de San Martiño, en Loiro, e cruceiro e igresa de San Xoán, en Barbadás. foto Rosa Veiga
  • Barbadás terá un polígono comercial cun proxecto técnico desenvolvido en colaboración coa Autoridade Portuaria da Zona Franca de Vigo, a través do delegado estatal David Regada. Cando esté definido, en terreos entre Barbadás en Bentraces, o seu crecemento dependerá das iniciativas privadas.

 

  • En deportes, Barbadás comezou a ser lugar para unha das probas do Rallye de Ourense,  haberá un minicircuito nivel C2 de ciclocross e unha proba internacional puntuable para o campionato do mundo e seguirán eventos novidosos como o “Cavernícolas Race”.

Beleza natural de Louredo

  • Outro dos espazos naturais que hai que destacar, segundo Xosé Carlos, é a fraga de Louredoun espazo natural do concello, preto de zona urbana pero case sen afectación dende hai moitos anos, onde están as primeiras evidencias documentadas dos viños de Galicia, e hai que poñelo en valor” , engade.
Excursión guiada pola fraga de Louredo (Santa Ouxea) de Surbia Natura en novembro de 2022.
Excursión guiada pola fraga de Louredo (Santa Ouxea) de Surbia Natura en novembro de 2022. foto Rosa Veiga

 

Convivencia e solidariedade

  • Para Xosé Carlos o traballo municipal ten sentido se “expresa e busca mellorar a convivencia, a socialización e a solidariedade” pois Barbadás é un concello “moi marcado” no urbanístico “e hai que humanizalo e melloralo con tódalas iniciativas posibles”.

 

  • Lembra que para elo, as vías de comunicación entre veciñas, veciños e concello son moitas. “Levo con orgullo ser alcalde do lugar no que vivo e que as persoas me falen para explicar as súas ideas, e poder encauzalas despois”, remata.

 

  • (As últimas entrevistas foron adicadas ás diferentes áreas  municipales para aportar información de como funcionan os servicios públicos de Barbadás, os novos espazos creados como a Casa da Mocidade, os que veñen de antes como a Escola Municipal ou o Centro de Información á Muller e en xeral, a actividade xerada arredor das propostas e necesidades veciñais… recomendámoche leer para saber).

 

 

 

 

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839033

30/03/2023

Os grandes e pequenos proxectos de Barbadás saen do contacto continuo da veciñanza coa edil Victoria Morenza

Servizos públicos en Barbadás

Área de obras - Edil Victoria Morenza - concello de Barbadás

Victoria Morenza Doforno naceu en Alemaña e cando tiña 3 meses a súa nai veuse para Piñor con ela, onde xa estaban os seus dous irmáns. O seu pai é de Mugares (Toén) e o avó  viviu na casa do Bohío, nas aforas de Piñor, no lugar onde se muda de concello.

  • É tenente de alcalde en Barbadás dende hai 4 anos  e asegura estar “encantada” porque nos catro anos anteriores levaba a área de Urbanismo onde se facían moitas obras co remanente de tesourería,  “e quería ter un contacto máis amplo, unha  visión de conxunto das áreas,  e cando chegou esa opción hai 4 anos, veu con moita máis carga de traballo e de responsabilidades, porque nas 7 concellerías que temos faise o traballo de 9”, asegura.

 

  • Se houbera que concretar as súas competencias, habería que dicir que Victoria Morenza é a edil de Mobilidade, Persoal, Obras, Infraestruturas, Relacións Institucionais e Vivenda e Urbanismo, aparte das tarefas de coordinación como tenente de alcalde.
    E se hai que concretar máis, ela escolle, entre todas as responsabilidades, as que teñen que ver “con proxectos e fixación de obxectivos por zonas para orixinar un desenvolvemento equitativo nas diferentes poboacións e aldeas do concello”, detalla.

 

  • No eido da procura continua do equilibrio entre poboacións destaca o proxecto do Pisco,no que hai moitas persoas implicadas porque a actuación desenvolverase a carón das veciñas e veciños”. “Eu non son unha adiviña para saber o que queren os nosos veciños así que son eles os que nolo din e nós facémonos eco”, afirma.

 

  • Afirma que o seu grupo de Goberno “herdou diferentes situacións nos diferentes espazos, e temos que telo en conta. De feito somos conscientes de que en Barbadás conviven perfectamente un mundo rural na maior parte das poboacións, o semi-urbano de San Lourenzo de Piñor e Parada,  e o mundo urbano da Valenzá e Finca Fierro, e todo no mesmo concello”
Área de obras - victoria Morenza - Concello de Barbadás
Os operarios José Benito Araújo, Modesto Alvarez, a aparelladora municipal, Rosa Suárez e a concelleira de Obras e tenente de alcalde,  Victoria Morenza, diante dun arranxo nun vial do Fonsillón. 23/03/23, foto Rosa Veiga

Nove canles diferentes para recibir avisos da poboación

  • Victoria alude á comunicación continua coa sociedade de  Barbadás, da que reciben avisos, incidencias, necesidades e ideas, cada día, polas mensaxes nas redes sociais (Facebook,  instagram  e twitter).
    Tamén pola web do concello  , por “whatsapp” no teléfono móbil institucional “de toda a vida” que agora ten Victoria co número 646 987 108,  polo rexistro do concello, na sede electrónica , por chamada telefónica ó 988 36 00 00 e mesmo pola App para móbil Concello de Barbadás.

 

  • Todos os avisos e incidencias quedan recollidos nun informe anual. “Tratamos de responder a cada aviso e son moitos”. Como exemplo, explica que no concello hai unhas 3.500 farolas públicas, e cada día recibe unha media de 10-15 avisos só para cambiar lámpadas estragadas ou para reparar algunha incidencia respecto ao sistema de alumeado.

 

  • Esta comunicación “supón un cambio total cara a apertura á sociedade e comezou co aproveitamento da páxina web, que atopamos recén montada cando comezamos a gobernar, e non había nada máis nese eido”, concreta.

 

  • Esas nove canles de comunicación e o contacto cos traballadores municipais fai posible que Victoria estea “ao tanto  das necesidades de cada área “ porque lle gusta facelo, pero recoñece que ás veces algunha pásaselle.
    “Compaxinar o día a día cos proxectos máis grandes é complexo, e aí chegan licencias de obra, arranxo e limpeza de camiños, eventos, o antes e despois de calquera obra… son o día a día que van comendo o tempo”, destaca.

O proxecto do Pisco e Campo Redondo, arredor da auga

  • As outras tarefas de Victoria, as dos proxectos a medio/longo prazo, son as que teñen “menos visibilidade inmediata pero imos presentando aos poucos”, engade.
    Entre eles, o xa anunciado da senda polas beiras do río Barbadás que pasa polo Pisco e un pouco máis abaixo, polo Campo Redondo.
    “É un lugar emblemático e idílico, co que calquera persoa soña porque é zona de río con moita arboreda,  e precisaba moitas melloras, así que agora terá nova varanda, un banco con unha visión espectacular da zona e varios arranxos”.

 

  • Para Victoria, é unha satisfacción falar deste proxecto porque estar no Pisco e contorna “é como estar no Edén e, por riba, dende el haberá acceso a esa aldea pantasma  para algúns que é Moureán” (aldea abandonada na que quedan as ruínas de propietarios que se trasladaron e agora viven noutras poboacións de Barbadás).
    “A senda que chegará ó Pisco sae da Valenzá, e moitas persoas a descubriron durante os confinamentos da pandemia, e gustou moito porque ten moita sombra para os días de calor”, engade. O proxecto foi encargado ao arquitecto Juanjo Otero  e entre outras cousas, porá en valor a auga, o seu son e a súa presenza en todo ese percorrido.

O Pisco - Aldea abandonada

  • Neste momento, ese proxecto está en trámite, en fase de protocolo coa Confederación Hidrográfica Miño-Sil (institución que custodia e regula actuacións en ríos da cunca hidrográfica do Miño) para obter un financiamento conxunto.

O Pisco - Concello de Barbadás

O proxecto Carmen Martín Gaite terá andaina en abril

  • Outro dos proxectos con tramitación en marcha é o centrado na escritora Carmen Martín Gaite. Comezou pola idea de dar pulo a un roteiro literario polos lugares de Piñor nos que viviu, xogou e aprendeu a escritora e foi evolucionando ata facerse “moi ambicioso”. Xa conta cun Plan Director elaborado por Luis Congil que inclúe o roteiro, un espazo no centro social para amosar imaxes e ser espazo de recepción de visitantes, e unha intervención na contorna do Pazo de Lemos.

 

  • A estrada e o camiño que rodean a leira do pazo serán unha plataforma única para coches e peóns que conectará o pazo de Lemos, a casa na que viviu a escritora (que era dos caseiro do pazo) e parte dos seus espazos vitais como o Campo de Roma e a fonte do Regueiro (adicada a un tío-avó seu).

 

  • En abril está previsto facer unha andaina guiada polo profesor e investigador da escritora, David González Couso e ata 2025  desenvolverase o proxecto “co apoio do Ministerio de Cultura, de cara ao centenario de Martín Gaite que se celebrará no 2025”, engade.
proxecto Carmen Matín Gaite
Vial de Piñor no que se prevén cambios co proxeccto “Carmen Martín Gaite”
24/03/2023. foto Rosa Veiga

Tamén o tanque do Regueiro, en Barbadás

  • Por outra banda, o arquitecto Adolfo Rodríguez de la Rúa  e o Concello comezaron a traballar na humanización no lavadoiro que está no barrio do Regueiro, de Barbadás.
    “O  proxecto deste arquitecto, moi premiado polo seu traballo en Allariz, quere conservar o tradicional dese espazo no que aínda se lava roupa, alfombras e rianxo, con modernización para que deixe que estar encaixonado e se abra cara as vistas espectaculares que ten“, detalla Victoria.

 

  • Ese lavadoiro abastécese de auga que corre dende un regato que se soterra baixo o barrio e xurde no pilón que está aínda en uso. “Para min, a mellora que temos prevista nese espazo é un orgullo porque a miña nai era rianxeira e lembro os traballos que pasaba para preparalos mañuzos, lavalos e atalos, e levalos á praza de Ourense”, engade.
lavadoiro Regueiro - concello de Barbadás
Tanque para lavar no barrio do Regueiro, en Barbadás. Obxeto de proxecto de humanización co arquitecto Adolfo de la Rúa. foto Rosa Veiga
  • Se precisas máis detalles sobre algún dos servizos mencionados ou outros que presta o concello,  non dubides en poñerte en contacto  a través das mencionadas canles oficiais. Visita estas mesmas canles para seguir a actualidade dos proxectos actuais que se están levando a cabo e de futuros que están en previsión e iranse informando.

Barbadás Quéreo Viveo, Infraestruturas/Obras/Servizos, Novas

CONTENT.1710839033

22/03/2023

Museo da gaita de fole e rutas de diferentes temáticas atraen ao turismo cultural que se achega a Barbadás

Servizos en Barbadás

O concelleiro de Turismo, Ramón Selas Iglesias (centro) con Beatriz Fernández García e Pablo Martínez Míguez, encargados de manter aberto semanalmente o museo e as clases de música e baile. Barbadás

Ramón Selas Iglesias é o concelleiro de Turismo xestiona  Museo da Gaita de Fole como atractivo moi exclusivo para as persoas que visitan Barbadás.

  • Trátase “dun museo referente na península”. Foi construído en 2005 con deseño concibido polo musicólogo Paulo Gonçalves , e non se inauguro até o 2017. Tras un novo parón, foi abrindo a visitas guiadas e teatralizadas durante o verán, polo gran interese dos paneis e material sonoro dispoñibles, e polo dinamismo que supón ter un taller para a elaboración de instrumentos.
Peza histórica custodiada no Museo da Gaita de Fole de Barbadás. foto Rosa Veiga
Peza histórica custodiada no Museo da Gaita de Fole de Barbadás. foto Rosa Veiga
  • Dende hai uns meses, o museo acolle obradoiros de música e baile para persoas de 8 a 80 anos. Alí podes aprender percusión, timbal, pandeireta, canto, baile tradicional, gaita,  con Bea, Pablo, Sara, María, Maite… tralo comezo de actividades formativas organizadas polos músicos  e investigadores, Pablo Martínez Míguez (tamén luthier de gaitas) e Beatriz Fernández García, que son parte dun conxunto de músicos que recuperan e promocionan a cultura musical de todo Barbadás.
    O noso contacto coa música tradicional vennos de familia.  Dende pequenos estudamos e evolucionamos, xunto con outros que hoxe tamén son profesores como Requeixo, Páxaro, Santi Mera, Miguel García e o de baile Manuel, das Lamas” detalla Beatriz. Os pais dos actuais músicos fundaron hai 30 anos a asociación cultura e deportiva “Nova Fronteira”, e dende entón a súa presencia musical, sobre todo, é continua nas poboacións de Barbadás.
Museo da gaita nun día de visita teatralizada en 2022. foto Rosa Veiga
Museo da gaita nun día de visita teatralizada en 2022. foto Rosa Veiga
  • Dende o museo se da pulo, dende hai meses, a actividades novas como a recuperación dos Cantos de Reis, un folión que se estreou no Entroido no marco da proposta “Mascaradas ancestrais” e outras que fan da tradición musical e cultural un atractivo para visitantes.

 

  • O concelleiro está satisfeito da posta en marcha das actividades “que xa teñen eco en colexios da contorna e comezan a atraer ao turismo cultural que nos diferencia de outros destinos próximos como o da cidade de Ourense”, detalla.
    “Tratábase de dar pulo a ese espazo cun proxecto viable, activo e vivo. Cando o presentou Pablo, xusto antes da pandemia, houbo que paralo até agora, unha vez pasados todos os atrancos pola situación sanitaria pero agora xa están alí dúas persoas para manter o seu dinamismo e actividade”, lembra.
Museo da gaita de fole. Barbadás
Museo da gaita de fole. Barbadás. foto Rosa Veiga

Oferta para turismo cultural moi completa

  • O propio Ramón, con residencia en Bentraces, atópase a cotío con xente de fóra do concello interesada nos cascos antigos, que están unidos por rutas como a que parte do propio Museo da Gaita de Fole, para baixar até a capela de San Mauro (no casco de Barbadás).

 

  • Esa ruta pasa por Bentraces e Sobrado do Bispo, até Loiro. Moitos visitantes prefiren facela en bicicleta e percorren así recursos patrimoniais e históricos como a igrexa románica de Santa María de Sobrado; o convento das monxas, antigo Pazo da Mitra  (residencia de verán dos Bispos de Ourense dos séculos XVI ao XVIII); o casco vello de Bentraces, coa fonte do Santiño e o pazo. “Temos o pazo de Bentraces que é privado e é unha xoia patrimonial e escenario de películas, como a última La manzana de oro, na que o concello axudou coas infraestruturas”, engade, en relación á rodaxe do pasado verán, o de 2022.

 

  • E xa en Loiro relata o interese que despertan as prazas e balconada, a igrexa de San Martiño (que compartiu un dos seus canteiros coa propia catedral de Ourense), e a rúa emblemática adicada ás bodegas, das que unha trocou en museo etnográfico local.

Outras rutas e novos proxectos

  • Ramón lembra que Barbadás tamén ten sinalizada a ruta do Tangaraño con saída dende Parada ou dende A Valenzá, para chegar até o San Bieito de Cova de Lobo por sendas “perfectamente transitables e limpas”, que percorren lugares de gran interese natural e histórico en relación coas ofrendas para a cura de nenos e nenas doentes de “tangaraño” e coa súa pegada en literatura e cantigas.

 

  • Outra sinalizada e moi percorrida a pè e da cabalo, é a ruta dos Castros que cruza tamén todo o concello. “Calquera delas tivo moitos camiñantes durante o confinamento municipal que compartimos co concello de Ourense, e que animou a residentes no concello veciño a camiñar pola beira do río Barbadás e descubrir estes novos lugares para percorrer”.

 

  • En marcha, están ademais a primeira ruta literaria no concello, centrada na vida e obra da escritora Carmen Martín Gaite (veciña de San Lourenzo de Piñor nos veráns da súa infancia e xuventude); a dos cruceiros que permitirá percorrer en dous itinerarios circulares os 36 inventariados… e o proxecto en marcha da recuperación do camiño tradicional entre A Valenzá, os Piscos e A Boutureira (compartida co concello lindeiro de San Cibrao das Viñas).

Casa que foi propiedade e vivenda da familia de Carmen Martín Gaite, até o ano 1965. Foto Rosa Veiga

  • Entre os seus proxectos como concelleiro, aínda que non repetirá nesas responsabilidades, Ramón asegura que queda pendente a recuperación dos cascos vellos “porque é unha mágoa o deterioro que teñen nalgunhas zonas. Hai que afrontar moitas complicacións para darlle a volta, como a localización dos propietarios. Ese tema e outros fan que este sexa un proxecto que precisa moita dotación económica, para que beneficie tanto ás persoas que viven neles como ao turismo interesado na súa singularidade”.

Medra o aloxamento rural, cero hoteis

  • Ramón tamén é edil de Promoción Económica, e nese eido di non poder detallar todas as iniciativas desenvolvidas no concello, pero si lembra que se agrupan en formación, apoio ao emprendemento, apoio ao pequeno comercio e hostalería, sobre todo na pandemia, formación para persoas desempregadas, apoio aos traballadores municipais coa consolidación de postos de traballo…

 

  • Tamén se deu pulo a unha oficina virtual para empregados e autónomos, ao niño de empresas no CET para apoiar a creación e establecemento de novas empresas,  a unha liña de axudas a creación de empresas (33 novos emprendementos dende 2019)…

 

  • No eido do emprendemento, o concelleiro di botar en falta “iniciativas empresariais para abrir algún hotel”, fronte ao desenvolvemento continuo do aloxamento no rural. “Temos rexistrados establecementos de turismo rural en todas as poboacións. A área municipal de Turismo está nos seus primeiros anos e xa temos eventos e atractivos turístico como para poder contar con prazas hoteleiras, pero non temos ningunha”, engade.

 

  • E como compendio das súas dúas áreas, Ramón desvela que rianxo e viño, a maiores de ter sido piares da economía local e actividades en declive na actualidade, poden ser os motivos para proxectos de revitalización económica e turística, porque deron e dan singularidade á paisaxe de todo o rural de Barbadás, dende Loiro até Santa Ouxea (santa Uxía).

 

  • Na foto de cabeceira, o concelleiro de Turismo e Promoción Económica, Ramón Selas Iglesias (centro) con Beatriz Fernández García e Pablo Martínez Míguez,

 

 

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas, Promoción económica

CONTENT.1710839033

20/03/2023

O 20 de marzo abre o prazo para solicitar novas prazas na ESCOLA INFANTIL de BARBADÁS

O prazo estará habilitado ata o 5 de abril.

Dende o próximo luns, 20 de marzo de 2023, ata o 5 de abril, estará habilitada a recepción de solicitudes de matrículas novas para a Escola Infantil Municipal de Barbadás.

A achega do impreso de solicitude, poderá facerse nas oficinas municipais ou a través da  Sede Electrónica.

Data Adxuntos
20/03/2023 SOLICITUDE DE INSCRICIÓN NA ESCOLA INFANTIL MUNICIPAL CURSO 2023-2024 PDF [680 KB]
20/03/2023 Regulamento Interno Escola Infantil Municipal do Concello de Barbadás PDF [803 KB]

Educación/Formación, Escola infantil, Novas

CONTENT.1710839033

21/03/2023

El 20 de marzo abre el plazo para solicitar nuevas plazas en la ESCUELA INFANTIL de BARBADÁS

O prazo estará habilitado ata o 5 de abril.

Desde el lunes, 20 de marzo de 2023, hasta el 5 de abril, estará habilitada la recepción de solicitudes de matrículas nuevas para la Escuela Infantil Municipal de Barbadás.

La aportación del impreso de solicitud, podrá hacerse en las oficinas municipales o a través de la Sede electrónica.

Data Adxuntos
21/03/2023 Regulamento Interno Escola Infantil Municipal PDF [803 KB]
21/03/2023 SOLICITUDE DE INSCRICIÓN NA ESCOLA INFANTIL MUNICIPAL CURSO 2023-2024 PDF [454 KB]

Bandos e avisos, Escola infantil, Novas

CONTENT.1710839033

15/03/2023

Chamada contra vertedoiros ilegais e agradecementos pola participación na compostaxe

Servizos en Barbadás

O concelleiro de Medio Ambiente, Parques e Xardíns, José Rafael Sierra Tarrío (esq.) co encargado do mantemento de parques e xardíns Rodrigo Piñeiro Domínguez e co operario do tractor José Ramón, que traballa para Medio Ambiente e para Obras e Infraestructuras, diante da nave de material en Barbadás.

A área de Medio Ambiente está neste momento na cabeza e mans do concelleiro, José Rafael Sierra Carril, quen nos falou das iniciativas emprendidas nos últimos anos e tamén da “preocupación” nos últimos meses pola proliferación de vertedoiros ilegais “nos que se están a deixar entullos de reformas e obras, e moitas rodas”, concretou.

  • A outra cara desta área está nas actividades de limpeza e mantemento de espazos verdes, a no compostaxe que vai pola cuarta campaña sucesiva. “Fíxose unha co ministerio de Medio Ambiente, dúas con Sogama e agora cunha empresa externa porque hai moita aceptación; os participantes teñen a colaboración total dos operarios e maquinaria do concello”, engade.

 

  • De feito, está a disposición das persoas que piden composteiros, a “biotrituradora” que se custodia na nave de maquinaria (detrás do Centro de Información da Muller), baixo a cancha de baloncesto coas mellores vistas de todo o concello.
    “Temos entregados uns 350 composteiros,  que son revisados durante un ano polo servizo de Medio Ambiente, e logo pasa a ser propiedade da veciña/veciño que o solicitou e o utiliza. A biotrituradora pode solicitarse partir residuos vexetais e recóllense despois as serraduras para o compostaxe”, detallou.
Leira de acopio do concello para os restos das podas. - Concello de Barbadás
Leira de acopio do concello para os restos das podas. 10/03/23. Foto Rosa Veiga

Alimentación de gatos e limpeza de leiras

  • Na área de Medio Ambiente comezaron tamén, campañas novidosas de alimentación e esterilización dos gatos que viven nas rúas do concello, cunha partida que supera os 20.000 € anuais. E outra de identificación de propietarios de leiras aos que se lles notifica que deben mantelas limpas de matogueira e restrollos, como prevención fronte os danos que pode causar un incendio forestal e as molestias e sucidade que orixinan eses restos vexetais.
    Enviáronse unhas 2.400 cartas nunha primeira quenda, e outros 1.400 propietarios foron notificados e informados nunha segunda, de leiras que se sitúan sobre todo en Santa Ouxea (Santa Uxía), Bentraces e Sobrado do Bispo,  detalla Rafael.

 

  • En relación aos vertedoiros ilegais, José Rafael detalla que os operarios municipais atopáronse cun gran “verquido” de bidóns de pintura amoreados na finca que utiliza o servizo municipal para xuntar os restos das podas das árbores, preto do tanatorio de Barbadás.
    “Nas beiras dos ríos atopamos plásticos, rodas, xoguetes… No centro de Sobrado,  alguén decidiu depositar rodas, tamén deixan pezas de coches, chapas, cascallos, portas”, e dixo querer facer un chamamento para ter “maior civismo e consideración” e que cadaquén xestione os entullos e cascallos dun xeito máis razoable. “As empresas que os xeran, as de obras por exemplo, cobran por facerse cargo deles e xestionalos, e os particulares pídolles tamén un pouco de atención”, recomenda.
Escombreira de bidóns de pintura que alguén verteu na leira de acopio do concello. Non é o lugar para estos residuos. 10/03/23. Foto Rosa Veiga
Escombreira de bidóns de pintura que alguén verteu na leira de acopio do concello. Non é o lugar para estos residuos. 10/03/23. Foto Rosa Veiga

Coidado e mantemento de 40  espazos verdes

  • O traballo habitual da brigada de medio ambiente é, ademais, o de coidar, limpar e manter en boas condicións unha corentena de parques, xardíns, zonas verdes das 6 parroquias do concello.
    • Moitas delas nas beiras dos río Barbadás e dos regatos Porto Barreiro, Barreiro e Santa Olaia.
    • Na Valenzá o parque da Liberdade (saíndo cara Barbadás, a esquerda antes do viaduto da A-52), o de Vilaescusa, o parque do Tren, A Solaina, A Leiteira, o da rúa do Viso, , Salgueiriños, Searas, parque dos Amieiros e piscinas municipais, parque dos Diestros, no espazo no que está a Casa da Mocidade , o parque das Lamas, os dous da Finca Fierro e o do Lameiro
    • En San Lourenzo de Piñor o parque de Parada, o Campo de Roma, o parque do Tanatorio, a Aira Valenzás (en Requeixo), O Común, o parque da fonte de Santa Ouxea (Santa Uxía), o espazo arredor da capela de San Benito de Cova de Lobo.
    • En Barbadás, o parque de Lameiro do Morto, o parque de San Mauro, o espazo no que está o Centro de Información á Muller (CIM), o pequeno parque das Antoniñas, o de Pontón e o do Souto Vello (a curva na que se homenaxea ás rianxeiras cun gran graffiti).
    • En Sobrado do Bispo, o parque do Fidalguiño, o Outeiriño, o campo do Carril (no barrio de Alén), a praza Acha do Souto, o da rúa Cadaval e o da Beringuela (preto do depósito de auga).
    • En Bentraces, o parque entre o bar e a rúa Besadas (por debaixo da estrada cara Celanova), o parque do Barreiro (no camiño cara o campo de fútbol), o parque da rúa Hermida e o do Pouleiro. Nesta localidade, a brigada tamén se ocupa da contorna de igrexa parroquial.
    • En Loiro, os veciños gozan do parque do Tanatorio e Museo Etnográfico (ao pé do río), a alameda situada na entrada (estrada de Celanova) e a Aira dos Canastros.

 

  • Botade conta. De todo iso ocúpase a brigada municipal que hai un ano que ten como responsable a Rodrigo Piñeiro Domínguez, profesional do eido dende 2009. El mesmo explícanos que de todos eles, o “máis complicado” no momento de traballar é o situado ao carón das oficinas municipais da Valenzá, onde tamén está a Casa da Mocidade. “Ten moita pendente e pode ser perigoso, se non tés habilidade coa maquinaria”, concreta.
O nova cortacéspede multiplica a rapidez e seguridade nas zonas verdes en ladeira como a do parque dos Amieiros (montaxe fotográfica para visualizar esa mellora). 08/03/23. foto Rosa Veiga
O nova corta-céspede multiplica a rapidez e seguridade nas zonas verdes en ladeira como a do parque dos Amieiros (montaxe fotográfica para visualizar esa mellora). 08/03/23. foto Rosa Veiga
  • Neses parques e espazos que atende a  brigada, os traballos son constantes “e non damos feito”, indica o responsable.
    Unha vez o ano hai que podar as árbores;  as plantas e flores de estación repóñense dúas veces cada ano. “Hai que sumar os imprevistos como as beirarrúas que están vellas e teñen vexetación entre as lastras, a limpeza de camiños despois dunhas semanas de choiva e calor…” engade.

 

  • Parte do equipo que se ocupa deste mantemento continuo está na foto de cabeceira diante da nave de material e persoal en Barbadás: o concelleiro de Medio Ambiente, Parques e Xardíns,  José Rafael Sierra Carril (esq.) co encargado do mantemento de parques e xardíns Rodrigo Piñeiro Domínguez (der.) e co operario do tractor José Ramón (centro) , que traballa para Medio Ambiente e para Obras e Infraestruturas

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839033

08/03/2023

Catorce traballadoras e a tartaruga Catalina educan e atenden a un cento de nenos na escola infantil municipal

ESCOLA INFANTIL MUNCIPAL DE BARBADÁS. De esquerda a dereita Pilar, Sonia, a concelleira de Educación e Cultura Marga Pérez Fernández, a directora Laura Díaz Atanes e a cociñeira Elena 28/02/23. Foto Rosa Veiga

Estes meses de marzo e abril son os establecidos para a matrícula de nenas e nenos de 3 meses a 3 anos na escola infantil municipal, que conta con pouco máis de cen prazas para pre-escolares que serán coidados, atendidos e educados por un equipo de 14 traballadoras e a tartaruga Catalina, mascota do centro.

ESCOLA INFANTIL MUNCIPAL DE BARBADÁS. O SAPOCONCHO "CATALINA"
ESCOLA INFANTIL MUNCIPAL DE BARBADÁS. O SAPOCONCHO “CATALINA” 28/02/23. Foto Rosa Veiga
  • A escola municipal abriu no  2003 de forma privada. O concello ofrécea como servizo público dende 2012 na rúa do Ensino, a mesma na que están a Policía Local e un dos colexios abertos no concello.

 

  • As familias que xa teñen ás nenas e nenos na escola infantil, teñen este mes de marzo para renovar a praza, mentres que o mes de abril será para as primeiras matrículas.

EScola infantil Concello de Barbadás

  • A concelleira de Educación Margarita Pérez Férnández (que tamén é responsable das áreas de Cultura e Comercio) e a directora do centro, Laura Díaz Atanes, explicáronnos as características e horario deste servizo municipal que, dende o actual curso 2022-2023, é de balde para tódalas familias.
    “En todas as escolas infantís, tanto públicas como privadas o servizo é de balde, salvo o comedor, que para cada familia é un custo, sempre baixo, que paga por un baremo que ten que ver ca renda familiar”, detalla Marga.

 

  • A atención esténdese dende as 7,30 até as 20,30, aínda que cada pequeno/a pode estar un máximo de 8 horas. “Mesmo hai nenos que comen na escola, son recollidos polos seus pais para esa sesta de despois do xantar, e tráenos de novo para rematar a tarde, porque é un xeito de tentar conciliar os horarios laborais dos adultos coa atención aos fillos na casa”, explica Laura.

 

  • No cotiá, nas aulas da escola traballan 7 educadoras, con outras 3 de apoio e 2 máis que o fan pola tarde (cando hai menos nenos nas instalación). Un total de 14 persoas traballan para educar, atender, alimentar e manter a limpeza do centro, e todas collen vacacións no mes de agosto, único no que pecha as súas portas.

 

  • Dende 2012, o sapoconcho Catalina é un habitante máis das aulas. Varias xeracións de nenas e nenos xogaron con ela, e déronlle petiscos de comida para vela moverse e nadar na súa pequena piscina.

Cen pequen@s cada ano

  • Cada ano cóbrense todas as prazas que oferta, que este ano foron un cento. As actividades que desenvolven van dende as de benvida, xogos, bailes, traballos con fichas, e moitas ao ar libre, no patio.

 

  • Antes do verán rematarase o proxecto de sombrear o patio con tecidos en forma de vela de barco. “Neste momento hai toldos para resgardar do sol pero se o verán é moi quente, unhas teas que fagan máis sombra serán ideais para pasar mellor ese tempo no exterior, xunto coa ampliación da zona verde que permitirá que as nenas e nenos gozar máis”, relata Marga.
ESCOLA INFANTIL MUNCIPAL DE BARBADÁS. PATIO 28/02/23. Foto Rosa Veiga
ESCOLA INFANTIL MUNCIPAL DE BARBADÁS. PATIO 28/02/23. Foto Rosa Veiga
  • O patio conta cun gran espazo limitado por vexetación en parede vertical, ocupado por algúns xogos de parque infantil e unha laranxeira, moi acaído para actividades coas familias.
    “Esperamos recuperar esas dinámicas pois a implicación dos pais é fundamental e así o facíamos antes da pandemia, cando as familias preparaban xuntas os disfraces para o Entroido, igual que nos encontros doutras datas especiais como Nadal e magosto, nas que había visitas, como a de Mickey Mouse, e encontros con nenas e os nenos”, lembra Marga.

 

  • Agora, segundo Laura, a intención é ir recuperando esas actividades familiares, e sacarlle máis partido ás instalacións, moi amplas e vistosas.
    Volveron tamén as saídas e visitas fóra da escola, como as que levan aos nenos de 3 anos até os colexios de Barbadás, nos que se escolarizarán no vindeiro curso, ou cara a biblioteca, ou ao parque dos Patos”, explica.

Atención moi personalizada

  • O equipo inclúe o traballo dunha nutricionista, que traballa estreitamente coa cociñeira Elena, para elaborar e preparar menús completos, sans e equilibrados. Entre os pratos do día, soe haber alimentos con formas moldeadas por Elena para que o alimento sexa máis atractivo para os pequenos.
    E se algunha nai escolle a opción de que os biberóns do seu pequeno sexan o máis semellantes posible á aleitalo, “pode sacarse o seu leite e traelo para que llo poñamos nos biberóns de cada día”, resalta Laura.

 

  • Tamén se ocupan de que os bebés fagan unha transición progresiva e cómodo dende a comida semilíquida ou papas, cara a comida sólida, ademáis de adestralos no abandono progresivo dos cueiros, na tarefa de vestirse sós ou na de comer de xeito autónomo.

 

  • Antes do actual curso, cando as escolas infantís supuñan un custo para as familias, o concello subvencionaba a  estancia nunha privada, para as nenas e nenos que quedaban en lista de espera na escola municipal.
ESCOLA INFANTIL MUNCIPAL DE BARBADÁS.  AULA DE OLALLA 28/02/23. Foto Rosa Veiga

Novas nas futuras actividades

  • Marga, conta as ideas que barallan para o futuro ou os proxectos extra-escolares que foron adiados para poder cumprimentar as medidas sanitarias pola pandemia. Fala con entusiasmo de obradoiros de masaxes relaxantes para os bebés, contando coas nais e pais, a compra de novo material, e o arranxo do patio, entre outros.

 

  • Tódalas melloras son posibles, segundo Marga, porque o equipo deste servizo público traballa dando un trato a nenas e nenos “excepcional e vocacional”.

 

  • Da época de restricións sanitarias queda o uso dos patucos de plástico para as visitas e a limpeza continua das mans.
ESCOLA INFANTIL MUNCIPAL DE BARBADÁS. PATIO 28/02/23. Foto Rosa Veiga
ESCOLA INFANTIL MUNCIPAL DE BARBADÁS. 28/02/23. Foto Rosa Veiga
  • Nas imaxes, varias aulas da escola infantil municipal, tamén de Catalina, o comedor, o patio e a cociña con Laura.

 

  • Na imaxe de cabeceira está unha escolma  das traballadoras. De esquerda a dereita Pilar, Sonia, a concelleira Marga, a directora Laura e a cociñeira Elena.

 

Barbadás Quéreo Viveo, Educación/Formación, Novas

CONTENT.1710839033

07/03/2023

= é + (igual é máis)

8M - Día internacional da Muller (2023)

2023-Barbadás -8M

Como cada ano, o Concello de Barbadás súmase á conmemoración do 8M, Día Internacional da Muller.

Con este motivo, preparamos una serie de actividades ao longo de todo o mes.

Este ano baixo o lema “= é +” (igual é máis) porque consideramos que a igualdade é máis respecto, diversidade, xustiza, visibilidade, é máis bo trato, corresponsabilidade, benestar e un longo etcétera…
  • “= é +” (igual é máis) é lema da campaña que,  consisitirá na distribución de material divulgativo e na difusión dunha peza audiovisual, en diversas canles,   onde se amosan diferentes mulleres do concello no seu día a día, no seu lugar de traballo ou no seu tempo de lecer co obxectivo de visibilizar a presenza das mulleres en todos os ámbitos da sociedade.

CIM-Centro de Información á Muller, Novas, Servizos sociais

CONTENT.1710839033

06/03/2023

Axudas a familias con enfermos celíacos ou intolerantes á lactosa.

Prazo de solicitudes durante o mes de marzo

2023-Banner ayudas celiaquia - concello de Barbadás

Durante o mes de marzo de 2023, está aberto o prazo para solicitar as axudas destinadas a familias en cuxo ámbito existan un ou máis membros con celiaquía ou intolerancia  á lactosa para o ano 2023, que consiste nun pagamento único de 400 € por cada un dos enfermos celíacos ou intolerantes á lactosa que convivan no seu fogar.

 

  • As renovacións poden presentalas na Sede Electrónica ou en calquera das oficinas de rexistro do Concello de Barbadás.

 

  • Para novas solicitudes poden poñerse en contacto cos Servizos Sociais do Concello ou nas Oficinas Municipais de A Valenzá.

 

  • Para máis información poden chamar ao teléfono 988 393 168, extensión 4.

 

Formulario de solicitude

Novas, Servizos sociais

CONTENT.1710839033

27/02/2023

Cen mulleres atoparon atención no CIM de Barbadás no último ano, 70 por violencia de xénero

Servizos en Barbadás

CIM de Barbadás: de esqu. a der. o asesor xurídico José Manuel Fernández Soto, a psicóloga Mónica González Freire, a directora do cim e técnica en Igualdade María González Armada e a concelleira de Igualdade Elisabet González Nistal

O Centro de Información á Muller de Barbadás atendeu dende abril de 2022 a marzo de 2023 un cento de mulleres ás que deu asesoramento xurídico, atención psicolóxica e acompañamento en cada situación concreta, que para 70 delas foi de violencia de xénero.

  • A concelleira de Igualdade, Elisabet González Nistal, tamén o é de Servizos Sociais, Sanidade e de Participación Veciñal, e lembra cando tomou posesión como responsable das áreas, con “moita ilusión” porque aínda que xa existían e quedou moito traballo iniciado, plantexouse “abordar novos programas, sobre todo despois da acollida marabillosa dos diferentes equipos de traballadores”.

 

  • No eido da Igualdade Elisabet ten como “máxima prioridade” seguir traballando por ela e na prevención da violencia de xénero. Nese eido, creouse en 2021 a mesa de coordinación interinstitucional fronte a violencia de xénero que se reúne 2 veces o ano (a seguinte será en abril) e deuse pulo a participación veciñal no mesmo eido.

 

  • Así, os locais veciñais acollen todo tipo de actividades e entre elas hai talleres de risoterapia, ximnasia, de memoria, de manexo de teléfonos móbiles “intelixentes” (os smartphones), elaboración de conservas e xabóns…

 

  • Agora, o equipo de Igualdade (que podedes ver na primeira foto) ultima o programa para dar visibilidade a loita contra a violencia de xénero, centrada no día 8 de marzo pero estendida, cada ano máis, ao resto do mes.Instalacións do CIM de Barbadás, Barbadás 18/02/23 foto Rosa Veiga

 

“Igual é máis, = é + ” será o lema

  • O programa de actividades polo 8M terá presentación oficial nuns días e incluirá teatro, obradoiros escolares, una conferencia da so nos din que será “moi moi interesante e sorprendente”, e unha actividade que porá en valor a mulleres relevantes nos seus eidos profesionais e laborais. Serán “a mostra de que cumplir os soños, para as novas xeracións, non está limitado nin para nenos nin para nenas”, detalla.

 

  • Haberá tamén un acto central o mesmo día 8 de marzo, na contorna da rotonda da Familia.

 

  • Esta e outras iniciativas parten do CIM, creado en 2019 despois da proposta do Servizo de Igualdade do momento, no que se contaba cunha Ordenanza municipal de Igualdade que contou cos grupos de mulleres, co entorno LGTBI e en colaboración cos centros educativos que hai no concello.

 

  • A apertura do CIM supuxo a contratación de persoal e alí están, dende 2019, a súa directora e Técnica municipal de Igualdade, María González Armada, a psicóloga Mónica González Freire e o asesor xurídico José Manuel Fernández Soto.

Centro de Información á Muller do Concello de Barbadás

Sensibilizar, programar e desenvolver

  • A técnica e directora María,  traballa no eido da Igualdade dende 2003, en diferentes institucións  e recalou en Barbadás en 2016, ao  crearse o Servizo de Igualdade.
    “O traballo foi intenso porque non había nada deste eido, así que comezamos a idea de sensibilizar socialmente e a programas e desenvolver actividades para visibilizar as situación de violencia de xénero e para previlas”, explica.

 

  • Froito dese traballo, dende o Servizo de Igualdade, fixéronse as xestións oportunas para o impulso e creación do Centro de Información á Muller, que iniciou a súa traxectoria no 2019.

 

  • No primeiro ano atendeuse a 30-40 mulleres “pero ano tras ano veñen moitas máis, non só de Barbadás senón que poden vir dende calquera lugar de Galicia”, engade.

 

  • Os eidos da atención que da o equipo do CIM inclúe asesoramento xurídico e laboral para persoas estranxeiras, para mulleres  que tramitan o seu divorcio, para acordar custodias, convenios reguladores, atención psicolóxica para calquera muller, tamén para a que está en mal momento anímico “e precisa acompañamento e adestramento sobre recursos emocionais para mellorar”.

 

  • No último ano foron 100 as que buscaron e atoparon atención no CIM de Barbadás, das que 70 o fixeron por estar en situación de violencia de xénero.

 

  • Pois  quedamos pendentes desa programación para este 8M.

 

  • Sabedes onde está o CIM de Barbadás? Na rúa dos Fornos nº 4, a carón da capela de San Mauro, no mesmo edificio que a asociación veciñal “A nosa aldea de Barbadás”, onde estaba o vello centro médico.
    Alí espérate un gran equipo se o precisas.
CIM Barbadás, na rúa dos Fornos. 24/02/23 foto Rosa Veiga
CIM Barbadás, na rúa dos Fornos. 24/02/23 foto Rosa Veiga

Barbadás Quéreo Viveo, CIM-Centro de Información á Muller, Novas, Servizos sociais, , ,

CONTENT.1710839033

15/02/2023

Aberta a votación en liña para elixir o MECO máis creativo

Do 15 ao 19 de febreiro de 2023

Votación concurso Mecos - Entroido 2023 - Concello de Barbadás

Dende hoxe, 15 de febreiro, e ata o domingo, 19 de febreiro, estará habilitada a plataforma de votación en liña para elixir o MECO máis creativo do Entroido de Barbadás.

  • Unha vez pechado o prazo de inscricións para participar no Concurso do Mecos, hoxe aperturouse o formulario de votación, para que o público elixa cal será a creatividade  que acade o primeiro posto, con 300 € de premio. Os que ocupen o  segundo e terceiro lugar,  faranse con 200 € e 100 €, respectivamente.

 

 

  • O Concurso de Mecos é unha actividade máis do amplo programa, que o Concello de Barbadás, pon en marcha para celebrar o Entroido, a través da súa Concellería de Cultura. Ver programa.

 

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839033

08/02/2023

101 oportunidades de coñecernos mellor

Historias que dan valor a quen dá valor.

2023-Barbadás-100 historias (1)

Os seres humanos precisamos estar conectados, pertencer á comunidade, amosar,  coñecer, dar e recibir. Relacionarnos, compartir vivencias da xente do noso pasado, presente e futuro, facéndoas perdurables no tempo.

  • Saber ….

de onde vimos, cales son os nosos antecedentes culturais, quen son os nosos veciños,  quen rexe o tecido comercial da nosa área, recoñecer  logros deportivos, culturais,  fitos profesionais, actos solidarios …

 

  • Estes foron os principais propósitos,  das historias que semanalmente compartimos nos distintos medios,   pretendendo  dar valor a quen dá valor.

 

  • Xa van publicados 101 TEXTOS cos que, dende o concello,  quixemos render a nosa especial homenaxe a deportistas, músicos, emprendedores, veciños, asociacións, ancestros… a nosa especial homenaxe ás xentes que tecen fíos de unión na nosa comunidade.
Persoas  que fixeron, persoas que fan, que Barbadás sexa  un lugar para querer, un lugar para vivir.

mapa Barbadás quéreo víveo

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839033

04/02/2023

Reforma do Parque de As Lamas coa dotación de pavimento contínuo de caucho

Obra executada. (Área de Urbanismo)

Parque infantil de As Lamas

O CONCELLO DE BARBADÁS MELLORA O PARQUE INFANTIL DE AS LAMAS

A reforma consistiu na aplicación de pavimento contínuo de caucho

A intervención tivo un orzamento de 16.307 euros

  • O Concello de Barbadás, a través da Concellería de Obras e Urbanismo, promoveu a reforma do parque infantil do pobo de As Lamas.

 

  • A reforma consistiu na aplicación de pavimento continuo de caucho. Estas obras de mellora implican un aumento da seguridade no parque.

 

  • O orzamento das obras ascendeu a 16.307 euros e supón unha nova actuación enmarcada na planificación de mellora de parques infantís iniciada en 2015.

 

  • O alcalde de Barbadás, Xosé Carlos Valcárcel, destaca esta reforma “nas Lamas por tratarse de un núcleo onde existe unha importante poboación infantil, tendo en conta que a cercanía á Valenzá e a súa ubicación soleada resulta atractivo para as familias e principalmente para a poboación infantil”.

 

  • A concelleira de Obras e Urbanismo, Victoria Morenza, indica que “este tipo de reformas pretende introducir o pavimento contínuo de caucho na maior parte dos parques infantís porque é un sistema que redunda na seguridade e na comodidade deste tipo de áreas de recreo”.

 

  • Morenza resalta ademais o esforzo do goberno de Barbadás nos últimos 8 anos na mellora de parques infantís de todo o Concello: Piñor, Parada, A Valenzá, Finca Fierro, Bentraces, Barbadás, ou Sobrado”.

 

  • Morenza anunciou que está previsto ademais efectuar reformas nos parques infantís de Os Amieiros, onde se cubrirán ambas áreas, no Fonsillón, no parque público da rúa do Viso ou en Sobrado.

Novas, Urbanismo

CONTENT.1710839033

08/02/2023

Tempo de ENTROIDO en Barbadás

Presentación do programa de Entroido do Concello de Barbadás

2023-Banner Presentación Entroido Barbadás

 En Barbadás, este ano facemos unha aposta forte para ter un Entroido máis atractivo, se  cabe. Queremos que sexa unha oportunidade que  abranga non só á hostalería, senón a toda a actividade comercial e de servizos,  dos que este municipio dispón.
Achegaremos a festa entroideira aos centros de ensino, aos locais sociais, aos pobos, e en xeral a toda poboación .

  • Esta mañá, presentamos oficialmente ante os medios, o noso Entroido, que en palabras da Concelleira de Cultura, Marga Pérez, “É un Entroido para todos, un Entroido moi interesante que seguirá sendo (agardamos) unha cita obrigada da zona metropolitana de Ourense.”
Presentación oficial do programa de Entroido 2023
Marga Pérez, concelleira de cultura, Abel Cortés, concelleiro de mocidade e Victoria Morenza, tenente alcalde, na presentación do programa do Entroido do Concello de Barbadás. Casa da Cultura Manuel María. 01.02.2023

  

  • Hoxe, 1 de febreiro ábrese o prazo de inscrición para o gran desfile do martes de Entroido, no que haberá máis de 6.000€ en premios para todas aquelas carrozas, comparsas, parellas/tríos ou individuais que queiran participar. Toda a información está na nosa páxina web e nas redes sociais do concello.

 

  • “Tamén hoxe, ábrese  o prazo para o concurso de Mecos, un concurso que empezou na época da pandemia e que resultou un éxito; no que a veciñanza, principalmente do rural,  implícase  cada vez máis, poboando de mecos,  as rúas. Dende o concello,  queremos seguir coa tradición para recuperar esta figura tan importante dentro do Entroido”, sinalou Marga.

  • Respecto dos centros educativos, continúa Marga:
    • “Comezarase con obradoiros nos colexios para os nenos para que saiban elaborar esas comadres e eses compadres;  logo  as regueifas tanto o xoves de compadres como o de comadres na zona vella.
    • O venres de Entroido teremos un dos grandes desfiles, agardado por todos e para nós,  un desfile que nos gusta moito. É o de todo o alumnado de Barbadás. Preto de mil nenos e nenas van a saír dos seus colexios desfilando ata unha zona central que é Rotonda da Familia.
      Alí teremos animación con música e faremos a colga dos Mecos. Mecos elaborados por ámbolos dous colexios.”

 

  • Ese mesmo día, venres, 17 de febreiro, darase por inaugurado oficialmente o  Entroido, co pregón de Pepo Suevos,  actor e monologuista.
    Pola noite, celebrarase  a tradicional Cea/baile de Comadres, amenizada por un DJ.

 Barbadás-Entroido cea comadres

  • O sábado, a troula e a festa, serán protagonistas, con varias charangas que porán música  por toda a Avda. De Celanova durante a tarde/noite.
    O domingo de Entroido, as charangas actuarán polas parroquias do concello. 

 

  • O luns, dedicarémolo principalmente aos  nosos nenos e nenas, cunha  festa e de concurso infantil de disfraces.
    Ao  solpor, as actividades irán máis enfocadas á  mocidade.

 

  •  “O martes,  gran desfile de Entroido, ao que queremos dende aquí,  convidar a todas esas persoas que teñen ganas de entroidar, que sabemos que son moitas, xa que nos están continuamente chamando para saber cando abrimos a inscrición, pois dende hoxe está aberta para que poidan participar no desfile  do martes, que partirá  ás 17:00 horas.”

 

  • Continúa Marga Pérez, “Quero agradecer tamén o Centro Comercial Carrefour que nos cede gratuitamente o seu aparcamento para que todas as persoas que acudan, ao noso gran desfile de Entroido,  de fóra do Concello, teñan un espazo  para aparcar moi preto de nós.”

 

  • Como peche do programa, o mércores desfilará a comitiva  fúnebre coas viúvas,  cos bispos,  cos cregos, e todos os que queiran acompañar. Despois, haberá un espectáculo de lume para despedir todos estes días de diversión.

 

  • Este ano a hostalería tamén quere participar e colaborar activamente, coa  primeira ruta de pinchos de Bocados de Cocido. Nos establecementos participantes, con cada consumición, ofrecerán aos clientes, tapas co cocido como protagonista,  por  só 1€  a maiores.

Barbadás ESTABLEC pincho entroido

  • Abel Cortés, Concelleiro de Deportes, quixo tamén, poñer de manifesto nesta mañá, que “este entroido tamén facemos unha aposta de ocio para a mocidade, actividades todas elas gratuítas:
    • O sábado día 18 teremos un Scaperoom,  todo o día, con actividades singulares que realizaremos no Espazo Xoven da Casa da Mocidade de Barbadás.Escape room Entroido Barbadás
    • O luns día 20 un obradoiro de maquillaxe artístico,  para que os mozos e mozas poidan aproveitar a actividade para o entroido, na Casa da Mocidade pola tarde.Obradoiro de maquillaxe - Entroido Barbadás
    • E outra actividade novidosa será a festa para a mocidade coa actuación de Gramola Disco e DJ De Melo,  que levará asociada  unha consumición gratuíta sen alcol. Celebrarase na Rotonda da Familia, lugar onde estará situado o palco para as actuacións. “

Festa xuvenil Entroido Concello de Barbadás - Gramola e DJ De Melo

  • E remata  Abel Cortés dicindo que “estará premiado ir disfrazado neste entroido.

 

  •  Por último, Marga Pérez fai unha invitación a achegarse e gozar do Entroido do  Concello de Barbadás, “Animamos dende aquí a toda a xente que queira vir a acompañarnos neste entroido que é diferente a outros entroidos; que ten a súa importancia;  que ten o seu nome… animamos a todos a acudir a  Barbadás”.

2023-Programa Entroido Barbadas (anv)

 

Ver programa en PDF

  – Formulario de inscrición para participar no Desfile de Entroido de Barbadás, do martes 21 de febreiro. (Habilitado ata o 20 de febreiro ás 12:00)

Formulario para participar no Concurso de Mecos (Habilitado ata no 14 de febreiro)

Formulario de votación en liña do Concurso de Mecos  (Habilitado do 15 ao 19 de febreiro)

Data Adxuntos
08/02/2023 Bases Desfile Entroido 2023 PDF [371 KB]
08/02/2023 Bases Concurso de Mecos 2023 PDF [427 KB]

Barbadás Quéreo Viveo, Cultura, Eventos, Mocidade, Novas, Promoción económica

CONTENT.1710839033

30/01/2023

A familia de Marina mantén aberta a tenda de Loiro hai máis de cen anos

Emprendemento en Barbadás

Marina Iglesias Caeiro, e a esqu. foto familiar ca súa nai Cocepción Caeiro e ela mesma entre o grupo de nenas.. 28/01/2023. fotoRosa Veiga e reproduccion do arquivo familiar cedida por @loironamemoria

 Loiro ten unha tenda que leva no toldo da entrada o nome da propietaria: “tenda da Marina”. Ela está alí mesmo pero, dende hai uns anos son os seus fillos , un xenro e algún neto, os que se fan cargo da única tenda e bar que hai neste momento na localidade.

  • Miguel e Pablo durante a semana, e Evaristo e Teófilo nas fins de semana, ocúpanse da tenda que abriu a súa bisavoa (avoa de Marina) Florentina Macías, no ano 1910.
Teófilo e Evaristo Borrajo Iglesias, fillos de Marina ocúpanse da tenda por quendas co seu irmán Miguel e o seu cuñado Pablo, que están durante a semana. 28/01/2023. Foto Rosa Veiga
Teófilo e Evaristo Borrajo Iglesias, fillos de Marina ocúpanse da tenda por quendas co seu irmán Miguel e o seu cuñado Pablo, que están durante a semana. 28/01/2023. Foto Rosa Veiga

 

  • Marina Iglesias Caeiro naceu alí mesmo, na liña de casas na que sempre estivo a tenda con diferentes propietarias da familia, en dous locais diferentes.

 

  • Contounos que a súa avoa Florentina Macías, cando tiña 15 anos, veu casar a Loiro co seu mozo (irmán do cura da Gudiña) en 1905 “con moitos problemas por ser el de familia de curas, así que a familia dela desherdouna”.

 

  • A avoa Florentina está moi presente para Marina porque criouse con ela e cos seus catro tíos (os outros fillos da avoa). Os seus avós abriron a primeira tenda de Loiro na casa que hoxe fai esquina ca rúa Alvaredo, a que leva cara Loiro de Abaixo.
    Uns anos despois abriu unha segunda tenda en Loiro pero a que se mantén hoxe aberta, é a da familia de Marina. Daquela, Marina e a avoa foron vivir a Ourense para que a moza estudara “para mestra” pero non rematou os estudos e con 15 anos volveu a Loiro, á casa dos seus pais, Teófilo Iglesias e Concepción Caeiro.
Marina Iglesias Caeiro, ca foto da súa avoa Florentina Macía, 1º propietaria da tenda de Loiro. 28/01/2023. foto Rosa Veiga
Marina Iglesias Caeiro, coa foto da súa avoa Florentina Macía, 1º propietaria da tenda de Loiro. 28/01/2023. foto Rosa Veiga

A segunda tenda abriu cos pais

  • Os pais de Marina ampliaran a primeira casa, con outra para vivenda, e unha máis para tenda. Primeiro a tenda foi propiedade de Teófilo, o seu pai, e despois de finar el, seguiu Concepción, a nai de Marina.
    Cando volvín, metinme enseguida no negocio familiar cos meus pais e irmáns, cando era un ultramarinos e algo de bar”. Lembra que facían as comidas para os obreiros da estrada: “moitas patacas con bacallau fixen para eles”, detalla.

 

  • Daquela as comidas ían acompañadas co “viño da casa” que facían o seu pai e o seu avó coas uvas que tiñan en Bentraces: “ ían co carro de vacas para levar os pilóns nos que recollían as uvas e logo ía miña nai a levarlles a comida, a eles e os traballadores que tiñan nas viñas”.

 

  • Hai 13 anos,  e con poucos meses, finaron  a nai de Marina e o seu marido Emilio Borrajo, así que, ela pasou a facerse cargo da tenda que estaba xa na casa que fixeran para vivir (na planta de arriba) e como tenda e bar na planta baixa dende comezos dos 80 do século pasado.

 

  • Marina traballou dende os 15 anos na tenda familiar. “Farteime de traballar e correr, madrugando cada día ás 6 da mañá durante anos para abrir, preparar aos fillos para ir ao cole a Sobrado do Bispo”. O seu marido traballaba e ela contaba coa axuda da súa nai.

 

  • “Hai uns anos dei paso ao meu fillo Miguel e ao meu xenro Pablo. Eu fago actividades diferentes como os obradoiros de memoria ou os que máis me apetecen dos que se organizan por aquí”, relata. Que sexa así por moitos anos e con esa enerxía!

O “pai dos pobres” en Loiro

  • Nesta historia da tenda de Loiro, na memoria de Marina e entre os seus veciños está o nome do pai, Teófilo Iglesias Macías. “Aínda agora volven incluso algúns veciños e veciñas que emigraran hai anos e cóntanme como os axudaba meu pai”.
    Coñecido como o “pai dos pobres” porque dáballe “todo a quen non tiña nada, e cando viñan a tenda para mercar, el dicíalle que xa lle pagaría cando puidese”.

 

  • Nas fotografías que acompañan este artigo está parte da familia de Marina: a avoa Florentina, a súa nai Concepción, os fillos Evaristo e Teófilo que se fan cargo da tenda cada fin de semana. Faltan Miguel e Pablo e alí están, na tenda, de luns a venres.
  • Na foto dos anos 90 vese o interior do actual establecemento, antes de ser reformado. Por iso ten elementos que hoxe xa non están, nin nesa tenda nin en ningunha: o paso do tempo deixou sen uso á cabina (parte vese na esquerda) nin os mostrarios de “casettes” de música.
Tenda de Marina nos primeiros anos 90, antes da reforma. Reprodución de arquivo familiar cedida por @loironamemoria
Tenda de Marina nos primeiros anos 90, antes da reforma. Reprodución de arquivo familiar cedida por @loironamemoria
  • Unha gozada dispoñer destas imaxes dunha realidade diferente… non  hai tanto tempo.

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839033

23/01/2023

Había unha vez un lugar chamado Soutullo… e Manuel Rial vivía alí

Historia de Barbadás

Manuel Rial Díaz, único veciño que tivo Soutullo cando ese lugar era do concello de Barbadás, nos anos 2000. 15/01/23. Foto Rosa Veiga

Nunha consulta no catastro está rexistrada como Soutullo unha enorme franxa de terreo que comeza por baixo de San Lourenzo de Piñor e remata no río Miño, todo el de Barbadás.

Concello de Barbadás - Manuel Rial Díaz, único veciño que tivo Soutullo cando ese lugar era do concello de Barbadás, conserva a placa da súa casa, agora na que ten en Soutopenedo. 15/01/23. Foto Rosa Veiga
Manuel Rial Díaz, único veciño que tivo Soutullo cando ese lugar era do concello de Barbadás, conserva a placa da súa casa, agora na que ten en Soutopenedo. 15/01/23. Foto Rosa Veiga
  • No ano 2015 rematouse a construción da nova depuradora na parte máis baixa dese monte, catalogada como “Soutullo labradío”, e o terreo ocupado xa era do concello de Ourense (xa recollido así na cartografía no Instituto Xeográfico Nacional tras formalizarse o intercambio de terreos entre os dous concellos raianos).

 

  • Os propietarios das terras de Soutullo partillábanse no século XX entre familias de Reza (Ourense), Santa Uxía e Piñor (Barbadás) e de algún outro lugar, pero ningunha delas viviu nunca alí.

 

  • Ningunha… agás  a de Manuel Rial Díaz, que construíu casa e despois tamén restaurante de éxito nunha parte do terreo que hoxe ocupa a depuradora, a poucos metros da fonte “da picha de neveira”, segundo nos contou.
 Casa de Manuel Rial en Soutullo en anos 2000, daquela Barbadás. Hoxe substituida por nova depuradora do concello de Ourense. 16/01/23 Foto Rosa Veiga
Manuel Rial Díaz, único veciño que tivo Soutullo cando ese lugar era do concello de Barbadás, na fonte da “picha da naveira”, perto da súa casa, que arranxou cando vivía alí. 15/01/23. Foto Rosa Veiga

Sen vivendas pero con moita vida

  • “Até que se cambiou o marco entre os concellos pola depuradora, o regato que chega até o Miño polo fondo de Soutullo era o que separaba Ourense de Barbadás, e na miña familia, os propietarios de leiras no labradío eran a miña tía Paca e os tíos Ernesto, Jacinto, Paulino e meu pai Antonio”, relata Manuel.

 

  • As familias que tiñan propiedades alí, aproveitaban todo o que daba o monte. Manuel lembra o que lle contaron deses traballos, cando era aínda un neno de colo.
    Meu pai era carreteiro con bois así que pasaba moitos días alí; nun dos días o carro envorcou pola pendente, cando baixaban cara o regato, e o meu pai berroulle a Secundino, que ía con el, para que lle botara a forquita e evitara que dera a volta, pero Secundino levábame a min en brazos e o carro chegou ao fondo despois de ciscar toda a carga”, detalla.

 

  • Tamén lembra os inicios da “machacadora de croios” (onde hoxe está unha empresa de formigón,, noutra leira de Soutullo: “a metade de Ourense construíuse co material que saíu da machacadora”, lembra.

 

  • No “Soutullo monte” (ladeira encostada dende Piñor até o labradío) tiñan leiras a tía Paca e Pegerto. Na zona de labradío, Manuel mercou dúas para “ir facendo”.
    “Eu estaba fóra de España e no 1970 merquei e fun facendo traballos como levantar o nivel da finca, para que non quedase asolagada cada vez que subía o río Miño e terminei por facer unha casiña de fin de semana, cando xa tiña vivenda no barrio de Vistafermosa de Ourense”, lembra.

Manuel Rial Díaz, único veciño que tivo Soutullo cando ese lugar era do concello de Barbadás, nos anos 2000. 15/01/23. Foto Rosa Veiga

Casa de Manuel Rial en Soutullo en anos 2000, daquela Barbadás. Hoxe sustituida por nova depuradora do concello de Ourense. 16/01/23 Foto Rosa Veiga
Casa de Manuel Rial en Soutullo en anos 2000, daquela Barbadás. Hoxe substituida por nova depuradora do concello de Ourense. 16/01/23 Foto Rosa Veiga

Primeiro casa-xardín, despois restaurante

  • Aquela “casiña” de fin de semana ardeu e dous anos despois Manuel, por circunstancias familiares, decidiu construir unha casa  e marchou a vivir nela a finais da década dos 80.

 

  • El, traballara na empresa de cosmética e salón de peiteado,  Henry-Colomer,  e no ano 2005 probou a instalarse no sector pola súa conta. “Tiña eventos, cursos e presentacións de novos productos en hoteis da cidade de Ourense así que pensei que sería boa idea facer a carón da casa, un local tipo bar-merendeiro para xuntar alí a tódalas persoas que facían os cursos”, engade Manuel.

 

  • Aquel pequeno bar tiña a peculiaridade de que estaba rodeado dun xardín con parras e plantas variadas, pequenos camiños e detalles “que gustaban moito” e tivo tanto tirón que dende que abriu “e durante 7 anos enchíase de xente para comer, merendar, pasar un rato, e ao terceiro ano xa desbotamos a idea de organizar alí nada relacionado co salón de peiteado porque non era posible”.

 

  • Chegou a ter 9 persoas traballando no restaurante que tiña comensais continuamente porque o acceso era fácil, había aparcamento, e comezaban a utilizarse os camiños que percorren as días beiras do río Miño “para as que nos tamén cedemos parte da leira, porque era moi interesante que puidese chegar clientela por alí”, detalla Manel.

 

  • O restaurante Rial pechaba cada mes de xaneiro por descanso, e á volta comezaba o traballo de posta a punto para abrir de novo cada Semana Santa.
Restaurante Rial, Manuel Rial en Soutullo (Barbadás) en anos 2000 Hoxe sustituida por nova depuradora do concello de Ourense. 16/01/23 Fotos arquivo da familia

Soutullo quedou sen vivenda nin veciño

  • Manuel relata a “gran desilusión” que supuso para a familia a chegada no 2013 “dos homes de garabata” que avisaron da expropiación para a depuradora nova. El non quería vender porque xa pensara naquel  local como o futuro para os seus fillos así que foi ao xulgado. Cobrou pero quedou “sen nada alí”.

 

  • Nin el nin a súa familia teñen xa propiedades pero Soutullo segue alí.

 

  • Agora Manuel vive en Soutopenedo (concello de San Cibrao das Viñas) e conserva a placa co enderezo do seu restaurante e o nome do lugar, Soutullo.

 

  • Nas fotografías pódense ver espazos do restaurante e da casa que construiu “con tódolos permisos do concello de Barbadás, a pesares de que se dixo que estaba pendente de derribo, e non era certo”, matiza. Nela utilizou trabes feitas coa madeira dos castiñeiros de Soutullo, os do “monte do martelo”, ben preto da que foi a súa leira.
    Tamén se ve o lugar onde estaban a casa e o restaurante, onde hoxe está a parte central da instalación depuradora.
 Manuel Rial en Soutullo en anos 2000, daquela Barbadás. Hoxe substituida por nova depuradora do concello de Ourense. 16/01/23 Foto Rosa Veiga
Manuel Rial Díaz, único veciño que tivo Soutullo cando ese lugar era do concello de Barbadás, nos anos 2000. 15/01/23. Foto Rosa Veiga

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839033

16/01/2023

Alejandro e Daniela innovan na Valenzá: deseñan, imprimen e colocan vinilos para tunealo… todo

Emprendemento en Barbadás

Alejandro Rial e Daniela Limia, emprendedores con "Betsycrew" 14 xaneiro 2023. A Valenzá

Alejandro pasou anos en traballos verticais e Daniela nun supermercado até que en xaneiro de 2021 un dos dous plantexouse un “cambio total”.

A súa afección común é a dos coches, e comezaron a idear xeitos de melloralos con vinilos persoalizados, a base de rotulacións deseñadas ó gusto de automobilistas.

  • Os dous medraron en familias con moita afección polos coches. Alejandro criouse en Pazos (San Cibrán das Viña) e con parte da familia de Soutullo (Barbadás) e Daniela é da Valenzá.
    Teníamos en mente el tuneado con diseños personalizados y era nuesto  hobby común; yo trabajé en Valencia y allí está extentido: en Galicia vimos que ya había empresas de vinilos rotulados que tunean furgones pero nadie se paraba a personalizar para automovilistas particulares”, explica Alejandro.

 

  • E decidíronse… hai dúas semanas abriron local cara o público en dous baixos na rúa principal da Valenzá. Un deles como espazo de atención aos clientes e taller de deseño, corte e impresión. O outro para a colocación de vinilos nos coches.

 

  • O deseño gráfico é o punto forte de Daniela, que vivíu en Suiza até os 14 anos e alí estudou deseño como materia escolar, no que seguiu formándose despois. “Cuando decidimos intentar hacer lo que más nos gusta nos encontramos con el apoyo de nuestras familias y amigos”.
Alejandro Rial e Daniela Limia, emprendedores con "Betsycrew", a punto de rematar parte dun traballo no seu baixo de taller foto Rosa Veiga
Alejandro Rial e Daniela Limia, emprendedores con “Betsycrew”, na Valenzá, co seu “kit” de eventos. foto Rosa Veiga

Decoración para coches

  • Na elección do nome tamén participaron os dous: Alejandro puso “crew” inspirado polo videoxogo do mundo do motor que xa leva varias versións , e Daniela “Betsy” . O seu establecemento chámase Betsycrew  e nel calquera persoa pode levar ou crear un deseño para personalizar gorras, prendas de roupa, tazas, tarxetas de empresa, cheques-regalo, escaparates, tapas de llantas …

 

  • Traballan con materiais de diversas cores e texturas e sobre eles rotulan debuxos creados ou fotografías. Entre os proveedores está Hexis  que tamén lles deu formación específica neste eido.

 

  • Tamén propoñen a aplicación de vinilos para decorar fachadas e a máis completa e novidosa : tunear un coche totalmente con todo tipo de materiais, cores e textura, segundo detalla Alejandro, como os que fan, efecto espello (cromo) que pode ter un custo de 3.000 € con colocación incluída.
    “Estos vinilos tienen algunos colores imposibles de conseguir en chapista, como el color camaleón que cambia con la luz solar, y se puede cubrir el coche con él sin más, o con un diseño impreso encima”, engade .
Alejandro Rial e Daniela Limia, emprendedores con "Betsycrew" 14 xaneiro 2023. A Valenzá foto Rosa Veiga
Alejandro Rial e Daniela Limia, emprendedores con “Betsycrew” 14 xaneiro 2023. A Valenzá foto Rosa Veiga

Tamén “protección invisible”

  • Nun turismo, o traballo de Alejandro e Daniela permite tamén tunear con deseños ou fotos as tapas das llantas por 5 € cada unha, como xa fixeron para unha barbería da Valenzá e con custos diferentes até o tuneado completo.

 

  • Poden colocar vinilos transparentes de especial resistencia que son “protección invisible” contra raiaduras e rabuñazos cubrindo as defensas e o capó. Outros materiais permiten tintar os cristais e os faros ou cambiar totalmente a cor do coche cun material adhesivo que pode retirarse cando se queira.

 

  • Entre as petición de posibles deseños, detectan demanda de logos, números e “pegatinas” de modelos históricos de coches e motos, como a Montesa, para os que contan co material preciso.

 

  • A súa afección polo mundo do motor fíxolles pensar que podería ser interesante contar cun “kit de eventos” que consta de ordenador portátil e impresora especializada que poden sacar do taller e instalar en calquera convocatoria automobilística para deseñar, imprimir e colocar os vinilos no momento.

 

  • Entre os encargos que xa fixeron está o gran vinilo que cubre unha das paredes da sala infantil do Hospital Provincial, impresa con unha escea de dinosaurios e natureza en cores variadas.

 

  • E agora Daniela comeza xa a idear traballos en luces de neón… xa teñen proxectos.

 

  • Podes atopalos en Facebook e Instagram.
  • Alejandro Rial e Daniela Limia, emprendedores con "Betsycrew", a punto de rematar parte dun traballo no seu baixo de taller foto Rosa VeigaAlejandro Rial e Daniela Limia, emprendedores con “Betsycrew”, a punto de rematar parte dun traballo no seu baixo de taller foto Rosa Veiga

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839033

09/01/2023

A patronista Paloma, da Valenzá, está no equipo da nova marca española de moda Dame Aprés Paris

Emprendemento en Barbadás

Paloma Ugarte - Patronista - Concello de Barbadás

Paloma Ugarte García non é deseñadora, senón patronista, e non hai moitas persoas que saiban diferenciar ámbolos dous traballos pois o resultado é a mestura de técnica e creatividade no deseño, e da técnica e creatividade nos patróns.

  • “Mi trabajo sirve para poner los pies en el suelo a la persona que diseña, las patronistas hacemos real lo que ellas imaginan”, concreta Paloma para explicalo seu traballo, que polo momento é totalmente manual, aínda que coñece os programas que permiten facelo no eido dixital, máis eficaz e rápido.

 

  • No seu oficio, na variante manual,  precisa tamén imaxinación e moitas ferramentas: regras de tódolos tipos, bolis, lapis, gomas, papel “craft” se o presuposto é pequeno “pero el ideal es el papel que se usa en los plóter  porque además de resistente tiene un grado de transparencia muy útil en mi trabajo”, detalla.

 

  • Mesa grande ou chan e sisómetro  son outras necesidades para desenvolver ben un patrón que resulta de trocar un debuxo imaxinado en pezas perfectamente trazadas para encaixar e facer realidade o debuxo inicial.
    Además escalo las prendas, es decir, después de hacer el patrón y un prototipo de prenda para detectar posibles fallos y rectificar, el proceso termina  con la comprobación final y el dibujo de cada pieza para diferentes tallas”, engade.

 

  • Até o momento desenvolveu proxectos persoais vencellados aos seus estudos: o proxecto de fin de grao de Ilustración da Escola de Arte e Superior de Deseño (EASD) Antón Faílde (en Ourense), o proxecto final do ciclo superior en Vigo e a proposta para o concurso  Depoemprende coa que conqueriu o segundo premio Demoday .

 

  • A súa preparación permítelle xa estar na lista de contactos que a EASD Mestre Mateo de Santiago de Compostela ofrece para estudantes que precisen contratar o seu Proxecto de Fin de Grao: “mis prácticas las hice en 2021 con la diseñadora Marisa García de Ourense, con la que aprendí muchísimo tanto en el diseño y patronaje de ropa para invitados a bodas, como en la preparación de esos proyectos finales”.
Paloma Ugarte - Patronista - Concello de Barbadás
Paloma UGarte García, patronista da Valenzá. 08/01/23. foto Rosa Veiga

A casualidade e os contactos

  • Paloma pensa que o mundo do patronaxe feminino está moi desenvolto e coñécense e trabállanse moito as variables posibles na roupa de muller. “En el ciclo de Vigo eché mucho de menos el patronaje para ropa de hombre, y allí no hay tiempo para trabajarlo bien”, lembra.
    Por casualidades de la vida, este aspecto puedo desarrollarlo ahora porque en el cumpleaños de una amiga, conocí a una persona con la que hablé de estas cosas y resulta que conocía a un diseñador al que habló de mí”, relata Paloma, como inicio da nova etapa que está a vivir e que centra as súas enerxías e paixón.

 

  • O deseñador Alexandre F. Dacal foi para Paloma a oportunidade “para hacer patronaje masculino a partir de los conocimientos que tengo de estudiar por mi cuenta”. A maiores, descubriu axiña que a patronista ten unha capacidade de visión espacial que lle permite, decontado, “imaginar como convertir un dibujo en una prenda con todas sus piezas, gracias también a mi formación en confección”.
Paloma Ugarte - Patronista - Concello de Barbadás
Dibuxo co patrón da gabardina de Paloma Ugarte, elaborado por ela sobre o deseño da marca Dame Aprés París”, na colección Simulacrum. 08/01/2023, foto Rosa Veiga

Nova marca Dame Après Paris

  • Hace unos meses estaba en un momento en el que vi que en Portugal hay ofertas de trabajo e hice alguna prueba en Galicia, pero me metí a esta aventura de la marca Dame Après París porque después de 2 desfiles y locales de trabajo, acaba de establecerse cerca, en Ourense, después de descartar local na Valenzá que no se adaptaba a lo que necesitaba, y yo estuve en el equipo del desfile de 2022 ”.

 

  • O último desfile da nova marca española de moda, foi en Madrid o pasado 8 de decembro , con modelos cubertos con monos verdes da cabeza até os pés; vestidos con 11 modelos de pantalóns;  sudadeira, camiseta e gabardina, da nova colección Simulacrum parte dela patroneada por Paloma.
    El primer desfile fue en diciembre de 2021. Los asistentes tuvieron que vendarse los ojos, lo que supuso una muy buena acogida, por su originalidad. Después del segundo todo fue a más, porque se hace un trabajo en taller y después de difusión en redes que yo creo que es muy bueno”, engade.

 

  • Pois moita moita sorte nesa proposta, que boa falta fan ideas novas Paloma!!
    E  moito ánimo para a túa marca propia, cando decidas centrarte nela!!
Paloma UGarte García, patronista da Valenzá. 08/01/23. foto Rosa Veiga

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839033

02/01/2023

Miguel atesoura a memoria da súa familia e oficios de Santa Ouxea

Sociedade en Barbadás

Miguel Fernández Alonso, na casa dos seus avós, a carón do forno da casa (Santa Ouxea, Piñor). foto Rosa Veiga - concello de Barbadás

O concello de Barbadás ten dúas aldeas habitadas na actualidade das que Santa Uxía (Santa Ouxea na Idade Media) é a máis pequena, con 14 habitantes (fronte as 74 persoas censadas no Pontón, a segunda aldea con veciños).

  • Miguel Fernández Alonso é fillo e neto de rianxeiras de Santa Ouxea, na beira esquerda do río Miño. El naceu “na mutua da rúa Progreso. De luns a venres vivía na rúa Ervedelo; os sábados e tódalas vacacións estaba en santa Ouxea e Piñor  e os domingos tocáballe cine na parroquia de Fátima e fútbol no estadio do Couto”, pois gustáballe o C.D. Ourense.
Miguel Fernández Alonso, na casa dos seus avós, a carón do forno da casa (Santa Ouxea, Piñor). Concello de Barbadás
Miguel Fernández Alonso, na casa dos seus avós, ao carón do forno da casa (Santa Ouxea, Piñor). foto Rosa Veiga
  • Entre a vida de barrio durante a semana e a da aldea de cada fin de semana e vacacións, Miguel parece preferir a que viviu a apenas 5 ou 6 quilómetros do Couto, sempre preto do río.
    “Na miña infancia había dous barqueiros, un entre o campo de Santiago e a praia que chamábamos Areal e outro que cruzaba dende Eirasvedras até a zona de Barbadás que se chama a Ribeira, onde había viñedos e hoxe está o aparcamento da zona termal de Outariz”.

O mundo arredor do río

  • O barqueiro de augas abaixo era o Benitiño e segundo lembra. Vivía “practicamente no río”, pois ademáis de levar persoas e mercancías na súa barca de madeira, era “naseiro” e “non había máis que chamalo para que che recollera porque sempre andaba preto”, narra.

 

  • A actividade dos barqueiros fixo posibles moitas parellas das beiras do río, como a dos seus propios pais Miguel e Aurora: el era de Eirasvedras e ela de Santa Ouxea. Tamén foron varias as parellas formadas por veciños de Reza e de Canedo (hoxe barrio ourensán da Ponte) pola actividade da outra barca, que facía moitas viaxes sobre todo nas feiras dos 7 e os 17.

 

  • Neses días, os principais ocupantes da barca máis preto da cidade de Ourense, eran os “rellos” ou “pecoriños” (porcos de cría) transportados dende a beira esquerda até o campo de Santiago (O Tinteiro) na dereita, preto do campo da feira.

As rianxeiras da familia e leiteiras de Santa Ouxea

  • Da súa memoria xorden as lembranzas da vida na casa dos avós. O avó Julio traballou durante os anos da posguerra na fundición Malingre do Couto. “Cando lle deron traballo no forno decidiu deixalo porque non lle gustaba e comezou a traballar na aldea como carreteiro con bois, labrego e viticultor”, lembra Miguel.
    Algúns veciños que marcharan a Vigo, abriron bar e mercábanlle a Julio o excedente de viño.
Miguel Fernández Alonso ca foto dos seus avós Rosa e Julio de Santa Ouxea, Piñor. Foto Rosa Veiga
Miguel Fernández Alonso coa foto dos seus avós Rosa e Julio de Santa Ouxea, Piñor. Foto Rosa Veiga
  • Pola súa banda, a avoa Rosa e as fillas (entre elas Aurora, a nai de Miguel) eran rianxeiras, e recollían verduras e hortalizas na horta familiar e lavábanas e amañaban as molladas do rianxo na fonte da aldea, antes de levalas até a praza de abastos de Ourense.
    “Baixaban a pé, coas cestas na cabeza, até a cidade, pola estrada que daquela era unha pista de terra que os veciños mantiñan en bo estado para facilítalo seu uso. O paso dalgún coche ou camión era esporádico”, relata Miguel. Anos máis tarde, parte do camiño facíase no “carrito” (nome que se lle daba ao bus urbano no barrio do Couto).

 

  • O mesmo percorrido podían facer as leiteiras, que repartían o leite de vaca casa por casa  tamén no Couto e parte da cidade de Ourense.

 

  • Pola mesma pista pista de acceso chegaba ás veces algún camión para levarlle leña recollida polos veciños, que a baixaban do monte en toradas axudados de bois e vacas que turraban da madeira atada con cadeas

Canteiros, cesteiros e augardenteiros

  • Moitos dos homes traballaban tamén nas canteiras. “O meu avó e os da súa xeración ían ás de Mugares. Tamén o seu fillo, o meu tío Julio (como o avó) traballou de canteiro até que marchou a Alemaña, e estivo na construción da parroquia de Fátima co escultor Faílde e o seu aprendiz Manuel o Riós”, detalla Miguel.

Miguel Fernández Alonso ca foto dos seus avós Rosa e Julio de Santa Ouxea, Piñor. Foto Rosa Veiga

  • Tódalas familias de Santa Ouxea tiñan viñas e soutos en Louredo, hoxe substituídos pola fraga. “Alí pasaban a mañá e ás veces máis tempo, porque en moitas leiras hai acubillos naturais para quedar”. Lembra os nomes dos lugares poboados por soutos como “A chega das casas” (onde quedan vestixios e pedras dun mosteiro), “A Pereira”, “Maimón”, “O Durán”, “A Portela”…

 

  • Nos soutos, os castiñeiros estaban sen enxertar así que á aldea chegaban cesteiros que aproveitaban “os vergueiros dos castiñeiros para os cestos”. Miguel lembra que na casa do seu avó,  un cesteiro chegaba cada ano e pasábase alí, no baixo, uns meses recollendo os vergueiros e facendo cestas antes de regresar a súa casa.

 

  • Estes artesáns chegaban dende Pontevedra, O Rosal, Tomiño ou Ponteareas. Tamén de fóra da aldea viña, cada novembro, o augardenteiro. “Instalábase co seu pote nun pendello onde hoxe está o local social, e alí destilaba a mantío, é dicir, dábanlle a comida e parte do augardente a cambio do seu traballo”, narra Miguel.

Os muíños do Regueiro, a malla e as tornas para regar

  • Na vida cotiá da aldea eran importantes os catro muíños do Regueiro. Miguel lembra que no situado máis arriba (á esquerda do Camiño de Louredo por riba), as mulleres ían coas tinas cheas tanto para lavala roupa como as tripas en tempo de matanza do porco.
    Matábase sempre o día 8 de decembro, o día da Purísima, e os mozos da xeración anterior á miña facían grupos de 3 ou 4 para ir polas casas axudando a agarralo porco, a cambio dunha copiña”, engade.

 

  • Nesa transición da vida rural de antaño, con traballos en comunidade, até a máis urbana e individual de hoxe, Miguel destaca tamén a malla como “angueira colectiva” na Ermida. Así chamaban a aira que estaba onde agora está a praza da aldea, hoxe aparcamento para os coches dos veciños.

 

  • O uso intenso da terra para cultivos precisaba organizar o regadío en tornas. “Podía tocar regar pola noite e nese caso, regabas o millo, por exemplo, con focos para ver por onde enviala auga”, detalla.

Non todo era traballar

  • Na infancia de Miguel tamén está o fútbol. A maiores, el tiña afección por falar e escoitar ós maiores e ía con eles cando levaban o gando. Tamén pasaba tempo de xogo cos zancos, cos carros de bolas feitos polos amigos…
    Na tenda da Sofía xogábamos ao futbolín, e até viamos alí a televisión na que coñecemos a Pelé, naquela final do Mundial en 1970, en México, co partido Brasil-Italia”… Tamén soubo das sesións de baile que organizaba a mesma Sofía da tenda, para a xente moza, cun tocadiscos nun baixo moi preto da tenda.

 

  • Falar de música e baile en Santa Ouxea, é falar do gaiteiro Luis Padrón, natural da aldea, que formou parte do grupo Brisas do Miño e toco unas festas do San Xoán, nalgún ano… pero esa será outra historia…

Fotos da memoria

  • Acompañan a este artigo fotografías actuais nas que Miguel está na casa dos seus avós, na que se conserva o forno no que a familia deixaba cocer pan a calquera veciño a cambio dalgunha peza, e na bodega, na que se conservan incluso os restos da última matanza, como a capa de sal para a carne nunha das arcas de madeira.
Bodega familiar dos avós de Miguel Fernández Alonso, tal como quedou da última matanza Foto Rosa Veiga
  • A fonte de Santa Ouxea, permanece na entrada da aldea como mostra do traballo dos canteiros e como lembranza da vella pía na que bebía o gando;  do espazo no que as mulleres arranxaban as  molladas do rianxo e onde os homes preparaban o sulfato en olas de barro.

 

  • Na imaxe de obxectos variados das vivendas rurais, un balde de zinc co que se recollía auga na fonte (a exposición preparouse con obxectos de varias aldeas, no IES Blanco Amor de Ourense) e un cadriño no que está un dos libros que Miguel tiña de pequeno para aprender a ler. “As primeiras palabras que lembro do galego son caxato e croio, aprendidas na aldea, porque no Couto non falaban galego”, lembra.

 

  • Tamén a foto dos seus avós, a de amigos e familia no campo de Roma, durante as festas de Piñor nos anos 60 e a de cando era neno, nesa mesma época, no “biscúter” dun amigo do seu pai de Eirasvedras. Todo un álbum que anima a facer memoria e que permite non esquecer traballos, oficios… e momentos vividos nun mundo máis rural, máis comunitario e máis duro para vivir.
Miguel Fernández Alonso 3º pola esquerda, de neno nas festas de Piñor no campo de Roma. foto familiar
Miguel Fernández Alonso no biscúter dun amigo do seu pai. foto familiar
  • Hoxe Miguel traballa no IES Blanco Amor de Ourense, e acompaña a grupos de ex-alumnos e alumnas, profesores e curiosos interesados en coñecer e percorrer a fraga do vello couto de Louredo, dende a súa aldea de infancia.

 

 

 

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839033

28/12/2022

A pista de xeo sintética e seca chegou a Barbadás dende unha empresa da provincia, que a leva a media España

Diversión en familia. Nadal en Barbadás.

Pista de xeo sintético na pista deportiva da Solaina, na Valenzá. 27/12/22 foto Rosa Veiga

O Nadal de Barbadás de 2022, que chegou no marco dun inverno estrañamente cálido,  trouxo xeo e patinaxe ás festas… pero non o xeo “natural” cos seus fríos, molladuras e mudas de roupa apuradas para entrar en calor, senón outro menos “romántico” pero moito máis cómodo.

Pista de xeo sintético na pista deportiva da Solaina, na Valenzá. 27/12/22 foto Rosa Veiga
Pista de xeo sintético na pista deportiva da Solaina, na Valenzá. 27/12/22 foto Rosa Veiga
  • Unha das pistas deportivas da rúa Cotelma (sobre o parque da Solaina) estará ocupada até o día 8 de xaneiro, pola carpa que cubre unha pista de xeo sintética, para a que non compren guantes, nin gorro, nin muda de roupa seca, nin tan sequera reforzo vitamínico en prevención de arrefriados.
  • A pista que estrea Barbadás neste Nadal foi instalada pola empresa Mantesil-Ocio, única da provincia de Ourense que a ten entre os seus produtos, e que xa a instalou en Galicia e media España durante os últimos 6 anos.
Pista de xeo sintético na pista deportiva da Solaina, na Valenzá. 27/12/22 foto Rosa Veiga
Pista de xeo sintético na pista deportiva da Solaina, na Valenzá. 27/12/22 foto Rosa Veiga
  • O seu xerente, Berto Fernández, explicounos que a idea xurdiu en Sevilla, dunha empresa “punteira no mundo do xeo sintético” e pareceulles unha oportunidade paralela a outros produtos e servizos de ocio que ofrecen.
    Fronte a pista de xeo tradicional, certamente moito máis romántica, esta sintética non ten gastos de enerxía e auga para manterse sólida e fría, e a esa vantaxe engádese que os nenos e nenas non se mollan cando patinan, e a familia non ten que apurar a cambiarlles toda a roupa cando rematan para entrar rapidamente en calor”, engade Fernández.

Máis de cen pares de patíns dispoñibles

  • E esa é a vantaxe que lle atopan as familias que xa probaron a pista da rúa Cotelma, a da inexistencia de molladuras e a posibilidade de desfrutala toda a mañá ou toda a tarde por só 3 euros. A pista ten capacidade para que patinen comodamente a un tempo, 30 ou 40 persoas, e a dispoñibilidade de patíns é de máis dun cento de pares. Tamén hai un apoio para pequenos en forma de oso patinador, e cadeiras para poñer e quitar os patíns.
Pista de xeo sintético na pista deportiva da Solaina, na Valenzá. 27/12/22 foto Rosa Veiga
Pista de xeo sintético na pista deportiva da Solaina, na Valenzá. 27/12/22 foto Rosa Veiga
  • Rebeca animou a súa filla a probala nova pista porque hai pouco tempo que a moza comezou clases de patinaxe así que decidiu que podían as dúas aproveitar “para que ela practique e colla confianza, a cambio de que eu o faga con ela tamén”.
    E velaí foron as dúas, agarradas á baranda da pista durante un par de voltas e despois xa competindo por cruzala polo medio, xa as dúas con soltura evidente.

 

  • Iria, os seus dous fillos e outro pequeno duns amigos, pasou a tarde cos tres cativos e contounos que cando todos merendaran, a pé de pista, e cansaran dos patíns, pensaban quedar na cafetería Solaina, fronte a pista, para rematalo día coa entrega do pequeno nun encontro tranquilo de amigos.
    Pista de xeo sintético na pista deportiva da Solaina, na Valenzá. 27/12/22 foto Rosa Veiga
    Pista de xeo sintético na pista deportiva da Solaina, na Valenzá. 27/12/22 foto Rosa Veiga
  • Ese parece selo plan favorito arredor da pista de xeo pois Rebeca, e algún/ha outr@ practicante de patinaxe, consagrado ou de estrea, explicou que nos vindeiros días repetirá sesión con patíns coa filla e amigas súas do colexio, e rematará con cita na cafetería cos pais e nais amigos despois de meses sen atopar tempo para verse.

 

  • Cándido e Josefa tamén decidiron probar a pasar a tarde na pista coas súas fillas Suevia e Alba. Son veciños de A Valenzá dende hai anos e a opción da patinaxe pareceulles a mellor para as nenas que tras os primeiros 15 minutos e algunha caída, móvense con soltura sobre a superficie sintética.
Pista de xeo sintético na pista deportiva da Solaina, na Valenzá.
Pista de xeo sintético na pista deportiva da Solaina, na Valenzá. 27/12/22 foto Rosa Veiga
  • Se es afeccionad@ a patinar, se non sabes aínda se che gusta, se xogas a hockei en liña, se fas patinaxe artístico… mesmo se nunca tiveches cerca un patín, mira que oportunidade para probalo!
  • A outra máis preto está en Zamora, onde a mesma empresa ten instalada neste momento outra pista de xeo sintética.
Pista de xeo sintético na pista deportiva da Solaina, na Valenzá.
Pista de xeo sintético na pista deportiva da Solaina, na Valenzá. 27/12/22 foto Rosa Veiga

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839033

22/12/2022

Ana Doval deseña e constrúe bolsos combinables na Valenzá con materiais reciclados chegados de toda España

Emprendemento en Barbadás

Ana Doval - bolsos reciclaxe - A Valenzá - Concello de Barbadás

Da mestura de nai de Celanova, pai de Pereiro de Aguiar e ámbolos dous emigrados a Venezuela, veu dar unha familia retornada da que forma parte Ana Doval, asentada na Valenzá, despois de varias voltas polo mundo e de paso por Barcelona.

  • Defínese como emprendedora e abriu unha franquicia de roupa, logo un bar en Ourense… e chegou o momento de decidirse por “sacarlle partido” a súa habilidade cas mans. “En Venezuela preparaba os meus bolsos a xogo cos zapatos, e forrándoos con teas diferentes e de aí pasei a facer un curso en Madrid de deseño de bolsos”.

 

  • Problemas de saúde e un “coworking” en Celanova  déronlle pulo e o 15 de outubro do ano da pandemia lanzou a súa marca “Ana Doval” de bolsos ecolóxicos.
    “Neles meses tiña todo o tempo do mundo así que presenteime e saín en medios de comunicación locais e autonómicos como deseñadora e artesá de bolsos de materiais reciclados e/ou ecolóxicos, sobre todo sostibles, de boa calidade e de orixe vexetal, nada de orixe animal”, detalla.

 

  • Os seus bolsos non son de pel, aínda que poidan parecelo. Son de cortiza procedente de Portugal, ou de teas fabricadas en Valencia e complementos de Alicante. Por riba, Ana confecciónaos en varias pezas separables de xeito que un bolso pode trocar con só desabotoar a solapa e abotoarlle unha doutra cor e textura, por exemplo.
Ana bolsos reciclaxe - A Valenzá - Concello de Barbadás
Ana Doval Castro, deseñadora e artesá de bolsos con materiais reciclados. novembro 2022. foto Rosa Veiga

Materiais reciclados de orixe vexetal

  • “Foi moi difícil chegar a disponer dos materiais que quería, no comezo case non atendían o envío nin de tarifas, e en Galicia foi imposible polas medidas coas que se comercializa este tipo de materiais”, engade.
    Agora o difícil para ela é escoller entre tantos materiais diferentes que lle amosan e está a darlle voltas a algúns novidosos.

 

  • Lembra que a súa primeira colección foi “Nature” con 5 deseños diferentes e que as ventas comezaron en Estados Unidos e seguiron por Italia, Venezuela, Madrid, Murcia e en Ourense “para toda a familia”.

 

  • As súas circunstancias persoais pasaron en 2020 por un ”momento de desastre”, marchou a Venezuela e o contactou cunha deseñadora  que lle deu pulo para retomar o traballo. “Voltei para a Valenzá en xullo, montei o taller e comecei de novo a deseñar, cortar, coser…  “, relata.

 

  • Para atopar os seus bolsos hai que entrar en contacto con ela en Facebook , Instagram  e Twitter . Tamén estarán a venda na tenda de Ourense Damajuana (Galerías Santo Domingo).
Ana bolsos reciclaxe - A Valenzá - Concello de Barbadás
Ana Doval Castro, deseñadora e artesá de bolsos con materiais reciclados. novembro 2022. foto Rosa Veiga

Nova colección sobre Galicia

  • O taller de Ana, na Valenzá, é un espazo de creatividade no que traballa xa con ideas para novas coleccións.
    Despois de “Nature” e “Ocean”, no verán do 2021 naceu “Geometría” con 6 modelos diferentes de bolsos fabricados con teas brancas que eran restos dunha fábrica de pantalóns de Ourense.

 

  • Entre as ideas para o futuro que xa comezan a funcionar está a de personalizar bolsos para regalos de empresa, e anda  a voltas “coa forma da concha dunha vieira para deseñar unha colección de primavera adicada a Galicia e ao Camiño de Santiago”, avanza.

 

  • Os seus bolsos son fabricados un a un por ela mesma e seguirán a ser, na súa maioría, impermeables, resistentes e reutilizables cambiando algunhas pezas.
    Ela encárgase de todos os detalles como as pequenas obras de arte de quita e pon que son os broches de peche das solapas, ou asas de diferentes tamaños que poden intercambiarse para levar un mesmo bolso collido coa man, no brazo, ou cruzado en bandolera.

 

  • Gústalle subliñar que os seus bolsos, diante de todo, son de gran calidade tanto nos materiais como na confección.

 

  • Moita sorte na nova colección!! Agardamos saber pronto o nome.

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839033

22/12/2022

Altruísta xesto do artista Aitor Montes

Pintou un mural temático na persiana do local

Donación artista Aitor Montes- Pintado persiana Banco Solidario

As instalacións do Banco Solidario de Barbadás están de estrea.

  • O artista urbano, Aitor  Montes ,  que se dedica ao muralismo,  decoración de fachadas , persianas, y un largo etc., quixo contribuír co Banco Solidario de Barbadás, do xeito que mellor sabe, coa súa arte. Plasmou  a súa creatividade na persiana do local da Rúa do Ensino (A Valenzá),  dándolle unha nova imaxe. Unha obra que doou altruistamente.

 

  • Un xesto amable que, segundo a concelleira Elisabet González, apoia o propósito da Concellería de Servizos Sociais de embelecer os locais onde presta servizo á cidadanía.

 

  • Dende estas liñas, queremos agradecer ao artista, Aitor Montes, a súa contribución con esta causa tan solidaria.
(Aitor Montes está en Instagram como @solowohs)
 Donación artista Aitor Montes- Pintado persiana Banco Solidario

Novas, Servizos sociais

CONTENT.1710839033

14/12/2022

O “pastor de abellas” Daniel envasa mel en Piñor para “compartir a alegría que dá unha cullerada de mel no padal”

Daniel Aguiar Morales, apicultor "pastor de abellas"en Ousande,

En San Lourenzo de Piñor, no lugar de Ousande, desenvolvese a vida do “pastor de abellas” Daniel Aguiar Morales, a poucos metros da vivenda dos seus pais e con parte dos seus colmeares instalados nun terreo que foi dos seus avós.

  • Defínese como “pastor de abellas” porque di estar ao servizo delas, e con elas leva experimentado dende que lembra: “o meu avó e un primo seu xa tiñan mel, e eu axudaba así que non tiña medo nin reparo en estar coas abellas, e comecei a facer traballo de apicultura aos poucos, primeiro con 5 colmeas a carón da casa”, relata.
Daniel Aguiar Morales, apicultor "pastor de abellas"en Ousande, Piñor. 06/12/2022. Foto Rosa Veiga
Daniel Aguiar Morales, apicultor “pastor de abellas”en Ousande, Piñor. 06/12/2022. Foto Rosa Veiga
  • Por formación e experiencia laboral, Daniel fai traballos de electricista, soldador, mecánico… “Despois de traballar uns anos en empresas dese sector, quixen tentar algo propio para non estar tan supeditado aos xefes que poidan tocar”, aclara.

 

  • O deporte e a música tamén teñen formado parte da súa traxectoria: competiu como xogador de waterpolo entre outras disciplinas deportivas, e é gaiteiro.

 

  • As cinco primeiras colmeas foron o seu laboratorio e foi coñecendo a fondo o mundo as abellas “grazas sobre todo a Paco, de Rairiz de Veiga, que era director lo Instituto de Ensino Secundario e produce mel coa marca Polemel “.
    O contacto con Paco, segundo Daniel, valeulle para aprender todo o que sabe e saber resolver cada momento na vida dunha colmea. “Se pensas nisto coma negocio soamente non serás capaz de obter todo o que as abellas nos dan.  Hai que saber facer raíñas cando toca, vixiar e saber cal está forte para axudar a aumentar a actividade, coidalas do seu parasito, a várroa, e substituir os animais enfermos dela…”

 

  • O apicultor de Piñor limpa durante o inverno e primavera o chan no que están as súas colmeas. Deixa que o seu “gando” colleite pole até finais de xuño, cando comezan a florecer carballo e Silveira, e nese momento comeza a trasladalas até a montaña de Manzaneda e Pontevedra “onde colleitan eucalipto e outras flores até novembro”.

 

  • Tenta así paliar o ataque da volutiña que se intensifica durante o verán pero xa non hai cara finais de ano, cando volve coas colmeas a poucos metros da súa casa en Piñor… e retoma os traballos continuos de mantemento, vixianza e mellora de cada colmea.
Panal de mel na envasadora de Daniel Aguiar Morales. 06/12/22. foto Rosa Veiga

A marca é “Coto de Ousande”

  • O mel de Daniel non está en ningunha páxina web, nin blogue nin rede social propia. Dende que se deu de alta como produtor hai case 20 anos comercializa a súa marca “Coto de Ousande” de pole e mel e considera que os produtos do seu rabaño de abellas “é o mellor do mundo”, e de feito, vende todo o que produce grazas o “boca-orella” e o contacto directo cos seus clientes.

 

  • A etiqueta foi deseñada por Rosa, da librería Cisne  e leva o nome do lugar no que vive, por iso, porque é onde vive, onde se criou e onde o seu avó tiña cepas. Agora na mesma finca están as colmeas do neto. “O nome está posto para gardar a memoria do meu avó e da miña infancia”, asegura.

 

  • Para todo o que precisa, abastécese en González Carballal , a empresa na que traballa e que é distribuidora única de material de apicultura en Galicia.

 

  • Daniel adica todo o tempo libre que lle queda de traballo e familia para coidar das colmeas. Incluso inventa melloras como “placas eléctricas para arpas” que churruscan ás vespas volutiñas, e soña con que os seus fillos, xemelgos, queiran seguir co que fai el.

 

  • “A miña gratificación cotiá é poder compartir con outras persoas a sensación insuperable, a alegría que dá unha cullerada deste mel ou pole no padal”, gábase.

 

  • Con ese mimo coida tamén ós seus clientes habituais: a panadería de Piñor , no mesón Parada (o do Pimpón)  e nalgunhas tendas na cidade de Ourense. Tamén vende a particulares e ultimamente enviou pedidos a Inglaterra e Abu Dabi.
otes de mel e polen colleitado, coidado e envasado por Daniel Aguiar Morales, en Piñor. 06/12/22
Botes de mel e polen colleitado, coidado e envasado por Daniel Aguiar Morales, en Piñor. 06/12/22

Como mercarlle? Pois… simplemente contactando con el no teléfono que está na etiqueta do seu pole e mel. Tedes que mirar as fotos e tomar nota. Non hai outro xeito, se non o coñecedes.

 

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839033

02/12/2022

A “fábrica de santos” de Barbadás deu traballo a ducias de familias durante 30 anos para facer cerámica e porcelana

Emprendemento en Barbadás

Sinda Benavies Cacheiro e María Eugenia Forneiro Cruz diante da casa que nos anos 70, tiña no baixo o forno da empresa de cerámica "Ceramicart", antecedente de "Galos" . -Concello de Barbadás

Barbadás tivo unha fábrica de cerámica instalada a finais dos 60 na zona do Rosario (na estrada principal, por baixo de Soutovello) chamada “Ceramicart”. No 1970 trasladouse a unha nave no Pontón, e alí trocou en fábrica de porcelana co nome de “Galos”.

  • Nas dúas (do mesmo empresario) traballaron ducias de familias chegadas de Portugal e do propio Barbadás. Os veciñ@s alleos aos traballos da empresa, falaban dela como unha “fábrica de santos”, segundo nos contou Sinda Benavides, unha das traballadoras e veciña da Carreira, en Barbadás.

 

  • Sinda e María Eugenia Forneiros Cruz son amigas dende que comezaron a traballar en Ceramicart, cando tiñan arredor de 14 anos. A  primeira asalariada das dúas foi María Eugenia que sitúa a súa entrada no mundo laboral no ano 1970 nesa empresa. Poucos meses despois faríao Sinda.
    Na casa do Rosario, onde estivo a empresa,  vive agora unha familia pero daquela vivía na parte de arriba algún dos propietarios e na planta baixa estaba o forno para as pezas de barro”. Do outro lado da estrada, segue hoxe a casa na que ensaiaba daquela o grupo musical Los Suaves, “que metían bastante ruído”, lembra María Eugenia.
    Sinda conta  ademais que no camiño cara o traballo pasaban preto do forno de pan, e “a  zona de paso tiña sempre arrecendo a aqueles bolos”.

 

  • Na memoria das dúas quedou aquela etapa como un momento “feliz” pois traballaban con xente moi nova, coma elas, e fóra do intenso horario laboral compinchábanse para organizar xuntanzas e diversión.

 

  • Os propietarios, que elas lembran eran Francisco Pérez Pérez (fillo de Gabriel Pérez Caldelas, propietario do bazar Gapecal de Ourense) e o seu cuñado Ventura Pascual que finou uns anos despois.
    Os deseñadores eran Francisco Pinto e o seu pai, chegados de Portugal, e algúns anos máis tarde, dende 1983, tamén facía ese traballo o artista ourensán Chema Dapena .
Sinda Benavies Cacheiro e María Eugenia Forneiro Cruz diante da casa que nos anos 70, tiña no baixo o forno da empresa de cerámica "Ceramicart", antecedente de "Galos" . Barbadás 30/11/22 - Concello de Barbadás
Sinda Benavies Cacheiro e María Eugenia Forneiro Cruz diante da casa que nos anos 70, tiña no baixo o forno da empresa de cerámica “Ceramicart”, antecedente de “Galos” . Barbadás 30/11/22 Foto Rosa Veiga

Traballadores e técnicos de Barcelos

  • Segundo María Eugenia, os primeiros traballadores eran case todos de Portugal. A maioría deles asentaron e formaron familia en Barbadás. “Cando eu celebraba os aniversarios da miña filla chegaban a asistir unha trintena de nenos e nenas”, lembra, porque a vida fóra da fábrica era coa mesma xente que dentro.

 

  • Calculan que a empresa cambiou de instalacións a mediados dos anos 70 do pasado século, aínda se adicou á cerámica durante uns anos, antes de trocar en fábrica de porcelana e mesmo o nome, que pasou a ser “Galos”.
    “Na nave de Galos, onde agora se ve unha planta toda de fiestras, estaban as vivendas da maioría das familias  que viñan de Portugal, porque en Abeiro, na empresa Vista Alegre, tiñan máis experiencia en traballar cerámica e porcelana, e até había gardería para os pequenos, o que daquela era toda unha vantaxe para nais e pais traballadores”, engade María Eugenia.

 

  • Na porcelana, como antes na cerámica, o traballo de María Eugenia era “ensamblar as pezas de cada figura, que se facían en moldes separados” mentres que o de Sinda era pintar. Lembran  o proceso máis complexo da porcelana “pois requiría pasar dúas veces polo forno”, di Sinda.

 

  • Lembran deseños con gran éxito como as “damas”, unha carroza festiva de case un metro de grande “e que daba moito traballo”, unha escena de merenda con dous “velliños ao carón dunha árbore e  baixo un paraugas”, afiadores etc.
    “Traballábase moito pero tamén nos xuntábamos para facer festas porque un compañeiro tiña un tocadiscos”, detalla Sinda.
    O horario que lembran ía de 8,00 a 13,00 e de 15,00 a 20,00,  e son capaces de poñer nome as persoas que traballaron alí.
    Chegaron a ser máis de 60, conta María Eugenia, e con axuda de Sinda lembra a Marga, os dous Julios, Ester, Carlos, Pepe “o barquilleiro” de Pontón e moitos máis.
Maria Eugenia Forneiro Cruz e Sinda Benavies Cacheiro diante das instalacións da empresa de porcelana "Galos" no Pontón . Barbadás 30/11/22 Foto Rosa Veiga
Maria Eugenia Forneiro Cruz e Sinda Benavies Cacheiro diante das instalacións da empresa de porcelana “Galos” no Pontón . Barbadás 30/11/22 Foto Rosa Veiga

A crise chegou á Galos

  • Sinda marchou da empresa en 1986, con 29 anos, despois de ter tres fillas e María Eugenia seguiu até o Expediente de Regulación de Emprego que en 2004 deixou fóra da empresa a un bo grupo de traballadores.
    “Cando comezaron a traer vasos e botellas de cristal, fabricados en China, para que os pintáramos, algo ía xa mal e engadiuse a crise económica, así que moitos quedamos fóra e a empresa mudou cara o polígono de San Cibrao das Viñas”, relata María Eugenia.

 

  • Pola súa banda, o deseñador Francisco Pinto abriu fábrica propia en Manhente (Braga, Portugal) e segue a traballar nela.

 

  • A nave do Pontón, aínda ten o nome de Galos na fachada, un gran mural de azulexos esmaltados e un can que é atendido por outra ex-traballadora da empresa que vive preto dela.
Sinda Benavies Cacheiro e Maria Eugenia Forneiro Cruz diante das instalacións pechadas de "Galos" . Barbadás 30/11/22 Foto Rosa Veiga
Sinda Benavies Cacheiro e Maria Eugenia Forneiro Cruz diante das instalacións pechadas de “Galos” . Barbadás 30/11/22 Foto Rosa Veiga

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839033

18/11/2022

A asociación Porta da Cadea publica 25 anos de historia musical de Sobrado do Bispo e aldeas da contorna

Emprendemento en Barbadás

Asociacíon Veciñal de Sobrado do Bispo, berce das históricas bandas de música. Libro que recolle a historia musical de Sobrado e parte da súa contorna entre os anos 1911 e 1936.

A presencia e historia da música, dos músicos e das músicas de Barbadás, non é unha lenda urbana: a actividade actual de bandas, gaiteiros e gaiteiras, grupos de pandeireiteiras , de canto, músicos e músicas que sacan o mellor de cada instrumento, e xa tamén charangas, son proba delo.

  • Nestes días temos “outra vaca no millo” e sae a luz o libro De bandas e xingros. 25 anos de historia da banda de música de Sobrado do Bispo. 1911-1936, editado pola asociación cultural de Sobrado do Bispo Porta da Cadea .

 

  • Juan Carlos Arias, vicepresidente deste colectivo cultural, explicounos que a publicación xurdiu pola información reunida entre veciños, fillos de músicos históricos, testemuñas orais directas e outras aportadas por veciños e veciñas ou atopadas en internet e nos arquivos do xornal local La Región.

 

  • A historia musical de Sobrado do Bispo chegou a contar don 2 ou 3 bandas de música activas a a un tempo, segundo puido sabelo autor, Juan Carlos. A primeira parte do libro está adicado precisamente a esas bandas. “Varios autores de investigacións arredor desta actividade musical situaron as primeiras bandas cara o 1915, pero parece que xa tocaban antes, dende 1911, baixo a dirección dun tal Pegerto ou Perfecto, e hai constancia dunha actuación no san Xoán dese ano”.

 

  • Tamén deu coa orixe da banda, que segundo “varias testemuñas orais, puido saír  da creba da que había en Moreiras (Toén), na que había músicos de Sobrado que parece que se fartaron de ir até alá a pé e decidiron formar banda propia”. A partires de 1914 aparecen tamén referencias a “voces de Sobrado dirixidas por Manuel Rego, e que son devanceiros do actual grupo Voces e Cordas , que hoxe dirixe Epifanio Nóvoa Valencia .

 

  • En Sobrado, e no resto das aldeas, a banda ensaiaba onde podía, normalmente na casa do que era director en cada momento. En Bentraces, os ensaios eran naquela época, no forno do Carril e na Rexidora, no caso de Sobrado, na casa do Ruque, na praza de San Xoán onde estaban o bar de Camilo e a tenda da Celsa, “aínda que o punto de referencia alí é a asociación de veciños” detalla.
Santa Ouxea /Santa Uxía (SanLourenzo de Piñor, Barbadás). Rúa do gaiteiro Luis Padrón, na que está a súa casa natal. Busto do gaiteiro no campo de Reza, na beira do río Miño. Rererenciado no libro "De bandas e xingros" de Sobrado do Bipos 1922-1936. 12/11/2022
Santa Ouxea /Santa Uxía (San Lourenzo de Piñor, Barbadás). Rúa do gaiteiro Luis Padrón, na que está a súa casa natal. Busto do gaiteiro no campo de Reza, na beira do río Miño. Referenciado no libro “De bandas e xingros” de Sobrado do Bispo 1922-1936. 12/11/2022. Foto Rosa Veiga

Alomenos dúas bandas en Sobrado

  • Na aldea de Sobrado houbo máis de 50 músicos, e partillábanse en dúas bandas, unha delas dirixida polo “Ruque” ( Adolfo Valdés) e outra polo “Cancio”. No período estudado por Juan Carlos, entre 1911 e 1936, a última actuación da que hai novas foi o 11 de xuño do ano en que comezou a Guerra Civil.

 

  • Os músicos das bandas traballaban onde podían, a metade deles nalgún dos circos activos como o valenciano Hervás,  o ourensán Feijóo  e o circo Monumental. “Así algúns deles quedaban contratados nas cidades polas que pasaba o circo, como un dos fillo do Ruque, que quedou en Avilés. Outros marcharon “a facela mili” e xa quedaban na banda militar “como ocorreu con outro fillo do Ruque, que era subtenente militar”, detalla Juan Carlos.

 

  • Os anos 20 e 30 foron de esplendor para a banda, e gañou certames tanto en Ourense como en Santiago de Compostela o que lle deu “certa fama”. Tódolos seus integrantes “eran labregos e eran etiquetados como os malvestidos, pois para as actuacións simplemente procuraban actuar con roupa semellante , e ás veces compartían traxe entre os músicos das dúas bandas”, engade.

 

  • Unha parte deles marchaban o venres para pórlle música a bailes de noite e sesión vermú toda a fin de semana, e outros quedaban en Sobrado para os bailes na praza do San Xoán e nalgúns bares da aldea. “O palco só se ocupaba cos músicos nos bailes dos domingos”, relata Juan Carlos. Precisamente ese palco está na portada do libro, pintado por Conchi Carbajo .
    Manuel Valdés Cid, músico fillo do "Ruque" que foi músico tamén e director da banda de Sobrado do Bispo., na rúa que leva o nome do seu pai e diante da casa familiar. foto Rosa Veiga (arquivo decembro 2020
    Manuel Valdés Cid, músico fillo do “Ruque” que foi músico tamén e director da banda de Sobrado do Bispo., na rúa que leva o nome do seu pai e diante da casa familiar. foto Rosa Veiga (arquivo decembro 2020)

Gaiteira Aurea e gaiteiro Luis Padrón

  • Na segunda parte do libro podemos coñecer até 115 músicos por orde alfabética e con referencias ós de outras zonas da provincia, que cadraron nalgún momento cos de Barbadás, entre eles os máis coñecidos da época como “Os trinta de Trives”ou “Os 40 de Castro Caldelas” ou a que podería ser a primeira muller gaiteira de Galicia, que formaba parte do grupo “As Marabillas”.

 

  • Neste apartado o período histórico amplíase e até hai músicos contemporáneos, como Mónica Atrio González,  Tania Blanco Arias, Cristina Blanco Cid, Erea Carbajales, Rosa María “Marita” Carballo García, Rafael Yebra Rivera ou o propio Ruque e os seus fillos…

 

  • Tamén coñeceremos músicos de Moreiras e o único gaiteiro presente neste libro: Luis Padrón Sotelo, nacido en Santa Uxía (a santa Ouxea medieval) en Piñor, fundador e músico que deu pulo a varios grupos e algunha escola. Lembrado hoxe cun busto no campo de Reza (paseo das ninfa), cunha rúa na súa aldea natal e co seu nome nun aula do IES Blanco Amor.

 

  • A asociación Porta da Cadea comeza así a que queren sexa unha serie arredor da historia musical de Sobrado, que terá continuidade.
Praza do San Xoán de Sobrado do Bispo, co palco de música e a esquerda o que foi o bar do Camilo que foi tamén tenda da Celsa, local de ensaio da banda, según o libro "De bandas e xingros".Foto Rosa Veiga
Praza do San Xoán de Sobrado do Bispo, co palco de música e a esquerda o que foi o bar do Camilo que foi tamén tenda da Celsa, local de ensaio da banda, segundo o libro “De bandas e xingros”.Foto Rosa Veiga

Presentación no “Fildaguiño”

  • O libro De bandas e xingros. 25 anos de historia da banda de música de Sobrado do Bispo 1911-1936 lembra tamén no seu título, á lingua dos músicos (o barallete) coa tradución da palabra “músicos” a esa lingua dos artistas e artesáns ambulantes.

 

  • Vai ser presentado o vindeiro domingo 20 de novembro no parque do Fidalguiño, en Sobrado do Bispo, con actuacións musicais de “Voces e Cordas”, “Vagalumes”, unha banda recomposta e efémera dos veciños e veciñas e co histórico José Caeiro Sueiro, que ten 81 anos e foi parte da Banda Municipal de Ourense e que asegura que neste día terá a súa derradeira actuación en vivo.

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839033

16/11/2022

Resolución concurso infantil de tarxetas de Nadal

Prazo: 28 de outubro- 14 de novembro

2022-Banner-Concurso tarxetas Nadal Concello de Barbadás

 

CONCURSO INFANTIL DE TARXETAS DE NADAL 2022

 

Este concurso está dirixido ós/ás nenos/as do Concello de Barbadás, que estean matriculados/as en educación primaria.

 

Establécense dúas categorías:

 

  • Alumnos/as de 1º a 3º de Primaria.
  • Alumnos/as de 4º a 6º de Primaria.

 

As tarxetas presentadas deberán cumprir os seguintes requisitos:

 

  • O tema da tarxeta é o espírito do Nadal e poderá conter de forma libre calquera aspecto relativo a estas festas, valorárase a orixinalidade e a capacidade creativa.
  • Estar presentado en cartolina ou papel, tamaño DIN A5 (medio folio normal, 15×21 centímetros).

 

As tarxetas poderán presentarse na Casa da Cultura deixándoas no buzón habilitado para tal efecto ou nos CEIP Filomena Dato e O Ruxidoiro.

 

O prazo de presentación será dende o día 28 de outubro ata o 14 de Novembro de 2022.

 

As tarxetas deberán presentarse en sobre pechado con pseudónimo e idade, dirixido a Concellaría de Cultura de Barbadás “Concurso de Tarxetas de Nadal 2022”, e incluíndo no interior outro sobre pechado cos datos persoais: nome e apelidos, dirección, idade e nº de teléfono.

 

Entregaranse dous premios por cada categoría, consistentes en:

 

  • Categoría alumnos/as de 1º a 3º de Primaria:

 

1ºPremio: un puzle 3D e un lote de libros.

2º Premio: un puzle 3D e un lote de libros.

 

  • Categoría alumnos/as de 4º a 6º de Primaria:

 

1º Premio: un globo terráqueo e un lote de libros.

2º Premio: un globo terráqueo e un lote de libros.

 

O xurado estará composto pola Concelleira de Cultura, coordinador da Casa de Cultura e por un membro de cada un dos equipos directivos dos CEIP do Concello de Barbadás.

 

O nome dos gañadores ou gañadoras publicarase na páxina web do Concello de Barbadás (www.barbadas.es) a partir do 16 de novembro de 2022.

 

Os premios entregaranse o día 23 de decembro, no lugar e hora que se indique na publicación dos gañadores.

 

A tarxeta galardoada co 1º Premio de calquera das dúas categorías poderá ser utilizada para o Programa Cultural destas datas, as postais finalistas poderán ser utilizadas para felicitar o Nadal por parte do Concello de Barbadás.

 

Data Adxuntos
16/11/2022 Bases concurso de tarxetas de nadal 2022 PDF [195 KB]
16/11/2022 Resolución concurso de tarxetas de nadal PDF [112 KB]

Educación/Formación, Novas

CONTENT.1710839033

13/11/2022

Zeltia Outeiriño grava en Bentraces parte da historia da artesanía en Galicia tecida polos seus tíos Antonio e Concha

Emprendemento en Barbadás

Zeltia Outeiriño, artista audiovisual, no Camiño do Santiño, en Bentraces. 07/11/22

Zeltia Outeiriño chámase así porque o seu tío e padriño Antonio convenceu aos seus pais para que lle puxesen ese nome “pola terra celta que é Galicia”, e porque Antonio era “un artista irreverente e galeguista” que finou cando a súa afillada tiña 14 anos e moitas gañas de saber máis del.

  • Así comeza a súa lembranza da historia familiar que a trouxo de volta a Galicia, dende Barcelona, para gravar en Bentraces un documental, co-producido pola barcelonesa Rigo Media  e a cooperativa Setemedia de Santiago de Compostela .

 

  • O documental, en formato longo, chamarase “Patarinos” e a poucos meses do seu remate, as produtoras teñen acordos co Agadic, ICAA e un acordo de pre-compra da Televisón Galega. Agora precisa completala financiación para rematar, cando xa ten gravado o 90% do material audiovisual.
Zeltia Outeiriño, artista audiovisual, no Camiño do Santiño, en Bentraces. 07/11/22
Zeltia Outeiriño, artista audiovisual, no Camiño do Santiño, en Bentraces. 07/11/22
Foto Rosa Veiga

Sempre Antonio como fío

  • A presencia de Antonio na familia deu pulo a moita curiosidade e actividade arredor da artesanía. Zeltia lembra que viaxaba moito coa súa irmá Concha (tía de Zeltia, artesá tecedora e mestra de tear) para “visitar as tecedoras de máis idade e aprender xeitos de traballo que se perderían cando faltasen elas porque ninguén se interesaba”, lembra.

 

  • Zeltia quedou con gañas de saber máis do seu padriño e do que fixeran os artistas-artesáns da súa familia, e falou e indagou en arquivos audiovisuais, ao tempo que vivía en Barcelona, onde foi pasar unha tempada e terminou  por vivir 20 anos “sempre coa idea de volver a Galicia”, subliña.

 

  • Dende hai anos  ela mesma é artista audiovisual, participa en proxectos sociais en Barcelona e nalgúns lugares de Iberoamérica, e leva uns anos “explorando o desarraigo, a procura de liberdade e a relación coas herdanzas”… e así volveu ao seu pasado e lembranzas familiares.

 

  • Ao chegar o seu 40 aniversario, unha crise “vital, afectiva e de desarraigo” trouxo a Zeltia a Barbadás onde gravou conversas coa súa nai. “Graveina moitísimo antes de que morrera, no tempo da pandemia”, sinala.

 

  • Entre idas e voltas a Barcelona, e coa pandemia como acelerante, pensou en como relacionar todo o que revivía, o gravado, o que lembraba e o que ía descubrindo.
Zeltia Outeiriño, artista audiovisual, no Camiño do Santiño, en Bentraces. 07/11/22
Zeltia Outeiriño, artista audiovisual, no Camiño do Santiño, en Bentraces. 07/11/22
Foto Rosa Veiga

Programas e desfiles na televisión pública

  • “Nos anos 80, coa súa actividade investigadora polas aldeas, meus tíos Antonio e Concha deron pulo a un oficio que parecía estar camiño da extinción, recolleron xeitos antigos de traballar e fixeron cousas novas con todo o que aprenderon. En toda a efervesciencia política e cultural daqueles anos en Galicia, eles enfocáronse na artesanía, na moda sen procesos industriais, e na consolidación da Asociación Galega de Artesáns”, relata con entusiasmo.

 

  • No ano 1986 segundo soubo Zeltia, houbo un desfile de moda dos Outeiriño no pazo de Bentraces, co que se fixo un programa televisivo co título Gris de Nube. Outros desfiles coas pezas de Antonio e Concha fixéronse na Coruña e o programa Metrópolis da 2 de TVE adicoulle  o programa “A. Outeiriño, diseño de moda” en 1986. Ese espazo de La2 segue a ser un referente no eido da arte contemporánea.

 

  • “A familia xiraba arredor das ideas e iniciativas de Antonio e sempre enchía a casa de festa”, segundo as lembranzas de Zeltia, que perdeu ao seu padriño canto tiña 14 anos. Ela mesma desfilou na Coruña vestida con roupa de “primeira comuñón”.

 

  • “Agora quero recuperar a súa memoria e teño máis do 90 por cento do material que preciso para facer unha longametraxe equilibrada, na que tecer todo arredor do triángulo da miña nai, o meu tío Antonio e eu mesma”, confesa a autora audiovisual.

 

  • A longa xa ten título, será “Patarinos”, o alcume do seu avó Pepe dende que, con tres anos, descubriu un niño nunha árbore e sinaloullo o seu pai para amosarlle un “patarino”, pois non sabía dicir paxariño. “Agora toda a familia somos os Patarinos de Bentraces”, engade con sorriso.
    “Encántame a metáfora obvia do Patarino que herdamos todos do avó Pepe, e tecela con Antonio e Conchi que aprenderon nunha aldea de Viana do Bolo a técnica portuguesa de tecer con plumas, e co meu xeito de vivir a miña familia, coas gaiolas, coa liberdade”, relata Zeltia.
Zeltia Outeiriño, artista audiovisual, no Camiño do Santiño, en Bentraces. 07/11/22
Zeltia Outeiriño, artista audiovisual, no Camiño do Santiño, en Bentraces. 07/11/22
Foto Rosa Veiga

Final en Bentraces en 2023

  • Asegura que en 2023 rematará a película, xa publicitada pola produtora barcelonesa, e será con “unha sesión de rodaxe na aldea de Bentraces”.

 

  • Para chegar a ese punto, Zeltia indagou no mundo da moda galega, antes descoñecido para ela, leuse teses doutorais da facultade de Belas Artes de Pontevedra e entrevistouse con Cristina Varela, profesora e autora dunha delas.
    “Ela non sabía do meu tío pero axudoume a coñecer máis, porque  levoume a pensar que a moda galega ía por un camiño de prêt-à-porter mentres o meu tío e Conchi estaban centrados na artesanía coa marca A. Outeiriño. De feito el dicía que  non facía moda senón teas, e tódalas súas andanzas no deseño de moda eran no marco da Asociación Galega de Artesanía, que comezaba a camiñar”.

 

  • Tamén se entrevistou con Xavier Moreda, o fundador da revista “Tintimán” en Vigo  que coñeceu a Antonio e foi o perruqueiro no seu desfile da Coruña.

 

  • Verémonos en Bentraces pois, en breve!!!

 

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839034

12/11/2022

A U.D. Barbadás loitou arreo mais non acadou o triunfo

O encontro celebrouse hoxe, no estadio de O Couto de Ourense

Encontro UD Barbadás vs Real Valladolid - Copa do Rei 2022

O Real Valladolid Club de Fútbol fíxose coa vitoria no encontro de primeira volta, que mantivo esta tarde coa U.D. Barbadás

  • Os 90 minutos disputados entre a U.D. Barbadás e o Real Valladolid Club de Fútbol, na primeira volta destes dous equipos na competición da Copa do Rei 2022, déronlle o triunfo ao visitante.

 

  • Dous foron os goles asumidos polos branquiazuis, na primeira parte do encontro, pero non esgotaron as gañas e o corazón amosado polos nosos durante todo o partido.

 

  • Destacada  actuación do  porteiro do Barbadás, Borja Atanes, que non só plantou un cara a cara a Kike Pérez nunha perigosa xogada, senón que foi quen de pararlle un penalti na segunda metade.

 

  • Os seareiros branquiazuis encheron as gradas acompañando, todo o tempo,  aos nosos futbolistas, con cantos e mantras que resoaban en todo o estadio.

 

  • Aínda que os puntos foron para o equipo valisoletano, competidor en LaLiga,  a U.D. Barbadás, amosou unha vez máis,  a paixón, garra e coraxe, que poñen en cada partido.  #orgullobranquiazul

 

  • Desta non puido ser pero…. aínda queda a volta!

 

(Preme na imaxe para acceder á galería de fotos e vídeos do partido)

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Deportes, Novas

CONTENT.1710839034

06/11/2022

O fútbol de Barbadás vive a 1ª Copa do Rei da historia e o capitán Toño Nespereira completa a súa en tódalas categorías

Deporte en Barbadás

Toño Nespereira Lage, capitán do equipo de fútbol U.D. Barbadás. Campo dos Carrís 03/11/22

O fútbol de Barbadás vive, neste outono, un capítulo inédito na súa historia: tras clasificarse para competir pola Copa do Rei (foi terceiro na Preferente Norte a pasada tempada. Agora é un dos 125 equipos da eliminatoria, e xogará nos vindeiros días o seu primeiro partido contra un equipo da Primeira División, o Real Valladolid.

  • Toño Nespereira Lage é o capitán do U.D. Barbadás dende hai 2 tempadas. Para el,  ese partido será tamén un fito na súa traxectoria deportiva pois completará a participación como xogador en todas as categorías futboleiras posibles da Liga española.

 

  • Lembra ter xogado moitos partidos na liga Rexional Preferente, tamén na que era a Terceira División, contra o Vilalonga, mesmo na que foi Segunda División B contra o Racing de Ferrol, ou na antiga Segunda División A contra o Celta de Vigo (nunha pretempada co C.D. Ourense) e o Depor da Coruña (nunha pretempada co Vilalba).
U.D. Barbadás no campo dos Carrís 03/11/22
U.D. Barbadás no campo dos Carrís 03/11/22
  • “Se xogo contra o Real Valladolid, será meu primeiro partido no que era a Primeira División, e desfrutareino con todo o equipo e a afección, que xa leva días mercando as entradas no campo dos Carrís”, detalla Toño.

 

  • O “capi” leva 5 tempadas xogando no U.D. Barbadás, na Preferente Galega Sur, e antes estivo no equipo de Bande no que tamén foi capitán. “Penso que teño ese papel porque con 32 anos estou entre os veteráns do equipo. Dáseme ben ser a conexión entre adestradores e xogadores. Penso que ás veces sáeme o de ser psicólogo cos compañeiros e sei falarlles tendo en conta as diferentes circunstancias de cada un deles”, engade.

“O bo ambiente é o 50% dun equipo”

  • Segundo o capitán, para que os xogadores sexan un equipo teñen que contar con que “o bo ambiente é o 50% e os adestramentos o outro 50%” así que síntese satisfeito de ser o capitán e contribuír nas dúas metades.

 

Adestramento U.D. Barbadás, nos Carrís. 03/11/22
Adestramento U.D. Barbadás, nos Carrís. 03/11/22
  • No que se refire á eliminatoria, Toño considera que gañarlle ao Lugonesxa foi un soño” . “Agora bromeamos con que despois do partido contra o Real Valladolid xa podemos retirarnos felices”, engade.
O capitán TOÑO NESPEREIRA e xogadores celebran un dos goles marcados no partido contra o Atlético Lugones, hai uns días, na Copa do Rei 2022
  • O equipo do Barbadás está formado por estudantes e traballadores, e “ninguén vive do fútbol, nin sequera o entrenador Agustín Ruiz”. Así que considera que,  “é un luxo” ter a posibilidade que desfrutarán o vindeiro 12 de novembro, ás 16,00 horas.

 

  • O campo dos Carrís non cumplimenta tódolos requisitos da eliminatoria (nin por características do céspede nin pola capacidade de acollida de afeccionados, segundo Toño) así que xogarase no veciño campo do barrio ourensán de O Couto.

 

  • Até ese momento, os integrantes do equipo seguirán cos adestramentos tres días á semana  durante hora e media cada un. E disputarán os partidos dominicais correspondentes (o vindeiro será contra o Castrelos de Vigo).

 

  • “Todos desfrutamos moito como xogadores, e no meu caso, vir entrenar a última hora da tarde despois dunha xornada laboral que comeza ás 6,00 horas, permíteme facer deporte, que é o que máis me gusta. E, nas horas que poidan quedarme libres do traballo, aínda  xogo o pádel, o ping pong ou fago algún outro deporte que requira físico”, subliña Toño.
    Toño Nespereira Lage, capitán do equipo de fútbol U.D. Barbadás. Campo dos Carrís 03/11/22
    Toño Nespereira Lage, capitán do equipo de fútbol U.D. Barbadás. Campo dos Carrís 03/11/22
  • No equipo que xogará contra o Real Valladolid podería estar algún xogador do Barbadás B, a maiores de calqueira do primeiro equipo, e, contará co adestrador Agustín Ruíz, o segundo adestrador “Figo” (Juan Carlos Figueiredo), o preparador físico, Roberto Abad…

 

  • Toño non quere esquecer a ninguén dos que estarán diante do Real Valladolid porque cre que, polo momento “só se pensa en desfrutalo como os demáis partidos” e que será despois cando se decaten do que supuxo ese momento para o equipo.
    “Nin eu nin os demáis sabemos o que será vivir esa experiencia, porque ningún de nós a pasou antes”, resume Toño.

 

  • E quen queira acompañalos nesa vivencia, que apure a mercar as entradas , por se acaso!!

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Deportes, Novas

CONTENT.1710839034

CONTENT.1710839034

31/10/2022

A asociación Agallas dá visibilidade e “papeis” a cans abandonados para buscarlles familias adoptivas

Solidariedade en Barbadás

Asociación Agallas

Laura Iglesias Álvarez, de Loiro, e Karina Diéguez Aparicio, da Valenzá, son parte da directiva da Asociación Agallas, que recolle cans e cadelas na canceira de Xinzo de Limia para darlles “papeis”, visibilidade e nunha familia humana adoptiva.

  • A asociación naceu en 2019 con varios cans pendentes de acollida, entre eles un chamado Agallas, que pasou a selo nome do colectivo e do seu refuxio canino nunha finca do Cumial, en San Cibrao das Viñas.
    “Viamos que os cans máis maiores podían pasar anos na canceira sen que ninguén os adopte  así que atendiámolos aparte, en principio, na residencia canina Aira Vella de Allariz, unha das fundadoras de Agallas”, lembra Laura.
    “Ocupámonos dos cans que son invisibles para a xente , como ocorre ás veces coas persoas de máis idade, porque necesitan coidados diferentes, ou porque están enfermos,ou porque teñen xa idade de avós”, concreta Karina.

 

  • Membros da asociación (normalmente Alberto),  visitan cada semana a canceira de Xinzo de Limia, coa que teñen convenio, fotografían os animais que entraron durante a semana e, ao cabo de 10 días, publican nas súas redes sociais os que teñen máis necesidade e posibilidades de ter unha familia adoptiva humana.

 

  • Agallas encárgase de facerlle ficha veterinaria e seguimento a todos en Quironvet  e Abros . Até un máximo de 10 están no seu refuxio do Cumial, os que xa precisan residencia indefinida están en Allariz (na residencia canina de Aira Vella), e para os que teñen petición de adopción fáiselles o trámite completo.
    “Os profesionais e colectivos locais cos que traballamos nos puxeron en contacto con outros que teñen as mesmas inquedanzas fóra de España e no ano 2021 as adopcións en Inglaterra, Alemaña, Francia, Suiza e Bélxica foron  75 en total ” detalla Karina. A esas engádense outras 49 adopcións  en Galicia e 25 máis no resto de España.

Asociación Agallas - Laura e Karina - Concello de Barbadás

Grazas a colaboracións e doazóns

  •   “En Europa, seica hai a idea de que en España abandónanse moitos cans e cadelas, e hai moita sensibilidade de axudar a que non queden sen familias, de feito, á canceira de Xinzo, e supoñemos que nas outras será igual, chegan aínda cans perdidos sen chip identificativo; outros abandonados recollidos polos axentes do Seprona, e sobre todo, algúns maltratados”, engade Laura.

 

  • O traballo en Agallas “require atención constante” según concordan Laura e Karina, que ademáis de desenvolver os seus traballos, atender á familia e coidar dos seus propios “peludos adoptados“, procuran colaboracións, poñen en marcha uns mercadiños “con pezas de artesanía que fan varias persoas colaboradoras tanto en tea, calceta ou impresora 3D”, sinala Laura.
    “Todo esto sería imposible se moitas persoas non colaboraran”, reflexiona Karina.  Hai familias implicadas, doazóns anónimas, aportacións de cómics, videoxogos, pezas de artesanía para a súa venda, e todo para poder sufragar os gastos da atención médica que precisan varios deles, o transporte internacional, o mantemento do refuxio do Cumial, o trámite de autorizacións para as viaxes de adopción fóra de España (disto encárganse  en Garatuxa, de Lugo, etc.

 

  • Por exemplo, algúns animais disparan o gasto veterinario pois requiren tratamentos especiais ou cirurxía complexa para a que contan con Imavet, de Santiago de Compostela.

 

  • Laura adoptou, entre outros cans e cadelas, a Ona,  despois de que pasara 5 anos na canceira.
    Naceu na canceira cos seus irmáns e nunca saíra dela, non sabía o que era nada fóra daquela instalación así que foi unha adopción complexa. Non se deixaba tocar nin agarimar pero defendía aos seus irmáns e, despois de pasar polo noso refuxio, e dándolle tempo, fixo banda arredor súa. Os seus irmáns tamén foron adoptados en Asturias e Ourense e hoxe,  chamámoslle Santa Ona, porque acepta a calquera animal ao seu carón”, relata Laura.

 

  • Pola súa banda, Karina adoptou hai 7 anos a Hospi, a través de Proanimais de Verín. “Tiña leishmaniasis con afectación en toda a súa pel. Estivera de hospital en hospital e moito tempo nunha clínica de acollida. Adaptouse enseguida á mina familia e hoxe ten 12 anos”.

 

  • Na lista de “avós”, sempre dispostos a ser adoptados, lembran a Clío. “Tivemos que recollelo varias veces porque fuxe do refuxio para volver cara Maceda”.

Laura e Karina - Asociación Agallas - Concello de Barbadás

Socios e socias, doantes puntuais e voluntarias

  • Karina destaca da labor da asociación que vai partillada entre as persoas do equipo “que é pequeno pero moi traballador”. Así, a maiores das dúas mozas de Barbadás, na xunta directiva están Alberto Rodríguez Plasencia, Alejandro Meno Fernández, Elena Gómez Pérez, Sheila González González, Montserrat Malvar Rodríguez  e María del Carmen Godoy Rodríguez.

 

  • Un grupo de 34 socios e socias participan con unha cota anual de 20€ que poden pagar dunha vez ou semestralmente. Hai doazóns puntuais “cando xurde a necesidade dunha intervención cirúrxica urxente e vital, que xa ten ocorrido”, subliña Karina.

 

  • E a maiores  conta cun grupiño de persoas voluntarias que axudan coas quendas no refuxio e, dende varios lugares de España, aportan “cachivaches” e complementos para vender nos mercadiños. Agora prevén instalalo no Nadal. Buscan un lugar acaído para facelo.

 

  • Se queres botar unha man dalgún xeito, mesmo dando casa a un destes cans e cadelas, ponte en contacto coa asociación. Teñen redes sociais (facebook, Instagram) e a plataforma “teaming”  para recadar fondos.

 

Laura e Karina - Asociación Agallas - Concello de Barbadás

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839034

CONTENT.1710839034

28/10/2022

Listados definitivos de axudas para libros e material didáctico aos alumnos de Educación Infantil do Concello de Barbadás.

 

Publicación listado provisional: 18/10/2022.

Prazo alegacións: 10 días naturais.

Publicación listado definitivo: 28/10/2022.

Máis información: Casa da Cultura Manuel María

Teléfono: 988 24 68 85

Correo electrónico: casacultura@barbadas.es

Data Adxuntos
28/10/2022 Bases Convocatoria Axuda de libros e material infantil curso 2022-2023 PDF [292 KB]
28/10/2022 Solicitude curso 2022-2023 PDF [135 KB]
28/10/2022 Listado Provisional Axudas curso 2022-2023 PDF [176 KB]
28/10/2022 Listado Definitivo Axudas curso 2022-2023 PDF [248 KB]

Novas

CONTENT.1710839034

24/10/2022

Aula de reforzo de INGLÉS para ESO e BACHARELATO

Prazo inscrición: 21 - 27 outubro.

Prazo de inscrición: 21 – 27 de outubro.

Lugar: Rexistro ( Oficinas A Valenzá, Concello de Barbadás, Sede Electrónica do Concello  de Barbadás).

Publicación de listaxes: 28 de outubro.

Máis información: Area de Educación.

Teléfono: 988 24 68 85.

Correo electrónico: educacion@barbadas.es

Data Adxuntos
24/10/2022 Bases reguladoras das clases de apoio de inglés para ESO e Bacharelato 2022-2023 PDF [643 KB]
24/10/2022 Solicitude para as clases de apoio para ESO e Bacharelato 2022-2023 PDF [637 KB]

Cursos, Educación/Formación

CONTENT.1710839034

22/10/2022

A charanga BBB, única de Barbadás, foi a primeira en organizar en Galicia un festival de charangas

Emprendemento en Barbadás

Festival de Charangas - A Valenzá - Barbadás. Charanga BBB

Miguel Gómez Barja, Aldara Atanes Román e Alejandro López Fernández son amigos e residentes na Valenzá, aparte de compañeiros na Escola Municipal de Música de Barbadás dende a infancia… vamos que levan anos tocando xuntos, cada un seu instrumento: Miguel é o do saxofón, Aldara  toca o trompa e Alejandro ten a trompeta na man.

  • A historia musical dos tres comezou por separado en diferentes momentos das súas vidas e acabaron por cadrar na escola musical cando tiñan entre 7 e 11 anos. Alí formouse unha “Banda cultural de Barbadás” e o profesor e clarinetista Celso Nieto animounos a preparar unhas partituras para o Entroido cos instrumentos propios das charangas: bombo, clarinete, saxofón, trompeta, trombón e percusión.
    “Éramos 13 e tocamos no desfile dese ano e xa para o seguinte verán Xavi Teixeira animounos a dar o seguinte paso e comezar a facer bolos”, explica Miguel.

 

  • Alejandro lembra que aquel foi o momento de buscarlle un nome á banda musical. “Pensamos en Solfamidas, pero estaba collido e rematamos co nome Charanga BBB, as B non eran nada concreto para nós aínda que cadaquén lle busca o seu sentido, e puxémosllo porque en Galicia lévanse os nomes con tres letras”, engade.
Festival de Charangas - A Valenzá - Barbadás. Charanga BBB
Miguel Gómez Borja, Aldara Atanes Román e Alejandro López Fernández, músicos e organizadores do Festival de Charangas da Valenzá, que leva dúas edicións. foto Rosa Veiga

Músic@s de Barbadás, e máis

  • Dende aquel comezo, segue Aldara, cambiaron o repertorio “típico de charanga” por temas máis variados con arranxos de Alejandro, e con ensaios organizados por Miguel e Juan Domínguez (este último xa non está no grupo).

 

  • No ano 2019 tiveron moita “actividade” con 15 ou 20 “bolos” durante o verán, “sobre todo pola provincia de Ourense”, lembra Alejandro, e incluso en Lubián (Zamora) onde tocaron o himno galego nunha misa, entre outros “temas”.

 

  • Durante o confinamento  ensaiaron e pensaron en avanzar máis. “Comezamos a facer temas propios, encargar versións e mercamos algún tema a arranxistas profesionais de Valencia”, relata Miguel.
    “Fomos paso a paso e hoxe, a charanga xa é coñecida polo nome pero moitos veciños non saben que somos da Valenzá, e somos a única de todo Barbadás”, engade Aldara.

 

  • Entre os 12-14 integrantes, hainos tamén de Rante (S. Cibrao das Viñas), Ribadavia, Tibiás (Ourense), O Carballiño… E entre as curiosidades, a trompa de Aldara, un instrumento pouco habitual nas charangas.

 

  • O repertorio conta xa con máis de 50 temas cos que tentan adaptarse a calquera tipo de público, dende o que busca temas máis bailables (pasodobres), aos que prefiren música anos 80 (Alaska, la Pegatina, Fito y los Fitipaldis, Maniac…).

 

  • Cada un deles ten os seus favoritos, así Miguel lembra “Mari Carmen” porque é moi animada ou “La mujer del pelotero” de Merenglass, mentres que Aldara sinala “Technomanía” porque ten “uns arranxos moi completos”, e Alejandro destaca “Mentirosa” de Ráfaga, tema arranxado por Miguel e no que Alejandro “sempre triunfa” porque é o solista da trompeta.
Festival de Charangas - A Valenzá - Barbadás. Charanga BBB
Miguel Gómez Borja, Aldara Atanes Román e Alejandro López Fernández, músicos e organizadores do Festival de Charangas da Valenzá, que leva dúas edicións. foto Rosa Veiga

Festival para ampliar horizontes

  • Miguel rememora o momento en que acordaron dar pulo e organizar o primeiro festival de charangas da Valenzá en 2021, e de Galiza naquel momento.
    “Queríamos tocar máis e traer máis música e tras atopar a fórmula administrativa a través da Asociación Ritmos Musicais de Barbadás, fixemos un primeiro programa con 4 charangas no primeiro ano (2021), e de 6,   de toda a provincia de Ourense, para este segundo que foi  en dous días de setembro de 2022”.

 

  • O da Valenzá, foi o primeiro festival de charangas convocado en Galicia, onde comeza a haber concursos e outro tipo de encontros, como a primeira edición de 2022 do concurso de Salceda de Caselas, onde estivo a BBB , ou o festival de Cora (A Estrada) tamén estreado neste 2022.

 

  • Durante o resto do ano, eles tres e varios músicos máis da charanga BBB, son estudantes e forman parte de outras charangas con actividade semiprofesional (entre elas con “Fuego”).

 

  • A charanga BBB tivo actuacións durante o verán e algúns “bolos” de outono,  como o de fai uns días na ruta das bodegas de Punxeiros. Tamén comezan a verse preparados para ir ó festival-concurso nacional de charangas que leva 8 edicións en Burgos.  “Temos gañas de participar” sinala Miguel.

 

  • A III edición do Festival de Charangas da Valenzá será para 2023 e xa está plantexada dende o concello, segundo os músicos organizadores. Queda menos dun ano.

 

Festival de Charangas - A Valenzá - Barbadás. Charanga BBB
Miguel Gómez Borja e Alejandro López Fernández, músicos e organizadores do Festival de Charangas da Valenzá, na rotonda da Familia (A Valenzá).
Festival de Charangas - A Valenzá - Barbadás. Charanga BBB
Miguel Gómez Borja, Aldara Atanes Román e Alejandro López Fernández, músicos e organizadores do Festival de Charangas da Valenzá, nas rúas de A Valenzá.

 

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839034

16/10/2022

Alba Calpurnia Gil Blanco ilustra e fai arte dende A Valenzá, a cabalo entre Ourense, Barbadás e Toén

Emprendemento en Barbadás

Alba Calpurnia Gil e unha das súas láminas da serie azul. (A Valenzá, Barbadás) outubro 2022. Foto Rosa Veiga

Alba Calpurnia Gil Blanco vive na Valenzá, e arredor seu abrollan historias, lendas contadas e documentadas en Barbadás, en Ourense, en Toén…

  • Comezamos por debullalas: seu pai escolleu Calpurnia para que fora seu segundo nome pola primeira cidadá que se coñece de orixe galaico con nome romano. O nome de “Calpurnia Abana Aevoso” quedou como mostra da ofrenda que esa muller fixo ás ninfas das augas termais de Ourense, suponse que en troques de sanación. Esa ofrenda é un “ara” atopada co nome da muller preto das Burgas.

 

  • Seu pai, Antón Gil Seijo, vive agora no concello de Toén, onde segue a súa afección a temas históricos e onde atopou os petroglifos da Portela de Lameiras. Ademais é co-fundador da Asociación Amigos do Patrimonio de Toén que con veciños e colectivos culturais de Barbadás da pulo á publicación “Terras de Louredo” que sairá á luz en breve, esperemos. Alba ten o encargo de ilustrar as lendas dese territorio histórico para a publicación.

 

  • O seu segundo nome, Calpurnia, é o que utiliza como identidade “artística” dende que estudou Belas Artes en Pontevedra. Rematou estudos universitarios cun proxecto de fotografías de literatos, no Pazo da Cultura de Pontevedra, e dende alí marchou a Australia.
    Fun para facelo posgrao de Deseño de Marketing e mellorar o inglés. Volvín á Valenzá pensando xa en marchar de novo, pero pilloume a pandemia e reorganicei prioridades”, explica.
Alba Calpurnia Gil . (A Valenzá, Barbadás) outubro 2022. Foto Rosa Veiga
Alba Calpurnia Gil . (A Valenzá, Barbadás) outubro 2022. Foto Rosa Veiga

Quere traballar en Kalandraka

  • Agora estuda na Escola de Arte e Deseño “Antón Faílde” (esa que leva o  nome do escultor de Godexás, “barrio” de San Lourenzo de Piñor), pois pareceulle que ese era o mellor xeito de xuntar todo o que máis lle gusta: o mundo editorial con plástica e arte.

 

  • Xa ilustrou algún texto, editou carteis  entre outros encargos, e di ter poucas “esperanzas laborais” no eido editorial , así que pensa en ter traballo de empresas que precisen cartelería ou todo aquilo que lle permita mesturar ilustración e deseño.
    Encantaríame traballar na editorial pontevedresa Kalandraka  polo menos para facer as prácticas, porque o que fan non son libros de lectura, senón libros cun estilo propio, moi seu”, detalla.

 

  • E mentres ese momento vai chegando, ilustra tendo como fondo películas como “Little miss Sunshine”  que xa viu 20 veces e lle facilita inspiración, ao que tamén axuda a tendencia repousada herdada da súa nai, segundo conta Alba.

 

  • Algunha das súas obras pode verse nas redes sociais: “Hai un ano comecei a crear arredor das deformacións do corpo, e fíxenme fotos a min mesma estirándome a pel para editalas despois” , relata cunha desas láminas azuis na man.
    “Agora estou cun xogo de cartas baseado no “xogo da escoba” con baralla propia na que non haxa que descartar cartas como ocorre na baralla clásica de Fournier.
Alba Calpurnia Gil . (A Valenzá, Barbadás) outubro 2022. Foto Rosa Veiga

Inspiración para Calpurnia

Alba Calpurnia Gil. (A Valenzá, Barbadás) outubro 2022. Foto Rosa Veiga

 

Da acuarela ao dixital

  • Alba asegura que nunca deixou de debuxar, tras comezar a facelo no colexio, “a pesares de que as clases dábanseme mal e aínda que agora melloro, non teño unha evolución sempre a mellor, estáncome ás veces”, confesa.
    “Antes traballaba moitísimo con acuarela”, suliña, pero agora prefire facer bosquexos nun caderno e logo dixitalízaos para rematar o traballo.

 

  • Neste eido, tamén ten como referentes a compañeir@s ilustradores como a ourensá  Ángela Álvarez Paula  e outros galegos.

 

  • Entre os seus “soños laborais” tamén está a editorial “Astrágalo Studio e, a súa utopía persoal,  é “vivir cos meus dous gatos e co meu mozo nun bosque nun mundo sen guerra nuclear nin cambio climático”.

 

  • Que os teus soños se cumpran, Alba Calpurnia.
Alba Calpurnia Gil no parque dos Carrís (A Valenzá, Barbadás) outubro 2022. Foto Rosa Veiga

 

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839034

08/10/2022

O artista das Lamas, Santiago Bonay, segue indagando nas tradicións co libro “O Barallete” arredor dos afiadores

Emprendemento en Barbadás

Santiago Bonay é das Lamas  e dende alí emprendeu hai anos varias “aventuras” artísticas arredor de elementos tradicionais, como o evento de “arte efémero”: instalaba polas mañás obras nas rúas da Valenzá e  recollíaas pola noite.
“Aqueles traballos eran obras sobre pezas de fiestras vellas, trabes de casas e outros elementos de uso habitual para os nosos avós e devanceiros, e eu re-utilizábaos de xeito artístico e, co resultado, fixen esa `performance´ diaria, hai case dez anos”, relata.

  • Nunha conversa con el, sae información abundante e variada da cultura, patrimonio e historia das aldeas de Barbadás, e datos do seu propio traballo que agora é o de técnico de Turismo do concello de Nogueira de Ramuín.

 

  • O seu interese e curiosidade polo espazo no que vivimos centra toda a conversa, o mesmo interese que o levou a protagonizar un vídeo  que se fixo “viral” cando levabamos dous meses de confinamento pola pandemia.
Santiago Bonay, nas Lamas, ca súa publicación "Percorrendo Barbadás" en boceto manual, e ca camiseta que el mesmo desenou co nome da aldea. 05/09/22 Foto Rosa Veiga
Santiago Bonay, nas Lamas, coa súa publicación “Percorrendo Barbadás” en boceto manual, e coa camiseta que el mesmo deseñou co nome da aldea. 05/09/22 Foto Rosa Veiga

Todo ”O Barallete” dos afiadores coñecido

  • Pouco despois dese cantar persoal a Galicia, Santiago  repetiu como divulgador desenfadado e agora poético nun vídeo centrado na Ribeira Sacra, publicado pola asociación “Trinta Portelos” no mes de xuño, e no mesmo verán aínda creou un vídeo máis, o adicado aos atractivos de Nogueira de Ramuín.

 

  • Esa mesma comarca, a Ribeira Sacra, foi escenario,  do libro “O Barallete”  editado polo concello no que traballa en 2018, coas palabras desa lingua dos oficios ambulantes publicadas antes por outros autores ás que engadiu un lote delas recuperado por el mesmo. Tamén inclúe unha portada e ilustracións interiores do debuxante David Rodrígues Lorenzo .

 

  • O uso do barallete  está documentado entre os viveleiros (compradores de ouro e prata), barquilleiros, afiadores, paraugueiros…

 

  • O artista das Lamas coñecía o “barallete dos xingros” (o barallete dos músicos), por algúns familiares seus que son músicos “ e que seguen a traballar, polo que manteñen algo desa fala”. O caso dos afiadores é diferente, e Santiago recolleu algo máis de 1600 palabras simples, compostas, narracións e poemas usados  polos ambulantes entre os séculos XIX e XX,  hoxe en desuso. “Pódese utilizar como unha guía” e coas traducións ao castelán, ao éuscaro e catalán, linguas das que se collían algúns sufixos ou partes, como no caso de “louren de gaurra” que se traduce do barallete ao galego como “sol da noite” e inclúe a palabra “gau” que é noite en éuscaro, segundo detalla Santiago.
Santiago Bonay, nas Lamas, ca súa publicación "Percorrendo Barbadás" en boceto manual, e ca camiseta que el mesmo desenou co nome da aldea. 05/09/22 Foto Rosa Veiga
Santiago Bonay, nas Lamas, coa camiseta que el mesmo deseñou co nome da aldea, sentado diante da Casa dos Leis. 05/09/22 Foto Rosa Veiga
  • Pareceume que se precisaba un libro para o gran público, que recollese tódolos vocábulos que estaban espallados en varias publicación e falando con Dositeo Pato, viveleiro e retratista en Loña do Monte, e con xente maior, fun descubrindo as primeiras, e atopei até 30 máis que non estaban noutros libros”, engade.

 

  • Na obra de Santiago están palabras e expresión recollidas polo filólogo Jorge Rodríguez Gómez na súa tese doutoral “Falas Secretas”; por Alfonso Rodríguez Castelao en Estados Unidos e Bos Aires nun libro que nunca se publicou; polo antropólogo Xosé Ramón Fernández Ouxea “Ben-Cho-Sey” en Santa Marta de Moreiras e, polo estudoso Antón Fidalgo Santamariña sobre os afiadores de toda Europa.

 

  • Tamén están as palabras que o escritor de Nogueira de Ramuín, Xosé Fernández Ferreiro, recolleu na súa novela “A saga dun afiador”.

 

  • A publicación do libro contou tamén co apoio das `performances´ do propio Santiago, que escenificou, en varios colexios, a vida e a lingua asociados a estes oficios, hoxe perdidos ou case.
Santiago Bonay, nas Lamas 05/09/22 Foto Rosa Veiga

“Percorrendo Barbadás” en bosquexo

  • No seu percorrido vital sempre ligado á memoria, patrimonio e historia, Santiago foi quen de facer no 1996, cando vivía nas Lamas, o bosquexo montado sobre cartón, do que quería ser publicación chamada “Percorrendo Barbadás” . El fixo as fotos, os textos e a “maquetación” a man, dunha publicación periódica.

 

  • O exemplar que chegou case a completar nese bosquexo “caseiro” contén datos básicos de cada unha das aldeas e, a maiores, información de interese arredor das casas brasonadas como a dos Leis, nas Lamas. Tamén adicou artigos aos camiños e sendas, as festas e tradicións como o magosto, os maios e o entroido.

 

  • A súa historia favorita, entre as que indagou, é a do “capitán Punxín”, arredor do persoeiro “Tomé Rodríguez Punxin”,  histórico e vencellado coa Valenzá vella e coa parroquia de San Bernabé onde hai unha capela construída polo seu mandato e doazón económica.
    “O escudo familiar de este persoeiro é hoxe o escudo do concello de Barbadás e quixen saber todo o que podía del, así que acabei por contactar coa estudante de Historia en Ourense, María del Carmen Encinas Diéguez, autora dun traballo de licenciatura que non chegou a rematar nin publicar”, segundo lembra Santiago e confirmou o profesor Ladislao Castro, que titorizou a Carmen naquel momento.

 

  • Santiago conserva o traballo que lle cedeu Carmen para que o utilizase na súa revista (que non pasou de proxecto), e recolleu algún dos datos no seu boceto.

 

  • E co permiso seu e a autorización do profesor que a titorizou, adicaremos algunha publicación a ese traballo e ó capital Punxín e os bocetos que Santiago fixo baixo o título “Percorrendo Barbadás”.Santiago Bonay, nas Lamas, ca súa publicación "Percorrendo Barbadás" en boceto manual, e ca camiseta que el mesmo desenou co nome da aldea. 05/09/22 Foto Rosa Veiga

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839034

29/09/2022

Acordo a tres partes, hoxe ampliado, valeu para acoller 40 persoas, fuxidas de Ucraína, en Sobrado do Bispo

O noso concello fíxose cargo das reformas precisas na contorna e nas instalacións de acollida, o Pazo de Mitra en Sobrado do Bispo

Coordenadora provincial da Cruz Vermella na provincia de Ourense, Marisa Visitación López Casero, e responsable de Comunicación Ángela Ramallo, diante do Pazo da Mitra en Sobrado do Bispo. 22/08/22, Foto Rosa Veiga

Un acordo entre Cruz Vermella, concello de Barbadás e a congregación relixiosa “Esclavas de la Santa Eucaristía” , fixo posible a instalación no antigo Pazo da Mitra (Sobrado do Bispo) dun grupo de arredor de 40 persoas procedentes de Ucraína dende o mes de xullo, o que supuxo a primeira “acollida de emerxencia” para a ONG en Ourense.

Coordinadora provincial da Cruz Vermella na provincia de Ourense, Marisa Visitación López Casero (der.), e a responsable de Comunicación Ángela Ramallo (esq.) no exterior do vello Pazo da Mitra en Sobrado do Bispo. 22/08/22, Foto Rosa Veiga
  • A coordinadora provincial de Cruz Vermella en Ourense, María Visitación López Casero (“Marisa”) e a responsable de Comunicación, Ángeles Ramallo, explicáronnos o reto que supuso esta actuación, resultado dun traballo “moi organizado  tendo en conta que estamos na periferia e, polo tanto, non  fomos os primeiros en actuar na crise de refuxiados xurdida polo conflito ruso”, sinala Marisa.

 

  • En toda Galicia, Cruz Vermella interveu na acollida de máis de 750 persoas “con apoio a todas as entidades que o pediron en Maceda, Baños de Molgas, nas instalacións do Seminario de Ourense, con Adif…”, lembra Marisa.

 

  • Segundo datos de agosto, máis de 7 millóns de ucraínos fuxiron do seu país dende o inicio da guerra ruso-ucraína,  e deles, segundo Marisa, preto de mil foron chegando a Galicia dende abril. No caso de Ourense, os primeiros foron instalados en hoteis como o do Cumial, de onde foron trasladados a outros lugares como Baños de Molgas.
Coordinadora provincial da Cruz Vermella na provincia de Ourense, Marisa Visitación López Casero, e responsable de Comunicación Ángela Ramallo, no comedor actual dentro do vello Pazo da Mitra en Sobrado do Bispo. 22/08/22, Foto Rosa Veiga

Cooperación para acollida de emerxencia

  • Ángeles lembra que o Concello de Barbadás ofreceu a súa colaboración despois de falar coa congregación relixiosa, para dispoñer do seu edificio en Sobrado do Bispo, que antes fora colexio e internado, no histórico Pazo da Mitra.
    “Entrevistámonos coas partes implicadas e vimos unha oportunidade que se fixo realidade tralas pertinentes consultas cos responsables da Cruz Vermella e do Ministerio de Inclusión, Seguridade Social e Migracións”, relata Marisa.
    “Nós asumimos a xestión, a congregación puxo as instalacións e o concello fíxose cargo das reformas precisas na contorna e nas instalación. Cando houbo unha redistribución dos refuxiados acollidos no albergue de Barcelona, puidemos asumir por primeira vez esta actuación de acollida de emerxencia” detalla a coordinadora.

 

  • Así, o 12 de xullo chegaron a Sobrado do Bispo unhas 40 persoas entre mulleres adultas, mozos e mozas e uns 16 nenos e nenas, aparte de algún home adulto.

 

  • No proceso que seguiu, na fase de instalación dos recén chegados e coñecemento da súa contorna, Cruz Vermella foi entrevistando a cada familia para coñecer as súas expectativas e para explicarlles os seus dereitos e opcións.
    “A metade deles tiñan familia ou coñecidos xa por Galicia así que, o seu destino final podería estar noutro lugar”, engade Marisa.

 

  • Para os que deciden quedar,  hai apoio para escolarizar a nenos e nenas,  o posible asentamento a través do empadroamento, asistencia sanitaria (algunhas familias traen documentación sanitaria, outras non).

 

  • Nesta fase de acollida de emerxencia, os refuxiados contan cun equipo profesional integrado por unha persoa educadora social, unha traballadora social, gobernanta, integradora social e 4 subalternas.

 

  • Se hai familias que deciden deixar prazas libres, estas son para outras persoas acollidas, como xa sucedeu a finais  de agosto, procedentes tamén de Barcelona.
Zona infantil no vello Pazo da Mitra en Sobrado do Bispo, hoxe propiedade da Congregación relixiosa Esclavas da Santa Eucaristía. 22/08/22, Foto Rosa Veiga

Despois acollida temporal

  • Na seguinte fase, as persoas refuxiadas con opcións laborais contarán con apoio para comezar a traballar “coa idea de que poidan sentirse útiles e integrarse. Nótase que teñen gañas polo interese en aprender castelán nas clases coas que contan dende o principio”, engade Marisa.

 

  • Os máis rápidos foron os nenos e nenas, que durante este verán cheo de ondas de calor, descubriron as piscinas nas súas exploracións e foron a elas con frecuencia.

 

  • Ángeles tenta resumir o estado persoal dos que forman parte deste grupo de refuxiados lembrando o que contan as mulleres que están nel: “elas veñen para protexer aos seus fillos, senón quedarían alá, con irmáns, pais e maridos para defender o seu, así que viven en continua tensión pendentes do que teñen aquí, e do que pasa alá”.
De esq. a der. Irene Ferreira, Olga Fernández, Marisa Casero, Saúl Cid y Elena Pérez, Traballadores de Cruz Vermella no antigo Pazo da Mitra de Sobrado do Bispo, hoxe propiedade da Congregación Relixiosa Esclavas de la Santa Eucaristía. Supervisan e atenden o colectivo ucraíno no proceso de acollida de emerxencia. 22/08/22. Foto Rosa Veiga

Colexios e veciños apoian, agora compren empresarios

  • Nunca antes se fixera estoutra “acollida de emerxencia” pero os organismos que habitualmente se encargaban , víronse rebordados nesta ocasión.

 

  • Tanto na fase inicial de acollida de emerxencia como na seguinte de acollida temporal (na que Cruz Vermella de Ourense traballa dende 2016), o proceso precisa de todo tipo de apoio e colaboración. “Cando chegan, algunhas persoas non traen nada ou case que nada, e sempre compre o máis básico como roupa, zapatos, aínda que eles non reclaman nada. Pola contra, o seu talante é de agradecemento”, índica Marisa.

 

  • Este tipo de procesos, destaca, son “unha oportunidade para aprender por todas as partes implicadas, porque a diversidade é riqueza, e o ideal é que poidan integrarse neste entorno privilexiado aínda que conseguir traballo por aquí preto, no rural ou non, poida parecer complicado Algo que  coa colaboración de empresarios, veciños… podería lograrse”.

 

  • Nese sentido, a coordinadora provincial da ONG lembra que xa hai voluntarios, e os colexios de Barbadás traballaron e aportaron todo o preciso para que 11 nenos e nenas en idade escolar puideran recuperar os seus estudos hai un mes.

 

  • “Agora compre o apoio das empresarias e empresarios locais, porque o mellor sería que as persoas adultas atopen traballo nesta mesma contorna, e teñen moito interese e preparación para formar parte do tecido laboral, sen problema”, engade Marisa.

Barbadás Quéreo Viveo, Novas, Servizos sociais

CONTENT.1710839034

27/09/2022

Listado definitivo de admitidos/as aula de reforzo escolar de inglés para primaria

As clases comenzarán o día 3 de outubro.

Instalacións do Parque da Solaina.

Máis información: Area de educación

Teléfono: 988 24 68 85.

Correo electrónico: eduacion@barbadas.es

Data Adxuntos
27/09/2022 Bases reguladoras da Aula de Reforzo escolar para Educación Primaria curso 2022 2023 PDF [398 KB]
27/09/2022 Solicitude reforzo escolar 2022-2023.docx PDF [96 KB]
27/09/2022 Listado provisional de admitidos Reforzo Inglés Primaria PDF [195 KB]
27/09/2022 Listado definnitivo de admitidos Reforzo Inglés Primaria PDF [195 KB]

Cursos, Educación/Formación

CONTENT.1710839034

26/09/2022

Listado definitivo de admitidos/as obradoiros de manualidades nos locais sociais do concello

Horarios: 

A Valenzá:

Luns, 16:00 – 17:45 horas.

Comenzán as clases o día 3 de outubro.

Finca Fierro:

Luns, 18:00 – 19:45 horas.

Comenzan as clases o día 3 de outubro.

Sobrado:

Martes,  16:00 – 17:45 horas.

Comenzán as clases o día 4 de outubro.

Barbadás:

Martes,  18:00 – 19:45 horas.

Comenzán as clases o día 4 de outubro.

Loiro:

Mércores 16:00 – 17:45 horas.

Comenzán as clases o día 5 de outubro.

Bentraces:

Mércores 18:00 – 19:45 horas.

Comenzán as clases o día 5 de outubro.

Piñor:

Xoves, 16:00 – 17:45 horas.

Comenzán as clases o día 6 de outubro.

Parada:

Xoves, 18:00 – 19:45 horas.

Comenzán as clases o día 6 de outubro.

Data Adxuntos
26/09/2022 BASES REGULADORAS MANUALIDADES 2022-2023 PDF [186 KB]
26/09/2022 SOLICITUDE DE INSCRICION DE MANUALIDADES 2022-2023 PDF [170 KB]
26/09/2022 Listado de Manualidades Curso 2022-2023 PDF [21 KB]
26/09/2022 Listado definitivo manualidades PDF [97 KB]

Cursos, Participación cidadá

CONTENT.1710839034

21/09/2022

O antigo “Couto de Louredo” terá unha revista para divulgar investigacións feitas no seu territorio actual de Barbadás e Toén

Emprendemento en Barbadás

Parte do equipo da revista "Terras de Louredo"

David Sabucedo Cardero, Carlos Arias Conde e Marcos Rodríguez Alonso fálannos do proxecto “Terras de Louredo” que inclúe unha revista case rematada e que sairá á rúa nunhas semanas, coa participación de veciñas e veciños dos concellos de Barbadás e Toén, e algúns de máis aló, de Ferreira de Pantón, ou de máis acó, como de Ourense.

  • Ademais de textos de David  (veciño de Moreiras, Toén),  Carlos (veciño de Sobrado do Bispo) e Marcos (veciño de Santa Uxía en Barbadás), está prevista a publicación dos que elabore Xavier Álvarez Iglesias (profesor de música e director do coro universitario), a ilustradora Alba Gil… e calquera outra persoa interesada en facelo, pois o grupo de traballo está “aberto á participación de persoas curiosas e amantes do noso patrimonio, en concreto deste territorio, pero vivan onde vivan”, indica Carlos.

 

  • El mesmo está na directiva da asociación de Sobrado do Bispo “Porta da Cadea” que xa no seu nome dá a coñecer ese edificio histórico da aldea, aínda en pé hoxe pero de uso privado, que foi  cárcere.

 

  • Carlos é de Cartelle, ten familia en Bentraces e Sobrado do Bispo e adica tempo a investigar e buscar historias da súa contorna porque cando chegou a Sobrado “ninguén parecía estar preocupado nin ocupado en saber de onde ven a aldea, o seu pasado” , así que deu pulo, xunto con Paula Rodríguez Araújo, á creación da asociación cultural.

 

  • A asociación fai continuamente colleita de fotografías entre veciñas e veciños de Sobrado, para escanealas, reproducilas e amosalas en exposicións periódicas nas que @s protagonistas axudan a poñer nome, data e lugar as imaxes. Tamén conta cun libro arredor dos alcumes da aldea reunidos por Carlos entre a veciñanza… e seguen con proxectos.

 

  • Na nova revista “Terras de Louredo”, Carlos terá un artigo arredor da parroquia de Santa María, baseado no estudo que fixo dela o etnógrafo Ben-Cho-Sey.
PARTE DO EQUIPO DA FUTURA PUBLICACIÓN "TERRAS DE LOUREDO". David Sabucedo, Marcos Rodríguez e Carlos Arias, parte do equipo, polo bosque de Louredo, preto de Santa Uxía
PARTE DO EQUIPO DA FUTURA PUBLICACIÓN “TERRAS DE LOUREDO”. David Sabucedo, Marcos Rodríguez e Carlos Arias,  polo bosque de Louredo, preto de Santa Uxía. 02/09/22 Foto Rosa Veiga

Tamén participación individual

  • Pola súa banda, Marcos ten familia en Santa Uxía, e alí pasa os veráns, na casa dos avós. Segundo di, sempre tivo interese polo Patrimonio e Historia da súa contorna. “Na pandemia os veciños faláronme de Louredo e unha veciña faloume das bodegas de San Vicenzo que atopou un día que saíu polo monte, e alá fun eu tamén”.
    Marcos comezou a saír polos camiños de Louredo dende Santa Uxía e a indagar. “Cando descubrín que alí houbera un castelo e que hai un castro, púxenme tolo”, detalla. Comezou a “mergullar na internet” e xa non parou. Visitou e consultou documentación no Arquivo Histórico Provincial, no Museo Arqueolóxico e nas bibliotecas.

 

  • No arrinque da revista “Terras de Louredo”, Marcos será o autor do deseño e maquetación e dun video promocional que se deu a coñecer xa nas redes sociais, como adianto do proxecto. Non descarta que nalgún número da revista poida publicar algún artigo.
PARTE DO EQUIPO DA FUTURA PUBLICACIÓN "TERRAS DE LOUREDO". David Sabucedo, Marcos Rodríguez e Carlos Arias, parte do equipo, polo bosque de Louredo - Concello de Barbadás
PARTE DO EQUIPO DA FUTURA PUBLICACIÓN “TERRAS DE LOUREDO”. David Sabucedo, Marcos Rodríguez e Carlos Arias, polo bosque de Louredo, preto de Santa Uxía. 02/09/22 Foto Rosa Veiga

E a asociación “Amigos do Patrimonio de Toén”

  • Pola súa banda, David  é historiador e preside a asociación cultural “Amigos do Patrimonio de Toén” da que xurdiu a idea da publicación conxunta “Terras de Louredo”.
    O colectivo de Toén creouse, segundo explicou, tras un lume que afectou a montes de Moreiras (Toén) e Sobrado do Bispo (Barbadás) en agosto de 2020.
    “Quedou á vista unha mámoa da que xa sabíamos pola toponimia pero non estaba visible, e despois do lume   mobilizámonos para protexela, urxir a súa catalogación e comezar a difusión dese Patrimonio, así que esa emerxencia nos deunos pulo para asociarnos” , detalla.

 

  • Antón Gil, David e unha ducia de persoas acordaron constituírse como asociación. Dende hai un ano, ten web e facebook e os socios comezaron a idear un “boletín ou publicación periódica con artigos de colaboradores”. Hoxe ten arredor de 45 socios e David xa conta tamén ca cooperación do xenealoxista de Puga (Toén), Juan Cruz.

 

  • Primeiro pensamos en difundir e divulgar na internet historia local, arqueoloxía, antropoloxía, entrevistas, lendas… de Toén e Barbadás, pero cremos que o papel segue a marcar diferencia, permanece no tempo e parécenos moi acaído para lectores de tódalas idades, así que pensamos en pasquíns para partillar con buzoneo e algún outro formato; finalmente esperamos poder financiar o formato de revista deseñado por Marcos”, engade David.

 

De que vai o número 1 da revista?

  • A primeira revista que se publique contará cun editorial de David, o artigo de Carlos Arias arredor da parroquia de Sobrado do Bispo e, en polo menos, unha entrevista a Castor Seara, veciño de Trelle de 94 anos que traballou na pista de acceso á Croa de Trelle (a parte máis alta do castro).
    Castor é a persoa que atopou o machado de bronce e a placa metálica hoxe desaparecida, que foron indicios da existencia do castro. Varias fontes (autores e documentos anteriores que falaron de ese tema) falaban desas pezas “pero grazas a Castor puidemos confirmar a súa existencia”, agrega David.
PARTE DO EQUIPO DA FUTURA PUBLICACIÓN "TERRAS DE LOUREDO". David Sabucedo, Marcos Rodríguez e Carlos Arias, parte do equipo, polo bosque de Louredo - Concello de Barbadás
PARTE DO EQUIPO DA FUTURA PUBLICACIÓN “TERRAS DE LOUREDO”. David Sabucedo, Marcos Rodríguez e Carlos Arias,  polo bosque de Louredo, preto de Santa Uxía. 02/09/22 Foto Rosa Veiga

Alguén interesado no Patrimonio por aquí?

  • O nome da revista é “Terras de Louredo”, entre outros nomes propostos, porque se desenvolverá nun territorio que une, é o común entre Toén e Barbadás.

 

  • “Esperamos ampliar as colaboracións con persoas ou colectivos de Cartelle e con todas aquelas e aqueles que queiran engadirse porque temos un pasado común”, engade David, en nome de todos os que agora están turrando do proxecto.
    Cantas máis persoas sexamos mellor, e haberá sitio na revista para tódalas colaboracións”, engade Marcos.

 

  • Nas ligazóns que están neste texto están varias que permiten contactar con estes activistas culturais que teñen como obxectivo documentar e dalo  a coñecer Patrimonio común “porque só amamos aquelo que coñecemos”, frase atribuída ao oceanógrafo e investigador Jacques Cousteau  e aplicado por investigadores e divulgadores culturais a calquera eido da curiosidade e do Patrimonio.

 

PARTE DO EQUIPO DA FUTURA PUBLICACIÓN "TERRAS DE LOUREDO". David Sabucedo, Marcos Rodríguez e Carlos Arias, parte do equipo, polo bosque de Louredo, preto de Santa Uxía. 02/09/22 Foto Rosa Veig
PARTE DO EQUIPO DA FUTURA PUBLICACIÓN “TERRAS DE LOUREDO”, David Sabucedo, Marcos Rodríguez e Carlos Arias, polo bosque de Louredo, preto de Santa Uxía. 02/09/22 Foto Rosa Veiga

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas, Turismo

CONTENT.1710839034

13/09/2022

A veciña de Barbadás que foi vicepresidenta do Parlamento de Galicia é Tareixa Paz e vive nas Lamas

Emprendemento en Barbadás

Tareixa Paz, primeira muller vicepresidenta do Parlamento Galego, no lugar onde estaba a escola unitaria na que estudou, nas Lamas

Esta historia comezou no activismo do século XX e despois trocou a traxectoria na política institucional até 2016…que parece que foi onte…

  • Tareixa Paz foi a primeira muller de Barbadás concelleira, con 28 anos, no 1995, e non houbo outra edil até 2003. Tamén ocupou o cargo de Vicepresidenta do Parlamento de Galicia, na lexislatura que comezou no 2005, na que a presidenta era Dolores Villariño, ámbalas dúas mulleres da provincia de Ourense.
    Xusto antes ca ela, foino a tamén ourensá Inmaculada Rodríguez Cuervo e despois houbo algunha outra muller na presidencia e vicepresidencias parlamentarias, até chegar á paridade actual.

 

  • Por ser concelleira en Barbadás chegou “a ter a proxección e visibilidade na comarca de Ourense que facilitou que entrara en 1999 na Deputación, onde xa había outras dúas mulleres deputadas provinciais (Marina Cuquejo e Elisa Nogueira) e alí, como nas outras institucións, sempre me sentín a gusto e ben tratada, así que a miña promoción política non foi mérito meu, senón moito da contorna social que se vivía daquela e da colaboración de moitas compañeiras e compañeiros”, lembra.

 

  • Relata que nos anos 90, había “moi poucas mulleres con protagonismo en política, máis aló das que estaban en corporacións municipais que non adoitaban ter presenza e protagonismo ningún”, engade Tareixa que tamén resalta a “sorpresa” que foi para ela, ir de vicepresidenta do Parlamento, cando se estreaba tamén como parlamentaria autonómica.

 

  • Tiven vertixe naquel momento, pero os retos non me asustan e tampouco me bota cara atrás aprender e traballar,  así que aceptei a proposta tamén pola satisfacción que supuña facer Historia, no persoal e no colectivo”.

 

  • No mesmo ano deixou o seu cargo de concelleira en Barbadás e chorou cando o fixo: “aquela etapa de 10 anos no concello de Barbadás non a cambiaría por nada”, lembra.
Tareixa Paz - Concello de Barbadás
Tareixa Paz, no Amieiral (parque dos Carrís), onde aprendeu a nadar no río Barbadás 26/08/22. Foto Rosa Veiga

Activismo nas Lamas

  • Para contar como chegou a ser vicepresidenta do Parlamento, Tareixa alude ó movemento social xurdido nas Lamas en 1993, no momento en que se soubo que o trazado da autovías das Rías Baixas (A-52) fora afastado do previsto inicialmente, para “favorecer os intereses da familia de Luís Taboada, propietaria de 40.000 m2 dende a actual urbanización da Solaina (na Valenzá) até As Lamas”, detalla Tareixa.

 

  • Con ese desvío, o trazado aprobado no Ministerio “non tocaba as terras de Taboada (familia dun exgobernador provincial) e metíase polo medio e medio da aldea das Lamas, e facía desaparecer a metade dela”, engade.
    “Un pequeno grupo de veciños puxémonos en pé de guerra. O tema fixo que se implicasen veciños e veciñas emigrados en Vigo e outras cidades. Mobilizámonos, fixemos visible esa inxustiza e unha comisión de 4 persoas fomos á sede do ministerio en Madrid, sen aviso previo, á espera de que alguén nos recibira”, relata.

 

  • Lembra daquela “aventura” que a reclamación veciñal diante no ministerio “foi tan razoable” que lograron, non recuperar o trazado inicial, pero si “salvar a aldea e parte das propiedades da familia Taboada”.

 

  • E así resume  Tareixa o que foi a “chispa” que prendeu nela e en “Eli” para dalo paso cara a política pública. Para Tareixa  “foi un choque descubrir que as estruturas caciquís do franquismo estaban en 1993 tan vivas, e a lección foi que, por moi pequeno que sexas se te organizas pódense lograr obxectivos colectivos e defender o que de xeito individual sería moi difícil”.

 

  • Nesa explicación do seu paso cara a política, apunta como importante gozar de certa liberdade: “Aprendín daquela que para ser activista social nunha provincia tan controlada como a de Ourense, tes que ser rico ou funcionario, para así estar libre de extorsión co teu sustento económico, e eu xa era funcionaria daquela”, engade.
Tareixa Paz - Concello de Barbadás
Tareixa Paz, primeira muller vicepresidenta do Parlamento Galego, diante do cruceiro das Lamas 26/08/22. Foto Rosa Veiga

Aplicouse “auto rexeneración democrática”

  • No seu cargo de deputada autonómica “rasa” estivo até 2016 e o seu traballo centrábase en incendios. “Paseino moi ben tanto no Goberno como na oposición porque gusto do ‘zafarrancho’ de combate político, e daquela vivíamos nel”.
    En comparación con aqueles anos, Tareixa opina que hoxe “valórase moi pouco o traballo na oposición, hai pouca cultura de consenso e de escoitar, a pesares de que en Europa é o contrario, e mesmo en Suíza é obrigado acordar Goberno multicor”, sinala lembrando que parte da súa infancia pasouna no país helvético.

 

  • En 2016 decidiu aplicarse “auto rexeneración democrática” e dar “paso a outros” porque cando se leva “máis de 10 anos facendo o mesmo, ou es moi creativa, ou tes moita moita ilusión ou comezas a repetirte e iso non aporta nada”, reflexiona.

 

  • En agosto de 2016 cesou un venres como deputada autonómica e ao luns seguinte retomou o seu traballo no Servizo de Notificacións do Xulgado de Ourense e, segundo di, en principio non pensa en volver a política pública e activa.

 

  • Tamén colaborou, colabora e asesora en proxectos  no eido da igualdade, no que opina que “as mulleres non avanzamos tanto como parece e queda moito por facer”.

 

-Para as fotografías escolleu lugares vencellados coa súa aldea ou coa súa nenez en Barbadás.-

 

-Documento actualizado-

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839034

04/09/2022

O veciño da Valenzá Víctor Rodríguez foi pioneiro en Galicia como xogador e agora empresario do “pitch and putt”

Emprendemento en Barbadás

Víctor Rodríguez, na instalación de Pitch&Put Ourense

A medio camiño entre A Valenzá e a cidade de Ourense, Víctor atopou 20.000 m2  no Fonsillón e alí abriu en xaneiro de 2019 “Pitch&Putt Ourense”, despois de acondicionar 18 buratos nos que poder xogar en circuíto durante máis de unha hora, con bola e paus pequenos de golf.

  • Víctor Rodríguez Casar e a súa familia viviran  antes en Sobrado do Bispo, e decidiron trasladarse a unha nova residencia na Valenzá “polos nenos”, e alí madurou a idea de emprender nun deporte que el descubrira e xogara dende os anos 90.
    Un mozo de Vilamarín foi o primeiro que preparou en Galicia un campo para este xogo irlandés, na súa volta despois de vivir en Cataluña, onde este deporte é o quinto en número de licencias”, detalla cando se lle pregunta por un deporte aínda descoñecido pero xa moi practicado en Galicia.
    Nese campo Víctor xogou e gañou premios, e decidiuse a probar sorte como emprendedor. Abriu o seu primeiro campo no concello de San Amaro, en 2005, e despois tentou en Vigo, Santiago de Compostela, Boiro…
Víctor Rodríguez, na instalación de Pitch&Put Ourense, no Fonsillón. Foto Rosa Veiga

Deporte asequible e interxeracional

  • É un deporte para xogadores de perfil máis ben urbano, inspirado no golf; xurdiu en Irlanda nos anos 50 para facer fronte a crise do petróleo, xogando en campos máis pequenos e próximos ás cidades, para aforrar desprazamentos”, narra Víctor.

 

  • Para o desenvolvemento e promoción deste novo deporte, o golf é un atranco “porque ten certa mala prensa”, engade. Así que comeza a defensa do “pitch and putt” e resalta que é para todas as idades e capacidades físicas.
    “É totalmente apto para xogadores dende os 7 anos até máis de 80, que poden pasar aquí unhas horas cun xogo non moi esixente no aspecto físico, pero si con traballo mental, e xa cando rematan, poden tomar algo e conversar, e dá gusto escoitar o intercambio de ideas e estratexias que se fai entre as diferentes idades”, engade.

 

  • Por riba, non resulta tan custoso “como se pensa normalmente” pois o equipo básico tense por 50 €. Consiste en tres paus, os que se usan no golf para as distancias máis curtas, e unha bolsa. “Cada día hai persoas que veñen xogar e se están nas primeiras veces, prestámosllo nós”.

 

  • Tamén é un deporte no que se encontran cómodas persoas que practicaron outros deportes máis físicos, como o propio Víctor que foi xogador de rugby en Lugo, Lalín e Ourense. “Este require menos esforzo físico e mantente na competición”, sinala.

 

  • No día deste encontro con Víctor para falar do intraducible “pitch and putt” no Fonsillón, quedamos a última hora do serán e máis de 20 persoas, en grupos de 3, 4 ou 5, xogaban en diferentes buratos, uns baixo o sol e outros na sombra de castiñeiros e piñeiros que viven hai anos nese campo.
Víctor Rodríguez, na instalación de Pitch&Put Ourense
Víctor Rodríguez, na instalación de Pitch&Put Ourense, no Fonsillón. Foto Rosa Veiga

Sen federación estatal pero sí europea

 

  • Algúns clubs e asociación están na Federación Nacional de Golf pero as galegas, catalás, vascas e  andorranas,  pertencen á Federación Internacional e á Europea de Asociaciones de Pitch and Putt xunto coa francesa, holandesa, irlandesa, etc. Así que os equipos poden competir en calquera deses países.

 

  • Concretamente, na primeira fin de semana de xullo, o campo do Fonsillón acolleu un torneo de seleccións e a galega saíu gañadora. Galicia con 500 licencias para practicantes deste deporte e a metade son de persoas que xogan en Ourense, no Fonsillón ou nos campos de Puzo do Lago (Maside) ou no Pazo de Touza (San Amaro).
    “A afición es Ourense é moito maior que no resto de Galicia porque os primeiros campos estiveron nesta provincia” aclara Víctor.

 

  • Lamenta o pouco apoio institucional para as instalacións e para o propio deporte, que podería contar cunha escola propia na que poderían practicarse tamén outros dous deportes asociados en auxe que son o “footgolf” e o “disc golf”  que xa se poden practicar no Fonsillón.

 

  • Este é un dos proxectos de Víctor, pero “precisa apoio”, engade, e considera que  non tería que ser tan complicado, e máis coas instalacións na raia entre dous concellos veciños.

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839034

27/08/2022

A exposición “Primeira Chis-pa” amosa os traballos artísticos dos doentes de Piñor no taller “Arte Espida” da psicóloga Marta García

Emprendemento en Barbadás

Deivid, Vero, Ana e Ana na inauguración da exposiciíon "Primeira Chis-pa" no ollo ledo neste mes de agosto. Foto Rosa Veiga

Sete doentes do Hospital psiquiátrico de Piñor, en Barbadás, amosan o seu xeito de estar no mundo en diferentes soportes expostos no café Ollo Ledo de Ourense, tras experimentar formas de expresión artística dende o mes de maio, no taller “Arte Espida”, parte dun proxecto global arredor da arte na contorna clínica.

Pacientes de Piñor no taller "Arte Espida" no hospital psiquiátrico, rematando detalles para a exposición "Primeira Chis-pa" inaugurada despois no café Ollo Ledo. xullo 2022. Foto Rosa Veiga
Doentes de Piñor no taller “Arte Espida” no hospital psiquiátrico, rematando detalles para a exposición “Primeira Chis-pa” inaugurada despois no café Ollo Ledo. xullo 2022. Foto Rosa Veiga
  • O taller está supervisado pola psicóloga e historiadora de arte, Marta García, co pulo do equipo psiquiátrico deste servizo sanitario público e sete dos seus participantes aceptaron a proposta de amosar os seus “traballos singulares, de gran forza plástica e diversos, como o grupo de persoas que os fixo”, detalla Marta.

 

  • Ana E. Parro, “Deivid”, Rita Sory, Ana, Antía, Vero, Rosalinda e a propia Marta prepararon a exposición e penduraron a súa obra hai uns días.  Parte deles inaugurárona “por todo o alto”, con lectura de textos e poemas arredor da súa situación persoal e da do colectivo de doentes mentais.

 

  • A apertura contou coa asistencia de gran número de persoas a pesares da onda de calor dos primeiros días de agosto. Estará no Ollo Ledo até o 31 de agosto, en principio, pero poderían ampliarse os días para visitala.

 

  • O taller artístico no que naceu a exposición está na primeira planta do hospital psiquiátrico, no espazo que antes era a recepción, e alí cada martes e xoves “calquera persoa que pasase por algún servizo público de Saúde Mental pode asistir e participar, como fan neste momento varias persoas que estiveron na área de agudos do hospital de Ourense e algunhas residentes do psiquiátrico de Barbadás”, explica Marta.

 

  • Entrada e saída do taller son libres e, de media, participan nel 6 ou 7 persoas, de forma continua ou non, que atopan no espazo artístico variedade de materiais para a expresión artística como plásticos, obxectos para reutilizar (madeira, tea, prendas de roupa, azulexos, chaves…) e as ferramentas necesarias, desde pinceis, até carbonciño, candeas…
Doentes de Piñor no taller "Arte Espida" no hospital psiquiátrico, rematando detalles para a exposición "Primeira Chis-pa" inaugurada despois no café Ollo Ledo. xullo 2022. Foto Rosa Veiga
Doentes de Piñor no taller “Arte Espida” no hospital psiquiátrico, rematando detalles para a exposición “Primeira Chis-pa” inaugurada despois no café Ollo Ledo. xullo 2022. Foto Rosa Veiga

Moito interese e emoción

  • A mostra exposta inclúe obras seleccionadas por cada autor, e tendo en conta o espazo que tiñan para amosalas, puideron escoller 3 ou 4 por cada artista.

 

  • Resultou un conxunto “moi diverso”, con obras sobre bandexas de bar, azulexos salvados dunha reforma, una camisa reutilizada para darlle unha segunda vida, formas de zapateiro para unhas sandalias… e as técnicas que poderán verse son con pinturas acrílicas, cerámica, elementos rotulados, carbonciño, corda…

 

  • A primeira sesión do taller trala inauguración foi “moi emotivo” pois os artistas estaban aínda “emocionados pola acollida”, pola afluencia de xente interesada e porque varios artistas locais que asistiron a apertura, falaron con eles e transmitíronlles parabéns, segundo relata a psicóloga.

 

  • No mesmo mes de agosto, “Arte Espida” comezou a contar con outros artistas (que amosan o seu xeito de traballar con pinceis, velas, carbonciño… e facilitan así un intercambio e contacto real de experiencias e proxectos artísticos.

 

  • Tanto a exposición como o encontro con outros artistas, segundo Marta, supón para todas as persoas participantes “a entrada no eido social e o recoñecemento, e así faise fronte á estigmatización habitual que sofre este colectivo de persoas con algunha doenza mental”.

 

  • O primeiro que acudiu á invitación do taller foi Chinosky que aportou a súa experiencia nos retratos, tema que non se tratara antes no espazo de “Arte Espida” e levou ás persoas participantes a probas, nunha primeira sesión, e a pintar seu autorretrato, na seguinte.

 

  • A segunda invitada está a ser Marita Carmona que propuxo o uso de candeas para afumar os papeis de debuxo e utilizar así o fume como ferramenta para dar cor e textura pouco habituais.
Participantes no taller "Arte Espida" no Hospital Psiquiátrico de Piñor, organizado por Marta García (en pé, centro) durante unha das sesións con Chino Chinosky (en pé, esqu.) e Marita Carmona (en pé, der.) 23/08/22. Foto Rosa Veiga
Participantes no taller “Arte Espida” no Hospital Psiquiátrico de Piñor, organizado por Marta García (en pé, centro) durante unha das sesións con Chino Chinosky (en pé, esqu.) e Marita Carmona (en pé, der.) 23/08/22. Foto Rosa Veiga

O proxecto global arredor do Art Brut

  • A exposición  é a primeira do proxecto de talleres e outras actividades denominado “Arte Espida. Proxecto Global” que ten como obxectivo axudar á normalización da vida dos doentes, a desestigmatizar  a súa doenza e a desenvolver, de xeito libre e non dirixido, xeitos de expresión que non buscan axustarse a estereotipos de beleza, nin a ideais ou realidades concretas.

 

  • O proxecto prevé tamén a posible creación dun museo para as obras históricas do psiquiátrico da súa etapa inicial en Toén y as dos primeiros anos en Piñor. Marta relata que se tamén quérese contar cunha sala temporal para expoñer os resultados do actual taller.
    No mesmo proxecto hai unha parte clínica que supón un estudo da psicoanálise no arte a través de seminarios, e outra parte de catalogación de toda a obra recollida dos vellos talleres de Toén antes do traslado a Piñor hai dez anos”, relata Marta.

 

  • O espazo que antes era recepción hospitalaria énchese agora de paletas, botes, lenzos, agullas e fíos, pezas metálicas, teas, lapis, rotuladores, acuarelas, pinceis, gomas de borrar… que pasarán polas mans dos artistas de Piñor.
Chus Gómez, directora do equipo psiquiátrico do Hospital de Piñor, e Marta Gacía, psicóloga responsable dos talleres "Arte Espida" na primeira planta do hospitla. 23/08/22. Foto Rosa Veiga
Chus Gómez, directora do equipo psiquiátrico do Hospital de Piñor, e Marta García, psicóloga responsable dos talleres “Arte Espida” na primeira planta do hospital. 23/08/22. Foto Rosa Veiga

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839034

19/08/2022

A casa vacacional “Patarino” de Bentraces reúne historias da aldea e da artesanía familiar

Emprendemento en Barbadás

Casa Patarino, turismo rural en Bentraces

Manuel Outeiriño decidiuse a reformar e abrir a casa familiar como casa rural vacacional xusto antes do confinamento obrigado pola pandemia da COVID. A casa conserva elementos da súa historia pasada, artesanía dos seus irmáns Concha e Antonio e pinturas do propio Manuel.

  • Na casa naceu o noso pai e dous irmáns e foi restaurada polo meu irmán Antonio, finado hai uns anos”, relata. Manuel pasaba na casa de Bentraces os veráns con seus pais e cos seus propios fillos e acabou por herdala da súa nai.

 

  • Non tiña interese ningún nin pensara en abrila para outras persoas “pero o resto da familia tiña claro que podería funcionar como casa romántica porque conservamos nela antigüidades, e tamén obras de arte e artesanía dos irmáns”, detalla.

 

  • Tras pasar un ano de limpeza e reforma, xuntou alí á familia e contáronlle como funcionaba unha plataforma virtual  de alugueres vacacionais. “Nesa fin de semana comecei a promocionala e xa tiven inquilinos”, explica Manuel.
Casa Patarino - turismo rural en Bentraces
Irmáns Concha e Manuel Outeiriño, na casa vacacional “Patarino” de Bentraces. As cortinas son do tear de Concha.12/08/22. Foto Rosa Veiga

 

Historia do nome “Patarino” e da casa

  • Manuel foi o derradeiro propietario do Café Bohemio, no casco vello de Ourense, e agora traballa como técnico de bolsos nunha empresa de confección. A súa irmá Concha é tecedora profesional e profesora na escola do centro de Cultura Popular Xaquín Lourenzo, polo que na súa familia viviron entre obras de arte propias e alleas, traballos de artesanía…

 

  • O seu novo proxecto é a casa “Patarino” que leva ese nome porque é o alcume familiar, posto polos veciños a Narciso,o pai de Manuel e Concha “cando viron que de pequeno dicía patarino no lugar de paxariño, e curiosamente o alcume pasou de noso pai ao  noso avó e xa quedou para a familia”, relata.

 

  • Concha relata que a súa nai era Elisa “Fachuqueira” e ela herdou ese alcume, pero finalmente o “Patarino” acabou impoñéndose para homes e mulleres da familia.

 

  • Manuel lembra parte da historia da casa vacacional (resultante de xuntar dúas) na que a planta superior acolleu o primeiro taller de tear da familia, co nome de Antonio Outeiriño (A. Outeiriño, nome que mantén a súa irmá Concha).
    “Alí Antonio facía tapices, colchas, mantelerías, alfombras e tamén facía algo de cerámica e restauración de mobles, no mesmo espazo”, contan Manuel.

 

  • Concha amosa pezas daquel taller partilladas na decoración da casa, e tamén das feitas por ela mesma. Tamén explica que na reforma, aproveitouse unha pequena fiestra que comunicaba as dúas casas para trocala en despensa.
    “Esta fiestra está aínda en moitas casas de Bentraces, por ela os veciños e veciñas estraperlistas pasábanse o café, azucre, chocolate, fariña… e o que conqueriran en Portugal, para que as autoridades non os atoparan nas redadas que facían nos anos 30 e 40 do século pasado”, destaca Concha.
Casa Patarino, turismo rural en Bentraces
Irmáns Concha e Manuel Outeiriño, na casa vacacional “Patarino” de Bentraces. a carón dun tapiz do seu irmán Antonio 12/08/22. Foto Rosa Veiga

Contorna atractiva dende Bentraces

  • No tempo que a casa Patarino leva con actividade, Manuel destaca que os visitantes proceden de países europeos, algúns son persoas invitadas aos eventos que se celebran no Pazo de Bentraces, a poucos metros, e a maioría “chega buscando a zona termal e Ribeira Sacra , e  quédanse máis tempo.”

 

  • Tamén chegan á casa “mochileiros” con gañas de descanso, e persoas deportistas ás que recomenda roteiros que el mesmo fai ca súa bici, como o de San Roque, ou de sendeirismo como o da Boutureira con saída dende Bentraces, ou o percorrido a traveso de carballeiras dende a aldea até Loiro.

Barbadás Quéreo Viveo, Novas, Promoción económica

CONTENT.1710839034

16/08/2022

Mary Cruz Bangueses atopou no Pazo de Piñor escritos en galego do século XVI e entronques familiares en toda Galicia

Sociedade en Barbadás

Cruz Bangueses no Pazo Piñor

Mary Cruz Bangueses estudou polo miúdo a documentación que atopou no Pazo de Piñor, moi  organizada e gardada “pues era la forma de demostrar y justificar propiedades durante su historia de más de 500 años, con entronques familiares en toda Galicia”. Relata que aínda hoxe fálase do “pazo de Lemos” porque esa familia foi propietaria y deixou pegada (propiedades) visible tamén na veciña cidade de Ourense.

  • Alí, hai escudos dos Lemos (característico polos 13 roeles  en varias fachadas e inmobles situados en solares que foron propiedade dos Lemos como o sustentado por estruturas metálicas na rúa Hernán Cortés (na fotografía detrás de Mary Cruz), na praza de San Marcial (tamén detrás da autora, no marco circular da imaxe de cabeceira) e na rúa Santo Domingo.

 

 

  • E por comezar polo principio, segundo a súa investigación “es un error atribuír la fundación del Pazo de Piñor a don García Díaz de Cadórniga y a su esposa” pois os escritos do pazo apuntan a moito antes, ao ano 1502 (século XVI) como momento no que Pedro García de Pazos era alí un “señor medianeiro” ou fidalgo sen título e intermediario entre os labregos que cultivaban as terras e os propietarios directos que cobraban as rendas.

 

  • A antiga casa de labranza de Pedro García tivo sucesivas intervencións “que la convirtieron en una Casa Grande debido a la favorable situación de sus sucesivos propietarios, hasta darle un aspecto señorial y que combinaba su funcionalidad agrícola con la de descanso estival”, engade.
    En el actual Requeixo, había una serie de casas de campesinos que trabajaban las tierras para pagar rentas a los propietarios a través del medianero”, detalla Mary Cruz. Ese xerme do pazo eran as “casas de las Quintas” (aínda un dos topónimos actuais daquela zona) que, ao longo do tempo, dende comezos do século XVI, foron trocando en pazo, continuamente reformado.

Cruz Bangueses - PazoPiñor

Chegada dos Lemos e primeiros escudos no XVI

 

  • Unha neta de Pedro García de Pazos fixo unha doazón a un primo seu que tiña o título eclesiástico de “arcediago de Limia” (un vicario actual) na catedral de Ourense, con residencia na rúa San Pedro da cidade. Os seus descendentes fundaron o “morgado” do Pazo de Piñor (sistema patrimonial que privilexia a herdanza en favor do fillo primoxénito ou vinculeiro e deu orixe as liñaxes nobres de Galiza daquela época).

 

  • O escudo dos López de Lemos aparece nas súas propiedades de Ourense e Piñor e nas de tódolos lugares nos que foron entroncando con outras familias de Ribadavia, O Saviñao… mediante vodas entre eles. Así aumentaron as súas propiedades, e aparecían os seus 13 roeles cos símbolos doutras familias como Villamarín, Sarmiento, Cadórniga, Puga, Feijóo, Rivadeneira, Troncoso, Valladares, Mos…

 

  • Do século XVI aínda queda, segundo Mary Cruz, un arco renacentista conopial  na fiestra da balconada, e o escudo dos López de Lemos máis tosco, visible na fachada máis antiga do pazo. Do século XVII son outros escudos e as enormes chemineas de altura xustificada para que cumprisen a súa función.

 

  • Dende as viñas, oliveiras, patacas e millo que centraban a actividade labrega nos primeiros séculos, para o pago de rendas, as terras foron adicándose ao viño e rianxo para autoconsumo, pagos de rendas e rianxo na praza de abastos de Ourense dende que foi construída a comezos do XX.
Pazo de Piñor, da casa Lemos. San Lourenzo de Piñor 12/08/22. foto Rosa Veiga
Pazo de Piñor, da casa Lemos. San Lourenzo de Piñor 12/08/22. foto Rosa Veiga

Lingua galega do século XVI

  • O conxunto documental que estudou é variado e conta con textos de foros, de compra-vendas, testamentos, cartas persoais, anotación e mesmo copias de sentenzas ditadas por propietarios do pazo que foron xuíces en varias localidades.
    Hasta el primer tercio del siglo XVI hay documentación escrita en lengua gallega” segundo apunta a investigadora como elemento que lle pareceu importante en todo o que atopou.

 

  • Durante parte do século XIX e XX, a propiedade do pazo transmitiuse por liña feminina, de tíos a sobriñas, como ocorreu con Antonia Méndez García, de Moimenta (Lugo) casada con José María Arias Lemos  (propietario do pazo) e herdeira universal cando el finou. Antonia testou en favor de varios sobriños e o pazo de Piñor deixoullo a súa sobriña-neta Eulogia Sánchez Vázquez.

 

  • Eulogia casou co xuíz de Barbadás Vicente Lobit,   no cambio de século do XIX ao XX . El foi quen encargou ao escultor Antón Faílde , o primeiro mausoleo da casa de Lemos.
    Alí segue, no adro da parroquia de San Lourenzo de Piñor, xunto con dous sartegos semellantes a hórreos cos restos dos Lemos, familias e propietarios do pazo até hoxe.

 

  • A seguinte herdeira do pazo foi a sobriña de Lobit, Eulogia Milagrosa Pulido Vázquez nacida en 1921 e falecida en xaneiro de 2021. Tralo seu pasamento, o pazo pasou a ser de tres sobriños seus.

Piñor engaiolou a Mary Cruz

  • A autora do libro centrado no Pazo de Piñor e a documentación custodiada nel, naceu en Venezuela e volveu cos seus pais a Castrelo de Miño, onde ten residencia, como en Vigo.
  • Estudou Xeografía e Historia e especializouse en Arte, así que cando comezou a investigar no Pazo de Piñor con sorpresa continua. “Me embelesó a pesar de que no tenía nada que ver con lo que yo había elegido en la universidad”.

 

  • Para publicar o libro tamén accedeu á documentación de numerosos arquivos como o Catedralicio ou o Provincial de Ourense, entre outros.
    En todos descubriu tanto datos de xenealoxías entroncadas de diferentes familias que o que atopou foi materia para outras publicacións como unha arredor da xenealoxía da casa Villamarín, outra sobre os médicos Guadalupe, ou a que fixo arredor do sartego de Díaz Cadórniga no cemiterio histórico de San Francisco (Ourense).

 

  • Asegura que non ten agora tempo pero tamén ten pendentes estudos arredor da familia Feijóo e outra en San Cibrao das Viñas.
Pazo de Piñor, da casa Lemos. San Lourenzo de Piñor
Mausoleo dos propietarios do pazo, construído polo escultor Antón Faílde.  San Lourenzo de Piñor, 12/08/22. foto Rosa Veiga

Máis referencias do Pazo de Piñor

 

  • A presenza da escritora Carmen Martín Gaite na contorna, e a súa relación cos lugares de Piñor e coa familia do Pazo tamén deixou documentación fotográfica que se pode ver na Universidade de Castilla y León ou mesmo no arquivo dixital “europeana” .
  • E para as persoas forofas das xenealoxías, Mary Cruz mantén viva esa afección nalgún foro.

Barbadás Quéreo Viveo, Novas, Turismo

CONTENT.1710839034

01/08/2022

Luis Congil presenta “A marabillosa historia do viño en Galicia” co que propón que Barbadás sexa parte da D.O. Ribeiro

Emprendemento en Barbadás

LUIS CONGIL, CO SEU LIBRO "LA MARAVILLOSA HISTORIA DEL VINO EN GALICIA", nun viñedo da Lama en San Lourenzo de Piñor. foto Rosa Veiga

“Por dereito e por Historia, a ladeira de Barbadás cara a burata na que está a cidade de Ourense, debería ser parte do territorio vitivinícola da denominación de orixe Ribeiro, é unha afirmación de Luis Congil, autor do libro “A marabillosa historia do viño de Galicia

  • No libro que vén de presentar no restaurante A Tafona e no Museo do Viño de Galicia Luis xuntou investigacións propias e alleas, referentes históricos e novos achados arredor do viño e das uvas galegas, a maiores de argumentos que xustifican, dende o seu punto de vista, a súa proposta para que Barbadás sexa parte da denominación de orixe vitivinícola do Ribeiro.

 

  • Luis Congil é veciño de San Lourenzo de Piñor, a aldea da súa nai, na que pasou todo o tempo libre que os estudos lle deixaron cando vivía en Ourense, e na pasa o seu tempo de lecer semanal na actualidade.

 

  • Alí axudou nos traballos da horta para o rianxo nas leiras “do Cano” (entre Requeixo e a igrexa parroquial) e lembra que polas noites “cortábanse as leitugas e deixábanse en auga para que pola mañá, ó levalas á praza de abastos de Ourense, estiveran frescas e estralaran na man”.

 

  • No limiar no seu libro tamén agradece ao seu pai que lle ensinara a “facer viño coas súas propias mans (e pés)” así que o mundo do viño nunca lle foi alleo, e dende que fora vicedirector do diario “Atlántico” de Pontevedra, no 2000, uvas e viñas protagonizan os seus artigos e libros. Tamén foi profesor no mestrado de Enoloxía da Universidade de Vigo.
  • No libro  acompaña os seus textos con numerosas imaxes ao longo de 118 páxinas.
LUIS CONGIL, AUTOR DO LIBRO "LA MARAVILLOSA HISTORIA DEL VINO EN GALICIA", no que Barbadás ten un espazo histórico. Foto da presentación do libro no Museo do Viño de Galicia en Camporredondo, Ribadavia.foto Rosa Veiga
LUIS CONGIL, AUTOR DO LIBRO “LA MARAVILLOSA HISTORIA DEL VINO EN GALICIA”, no que Barbadás ten un espazo histórico. Foto da presentación do libro no Museo do Viño de Galicia en Camporredondo, Ribadavia. foto Rosa Veiga

Monxas de Santa Uxía e barrio do Hospital, en Piñor, no mundo do viño medieval

  • Na súa lectura descubriremos que a primeira mención documentada dun viño de Galicia é do ano 886 nun documento que da fe en Santa Uxía de Reza (a actual Santa Uxía, na ladeira de Piñor cara o río Miño) de que o mosteiro feminino situado nesa zona era propietaria de viñedos.
    Así aparece na enciclopedia “Viñedos y vinos del Noroeste de España” (1967), tese doutoral da universidade de Burdeos do investigador francés Alain Huetz de Lemps recuperada por Luis para o seu estudo.

 

  • Anos despois dese documento de Santa Uxía, os Reis Católicos Isabel e Fernando deron pulo á construción do Hospital Real de Santiago entre 1501 e 1511 (hoxe Hostal dos Reis Católicos) e crearon un padroado para abastecer e manter ese lugar asistencial para os peregrinos xacobeos.

 

  • Entre as doazóns episcopais a ese padroado, estivo a do Couto de San Lourenzo de Piñor, daquela do Bispado de Ourense, hoxe en Barbadás, gran produtor de viño pertencente ao Ribeiro do Miño. O Padroado do Hospital Real de Santiago mantivo unha “factoría” que enviou viño ao hospital de peregrinos durante séculos e deu nome ao barrio do “Hospital” en Piñor até hoxe.

 

  • Ese mesmo barrio foi o lugar de xogos e crianza da escritora de lingua castelá traducida a máis linguas que foi Carmen Martín Gaite, finada agora hai 22 anos, e con un álbum familiar que recolle numerosas imaxes do barrio nos anos 30 do século XX.

 

  • Luis comezou a escribir o seu libro non só para dar a coñecer as referencias históricas de viños galegos de todas as denominacións de orixe actuais, senón tamén para achegar de xeito ameno os achados máis actuais.
    “A aplicación de novos métodos de análise permite axustar cada vez máis a orixe e evolución das variedades de uvas que temos en Galicia, e por exemplo, neste momento, a semente de viña orixinal máis antiga foi atopada en Reza Vella, na marxe dereita do río Miño (Barbadás ten parte na beira esquerda) ao carón de restos dunha antiga calzada”, detalla.
LUIS CONGIL, CO SEU LIBRO "LA MARAVILLOSA HISTORIA DEL VINO EN GALICIA", diante dunha das adegas antigas do barrio do Hospital en San Lourenzo de Piñor. foto Rosa Veiga
LUIS CONGIL, CO SEU LIBRO “LA MARAVILLOSA HISTORIA DEL VINO EN GALICIA”, diante dunha das adegas antigas do barrio do Hospital en San Lourenzo de Piñor. foto Rosa Veiga

Galicia ten o 50% da biodiversidade do viño de España

  • Das 155 variedades de uvas rexistradas en España (primeiro país no mundo en superficie destinada a viñedo), o 50 % están en Galicia aínda que a superficie de viñedo galego só é o 1 % da total de España. “Somos a salvagarda da viñodiversidade do planeta Terra”, afirma Luis.

 

 

  • Saberemos que o pintor Pablo Picasso é autor dun cadro dos viños do Ribeiro, aprenderemos algo máis do asociacionismo agrario arredor dos viñedos, a  importancia dos achados nas salinas romanas descubertas no Areal, en pleno centro de Vigo, as cantigas en galego do rei Alfonso X que encomian os viños de “Ourense”, o episodio vitorioso do viño Ribeiro ca Armada Invencible… e referencias e historias das cinco DO galegas.

 

  • Das súas investigacións e vivencias, Luis conclúe que os viñedos desaparecidos en todo o municipio de Barbadás, a costa das vivendas, estaban entre os “grandes provedores de viño da cidade de Ourense e representantes dunha cultura agrícola local escalonada na que as mulleres encargábanse do rianxo a partires das hortas, e os homes do viño”, engadindo tamén os viñedos de Mugares e Toén.

 

  • Este sería un argumento a engadir no seu relato do “espazo continuo de viñedo e cultura vitícola que pervive en parte dende a actual comarca vitícola do Ribeiro até Barbadás” e que xustificaría tamén a súa inclusión na do Ribeiro.

LUIS CONGIL, CO SEU LIBRO "LA MARAVILLOSA HISTORIA DEL VINO EN GALICIA", diante dunha das adegas antigas do barrio do Hospital en San Lourenzo de Piñor. foto Rosa Veiga

Documental arredor do libro

  • O libro está dispoñible en todas as  librerías galegas, ademais de contar con distribución na páxina todostuslibros.com en versións galega e castelá.

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas, Turismo

CONTENT.1710839034

24/07/2022

David percorre o mundo dende a Valenzá en moto, e na rede social Instagram

Sociedade en Barbadás

David en moto de Barbadás
  • David Díaz Carneiro ten case 11.500 seguidores no seu Instagram chamado “David en moto”  onde atopamos un ser humano pegado a unha moto, ou a dúas, que están na lista dos seus amores, encabezada pola súa muller Cristina Oliveira e dúas fillas de 14 e 19 anos.

 

  • “Tiven moto de novo pero algún amigo morreu en accidente con unha e comecei a terlle tanto respeto que deixei de usala, non a collía nin para ir ao traballo”, comeza o seu relato.

 

  • Leva 28 anos vivindo na Valenzá, traballou en Carrefour e aos 35 anos os seus riles deixaron de funcionar, así que viuse obrigado a acudir periodicamente a sesións de diálise ás que comezou a ir nunha “scooter” marca Derby Sabana.

 

  • Despois de 4 anos de espera, e unha petición da súa filla para que os “Reis Magos” lle trouxeran un ril a David, a familia celebra cada ano que volveu nacer o 4 de xaneiro de 2016, cando foi transplantado. “Volvín nacer e varios amigos que o entenderon así tamén, fixéronse carné de doante nese momento”, asegura.
David Díaz Carneiro da Valenzá. "David en moto " en redes sociais. xullo 2022.foto Rosa Veiga
David Díaz Carneiro da Valenzá. “David en moto ” en redes sociais. xullo 2022.foto Rosa Veiga
  • Entre os cambios que chegaron á vida familiar coa súa doenza está o feito de que é el quen se ocupa da casa, compra, xantar e das urxencias domésticas; e tamén a chegada de novas motos a casa. “Cando demos unha volta os dous na Derby, Cristina animoume a mercar unha máis grande”, e agora ten un “parque móbil” motorizado con unha BMW F800S e unha Triumph Tiger 800

 

  • Agora que viaxa case sen parar nas súas motos, cambiou tamén a súa apreciación dalgúns destinos. “De pequeno odiaba Portugal porque tiña que ir obrigado para mercar toallas coa familia, e agora é o meu lugar favorito, onde os condutores teñen respecto polas motos e fan sitio se as ven polo retrovisor”.

 

  • Dicir que viaxar en moto é o mundo de David non semella esaxerado cando narra os encontros con outros moteiros de toda España: para unha viaxe de Chaves ata Faro xuntáronse afeccionados de Vitoria, Guipúzcoa, Asturias e Madrid, que pasaron xuntos varios días de cámping, e fano unha ou dúas veces cada ano.

Dende a Valenzá… ao mundo

  • Na pandemia, as restricións de mobilidade animárono a visitar lugares preto de casa. “Por primeira vez fun pola capela do San Bieito de Cova de Lobo, por exemplo, e descubrín os hórreos de Loiro e a zona da Boutureira, na raia con San Cibrao das Viñas”.

 

  • A maiores das tarefas domésticas e familiares, David implícase en “retos” como o da “mochila solidaria”  para dar apoio á asociación de Lugo “Somos Unidos por el Cáncer” .
    Entre os moteiros fixémola circular, e cada un que a recibe deixa dentro algo simbólico de cada cidade. A min tocoume ir recollela a León e levala ata Vigo no inverno, no meu caso deixei dentro uns adhesivos, licor café e chourizos, e cando rematou en decembro do 2021 fixeron sorteo de dúas mochilas, porque se xuntara moitísimo material”, relata.
David Díaz Carneiro da Valenzá. "David en moto " en redes sociais. xullo 2022. Diante da capela de San Mamerto e trala sombra do cruceiro de As Lamas. foto Rosa Veiga
David Díaz Carneiro da Valenzá. “David en moto ” en redes sociais. xullo 2022. Diante da capela de San Mamerto e trala sombra do cruceiro de As Lamas. foto Rosa Veiga
  • Comezaron a chegarlle colaboracións dende Mallorca e cambia produtos de limpeza por visibilidade. “En Instagram coñecín a moteiros de toda España e cada vez que fago unha viaxe intercambiamos tamén adhesivos que nos identifican e nos manteñen en contacto para calquera idea que xurda”, detalla.

 

  • Máis aló da raia peninsular, David quere ir con Cristina ata Roma en moto. “Cando casamos o seu pai estaba enfermo e non puidemos facela viaxe de vodas e quedou pendente e tamén me gustaría coñecer en moto os fiordos de Noruega”.

 

  • En calquera momento da conversa, David conta detalles da súa doenza, a evolución e o seu agradecemento “á todo o equipo de nefroloxía do CHUOU, médic@s, enfermeir@s, persoal de limpeza, auxiliares, a toda persoa que traballa alí”, polo que considera a súa segunda vida.

 

  • Acordamos con el comezar a utilizar novos “hagstags” nas redes como #dendeBarbadásenmoto… a ver se o facemos visible tamén.

 

  • Boa viaxe David e compaña!!!
  • David Díaz Carneiro da Valenzá. "David en moto " en redes sociais. xullo 2022.foto Rosa Veiga
    David Díaz Carneiro da Valenzá. “David en moto ” en redes sociais. xullo 2022. foto Rosa Veiga

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839034

22/07/2022

Programas Estatais de apoio á vivenda

Período 2022-2025

A Valenzá

Achegamos información precisa dos distintos programas de axuda á vivenda postos en marcha polo Goberno dentro do Plan Estatal de Acceso á Vivenda (PEAV) 2022-2025.

  • O Plan Estatal regula 13 programas de axuda, cuxos obxectivos pasan por impulsar o acceso a unha vivenda en alugueiro; contribuír á mellora da accesibilidade da vivenda; fomentar a rexeneración e renovación urbana e rural de zonas degradadas, e atender ao pago das axudas de subsidiación de préstamos convidos, regulados en anteriores plans estatais de vivenda.

 

  • Inclúense tamén  plans dirixidos ás vítimas de violencia de xénero, persoas obxecto de desafiuzamento da súa vivenda habitual, persoas sen fogar e outras persoas especialmente vulnerables; ás persoas arrendatarias en situación de vulnerabilidade sobrevinda, e aos mozos.

 

  • As axudas, contemplan ademais,  o fomentar un parque público de vivendas en alugueiro, con destinado a persoas maiores ou persoas con discapacidade; outro para impulsar aloxamentos temporais e modelos de ‘cohousing’; e outro para a posta ao dispor de vivendas da Sareb e de entidades públicas para o seu alugueiro como vivenda social, entre outros.

 

Novas, Urbanismo

CONTENT.1710839034

19/07/2022

Montse Merino e a súa Casa Baubo implantan a musicoterapia no Hospital psiquiátrico de Piñor

Emprendemento en Barbadás

Montserrat Meriño, musicóloga no hospital de Piñor. Casa Bauba. Barbadás xuño 2022 Foto Rosa Veiga

Un convenio asinado polo Sergas fixo posible que Montse Merino comezase en 2020 a poñer en práctica dous proxectos musicoterapia a través das redes sociais e con soporte de familiares.

  • A xefa do servizo de Atención ao Paciente e Humanización Belén Piñeiro púxose en contacto comigo e a partires de aí, a directora do equipo de psiquiatría de Piñor, Chus Gómez, hai un ano que conta co meu traballo con persoas ingresadas no hospital psiquiátrico de Piñor”, explica Montse. O proxecto era comezar antes, pero a pandemia impediuno.

 

  • Segundo a musicoterapeuta ourensá “somos sistema nervioso” e “a música, sons e improvisación favorecen a conexión e comunicación de todo o que somos, pois facer música e cantar activan vías internas, fisiolóxicas, e actúan tamén sobre a nosa comunicación e socialización”.

 

  • Considera que a aparición das redes sociais permiten “contar moito” pero o maior efecto delas na comunicación “é o deterioro da escoita”. “Ponse no primeiro plano falar e expresarnos, pero non se traballa a escoita”, engade.

 

  • Nese eido, o da escoita, o espazo de musicoterapia “favorece a opción de escoitar” e non se precisan requisitos para estar nel, “pode vir quen queira baixo supervisión do equipo médico, e cadaquén que veña como queira porque o que facemos é utilizar a voz e os instrumentos de xeito e os pacientes teñen espazo e abano de ferramentas para escoller como expresarse”
    Montserrat Meriño, musicóloga no hospital de Piñor. Casa Bauba.
    Montserrat Merino, musicoterapeuta no hospital de Piñor. Casa Baubo. Barbadás, xuño 2022 Foto Rosa Veiga

Unha peza artística en cada sesión

  • No espazo de musicoterapia que ofrece o hospital de Piñor, Montse establece a improvisación como xeito de traballo e en cada sesión; os participantes fan unha peza artística “que vai asentando neles, e os elementos que aportan van quedando para ser utilizados na seguinte sesión”, detalla.

 

  • Traballar a improvisación teatral, musical ou artística en xeral,  fai que se active o traballo persoal para solucionar problemas vitais. Ese traballo “é fundamental para as persoas que só teñen un plan para a vida, e pásano fatal cando ese plan cae, algo que é habitual”.

 

  • O espazo de musicoterapia, para a musicoterapeuta, é un “pacto con seres máis sensibles e sen recursos para xestionar a súa xenialidade, fronte á situación de outros artistas que tiveron a sorte de atopar un camiño para expresarse no que reciben aplausos”, remata.

 

  • As sesións hospitalarias de musicoterapia en Piñor son cada xoves, despois da merenda. “Facemos outra aparte, no lugar fora do hospital onde se fuma”, e nese espazo Montse quere recuperar as ideas de “seráns, foliadas e regueifas para facer música”, relata. Nesas sesións extra, tipo “jam sesión” participan, nalgunha ocasión, estudantes de musicoterapia de Portugal, Valencia, Cataluña ou Madrid.
    Montserrat Meriño, musicóloga no hospital de Piñor. Casa Bauba. Barbadás xuño 2022 Foto Rosa Veiga
    Montserrat Merino, musicoterapeuta no hospital de Piñor. Casa Baubo. Barbadás xuño 2022 Foto Rosa Veiga

A musicoterapia en Galicia

 

  • En 2017 celebrouse en Galicia o Congreso anual de Musicoterapia de España co pulo do colectivo galego presidido por Montse.
    Queremos facer realidade o proxecto de organizalo primeiro congreso galego de musicoterapia, que xa estaba previsto en 2005 para celebralo en Ourense coa asistencia do músico, médico e musicoterapeuta italiano Gianluigi di Franco, que faleceu antes.
    “Era meu referente, xunto con Tony Wigram e non chegamos a telo congreso”, lembra Montse.

 

  • Os proxectos de musicoterapia trouxeron a Montse de novo a Ourense, onde comezara en 1993 como fundadora da Escola Municipal de Música do concello lindante co de Barbadás. Tralo seu paso como directora da Escola de Música de Santiago de Compostela nos primeiros anos 2000, organizou en Ourense, en 2013, o Primeiro Seminario Internacional de Improvisación de Jazz e Musicoterapia , ao que seguiron outras edicións.

 

  • Tamén en Galicia, e nos últimos anos en Valencia, deu pulo dende Casa Baubo á formación de musicoterapeutas con un Curso Universitario de Introdución ao modelo Musicoterapia Científica Aplicada, que leva varias edicións. Neste momento busca sede na provincia de Ourense para un mestrado de Pedagoxía Musical durante fins de semana  dirixido a profesores, estudantes e persoas con curiosidade neste eido.

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839034

19/07/2022

A VILA DO MAÑÁ: actividade lúdica e didáctica

Terá lugar o 18, 19, 20, 21 e 22 de xullo

Banner A Vila do Mañá en Barbadás

Esta actividade lúdica e didáctica está aberta á participación de nenos e nenas con idades entre 5 e 12 anos.

 

  • Os/as participantes elaborarán, con distintos elementos, formas arquitectónicas, creatividades paisaxísticas, artísticas e urbanísticas, coa súa visión dunha cidade de futuro, sostible e respectuosa ambientalmente.

 

  • As rúas, 17 de maio e O Ensino, serán o escenario principal onde se desenvolverán as actividades.

 

  • Outro escenario será baixo a ponte da autovía, ao  carón do Parque da Liberdade, onde os días  martes,  mércores, xoves e venres,  19, 20, 21 e 22 de xullo, de 17:00 a 20:00 h.  onde os participantes, desenvolverán  unha actividade de Graffiti.

 

  • Máis información nos servizos administrativos da   Casa de Cultura Manuel María (Tfno. 988 24 68 85 – Enderezo electrónico: educacion@barbadas.es)
    Aínda que non é imprescindible, si é recomendable inscrición no mesmo teléfono ou enderezo electrónico.

 

  • Organiza Concellería de Urbanismo. Colabora, Concellería de Educación.

AVila do mañá en Barbadás

Educación/Formación, Novas

CONTENT.1710839034

07/07/2022

Pasos a prol dun parque empresarial

Visita institucional de David Regades.

Visita do Delegado Zona Franca de Vigo ao Concello de Barbadás

O Concello de Barbadás recibiu esta mañá ao Delegado do Estado no Consorcio da Zona Franca de Vigo, David Regades.

  • Nun primeiro encontro mantido con membros do grupo de goberno na Casa Consistorial acompañados pola técnica de urbanismo, Rosa Mª Suárez, o noso rexedor, Xosé Carlos Valcárcel, transmitiulle a David Regades, o proxecto que ten o Concello de Barbadás de dinamizar a actividade económica local coa posta en marcha dun parque empresarial. Falamos dunha zona industrial e comercial, demandada polos empresarios do municipio,  dende hai longo tempo,  que por motivos diversos non se chegou a efectivizar”.

Visita de David Reigades ao Concello de Barbadás

  • David Regades, “amosou a disposición de colaborar co Concello de Barbadás, poñendo a disposición a longa e exitosa experiencia do Consorcio da Zona Franca de Vigo, na xestión de solo industrial  e no apoio ao desenvolvemento de proxectos promovidos por  administracións locais,  empresarios e emprendedores”.
Rosa Mª Suárez, arquitecto técnico do concello explica a ubicación donde se instalaría o futuro parque empresarial.
Rosa Mª Suárez, arquitecto técnico do concello, amosa a ubicación donde se instalaría o futuro parque empresarial.
  • No Centro Empresarial de Barbadás (CET), tivo lugar un segundo encontro, esta vez participado tamén por directivos e representantes de firmas asentadas no noso territorio.
    Xosé Carlos Valcárcel, fixo unha primeira intervención presentando a David Regades e poñendo en antecedentes da situación de necesidade dunha zona industrial para o desenvolvemento do municipio.

 

  • Na súa intervención, Regades  detallou os servizos que presta a Zona Franca de Vigo, cuxa área de influencia é todo o noroeste peninsular, ao tecido empresarial (asesoramento xurídico, apoio financeiro, estratexias de internacionalización, de innovación, accións de  mentorización…).

 

  • Estar a só dúas horas en tren de Madrid, ter unhas boas comunicacións por estrada, a proximidade co país veciño,  ademais de ter un Plan de Urbanismo con solo industrial dispoñible,  son algunhas das vantaxes do noso concello que motivan ao desenvolvemento deste proxecto. Un proxecto que, segundo palabras da arquitecta técnica do concello,  “ten un inicio na localidade de  Bentraces e que se lle podería dar continuidade con un Plan Director acaído e apoiado polo asesoramento da Zona Franca”.

Visita do delegado do Consorcio da Zona Franca de Vigo

  • Empresarios presentes neste encontro, afirmaron o interese en dispoñer dun parque empresarial no noso concello e celebran que haxa disposición por conseguilo.

Encontro no CET de Barbadás, con membros do grupo de goberno, empresarios e o delegado da Zona Franca de Vigo

  • A directora do CET, Lucía Rodríguez, amosou o seu agradecemento por contar, para a posta en marcha desta iniciativa,  cun socio como é o Consorcio da Zona Franca de Vigo. Un proxecto ilusionante que aposta polo emprendemento, a estabilización de empresas, a creación de emprego e  o  desenvolvemento económico do concello.
De esq. a der. Victoria Monrenza, concelleira de Urbanismo e tenente de alcalde; Xosé Carlos Valcárcel, alcalde; David Regades, delegado do Estado no Consorcio da Zona Franca de Vigo
Empresarios do Concello de Barbadás, co alcalde, Xosé Carlos Valcárcel, David Reigadas, delegado da Zona Franca de Vigo, Ramón Selas, concelleiro de Promoción Económica e Lucía Rodríguez, Xerente do Centro Empresarial Transfronteirizo de Barbadás (CET).
Empresarios do Concello de Barbadás, co alcalde, Xosé Carlos Valcárcel, David Reigadas, delegado do Estado no Consorcio da Zona Franca de Vigo, Ramón Selas, concelleiro de Promoción Económica e Lucía Rodríguez, Xerente do Centro Empresarial Transfronteirizo de Barbadás (CET).

Novas, Promoción económica

CONTENT.1710839034

05/07/2022

A “apicosmética” con Mel de Galicia naceu hai un ano na sede da apicultura galega en Barbadás

Emprendemento en Barbadás

Ester Ordóñez Dios e Mónica López Pérez, do Centro Empresarial Transfronteirizo situado en Pontón, Barbadás, cos productos cosméticos "Bela Colmea" foto Rosa Veiga . maio 2022

 

  • A apicultura é un tipo de gandería con moito futuro e posibilidades que conta con cada vez máis practicantes entre a xente moza, pois “decátanse de que coas abellas apréndese un montón, e cando xa teñen algunha infraestrutura montada, compénsalles solicitar as axudas previstas para o sector”, asegura Ester.

 

  • Entre os mil socios e socias da agrupación, 8 son do Concello de Barbadás. Na sede da agrupación galega, Ester explica que a apicultura complementa a renda agraria que se obtén do coidado de castiñeiros, da colleita de cogomelos…

 

  • “Ultimamente houbo socios que se desanimaron porque foron anos malos, con velutina, e parecía que todo ían ser gastos, así que puxémonos a pensar como diversificar a produción”, relata Ester.

Proxecto moi colaborativo

  • En 2019 xurdiu a idea dunha liña de cosméticos elaborados con mel coa certificación de orixe e calidade que corresponde a Indicación Xeográfica Protexida (IXP) “Mel de Galiza”. E fóronse engadindo apoios.

 

  • O proxecto elaborouse a partir da investigación desenvolvida no campus de Ourense da Universidade de Vigo, en concreto na facultade de Física Aplicada, que fixo o estudo con 60 voluntarios de toda Galicia, entre eles algún de Barbadás, nos que se estudaron os primeiros resultados, segundo detallou a veterinaria de abellas.
    Comezamos o traballo con mulleres apicultoras, pois aos homes non lles encaixaba esta idea da cosmética”, lembra, e contaron coa colaboración Juan Carlos Liste, do Instituto de Aromaterapia de Galicia, coa dun laboratorio de Santa Uxía de Riveira e ca Asociación Desenvolvemento Rural Comarca de Ourense (Adercou , tamén con sede en Barbadás), entre outros.

 

  • En maio de 2021 naceu a liña de apicosmética “Bela Colmea” cunha gama de produtos destinados ao coidado corporal, nutrición e reparación da pel, en zonas concretas:  bálsamo para pés, dous bálsamos corporais con diferente uso chamados “apirreparador” e “apidor”, xabón natural de mel e própole, crema reparadora de mans e unllas, crema facial anti-idade e crema corporal enriquecida.
Ester Ordóñez Dios e Mónica López Pérez, do Centro Empresarial Transfronteirizo situado en Pontón, Barbadás, cos productos cosméticos "Bela Colmea" foto Rosa Veiga . maio 2022
Ester Ordóñez Dios e Mónica López Pérez, do Centro Empresarial Transfronteirizo situado en Pontón, Barbadás, cos produtos cosméticos “Bela Colmea” foto Rosa Veiga . maio 2022

Venta directa de apicultores e “en liña” na agrupación

  • Despois do primeiro ano, 30 apicultores y 50 colmeas de toda Galicia aportan a súa  produción para elaborar os cosméticos que son vendidos directamente polos produtores, e tamén na páxina web da agrupación, que conta con apartado de tenda.
    “Estamos entrando tamén en tendas especializadas en apicultura e noutras que estean interesadas, como as centradas en produtos naturais”, detalla pola súa banda Mónica López, traballadora da agrupación e buscadora continua, dentro da súa dispoñibilidade de tempo, de novos locais de venda.

 

  • Nos pedidos a través da web da agrupación, Mónica ocúpase de facer paquetes moi persoais, que inclúen información en tarxetón e folleto. “A agrupación non é unha empresa que compita ca venda que fagan @s apicultores, senón que complementa as posibilidades dos produtores e tenta ir máis aló, destinando os beneficios a novos produtos”, engade.

 

  • Así, a comezos de xuño deste mesmo ano 2022, saíu á venda o primeiro xampú sólido, despois de proporcionar algún dos produtos en colectivos  como o dos peregrinos, para os que poden ser moi beneficiosos o bálsamo para pés, o “apirreparador” e o “apidor”.
    Estes produtos forman parte dun apiturismo, que xunta a tradición das alvarizas (e os seus diferentes nomes galegos como lacenas, trobos ou cortizas) co Camiño de Santiago pois aparecen con frecuencia diante dos ollos das persoas que peregrinan cara Santiago de Compostela”, relata Ester.

 

  • Dende que comezaron as vendas, segundo lembra Mónica, as persoas que usan estes novos produtos comentan nas redes os seus resultados. “Así descubrimos que a crema corporal deu moi bos para a psoriase, e que aceleran a recuperación tras picaduras de abellas e outros insectos
Ester Ordóñez Dios e Mónica López Pérez, do Centro Empresarial Transfronteirizo situado en Pontón, Barbadás, cos productos cosméticos "Bela Colmea" foto Rosa Veiga . maio 2022
Ester Ordóñez Dios e Mónica López Pérez, do Centro Empresarial Transfronteirizo situado en Pontón, Barbadás, cos produtos cosméticos “Bela Colmea” foto Rosa Veiga . maio 2022

O traballo habitual continúa

  • A venda e promoción das cremas e bálsamos “Bela Colmea” engádense aos traballos habituais da agrupación de Barbadás, na que Ester e Mónica ocúpanse cada día de atender e asesorar a apicultores con problemas nas súas colmeas ou que precisan tramitar axudas, seguros etc.

 

  • O envío de fotos e vídeos por plataformas telefónicas de mensaxería, pode ser suficiente para facer diagnóstico diante dunha mortalidade de abellas, antes de decidir que é necesario ir en persoa, e na pandemia tivemos que impartir cursos formativos en liña, o que permitiu a asistencia de máis persoas que antes, ao remate do seu traballo diario, xa en casa, incluso dende Latinoamérica” detallou Ester.

 

  • Cos cursos, o colectivo de apicultores mantense informado de temas sanitarios, axudas, novas lexislativas… e tamén poden irse actualizando nos vídeos e tutoriais da canle de Youtube .
    Tamén podes seguilos en Facebook e Instagram

Barbadás Quéreo Viveo, Promoción económica

CONTENT.1710839034

21/06/2022

A taberna galega de Luis Miguel na Valenzá troca en croquetería e vermutería con actividades musicais

Emprendemento en Barbadás

Luis MIguel Redondo Rego, da croquetería/vermutería D´Croketas, na rúa Cotelm

Luis Miguel Redondo Rego cambiou o nome “Morro fino” da súa taberna galega polo de “D´Croketas”  no local da rúa Cotelma no que traballa dende agosto de 2019.

  • O troco de nome debeuse a unha oferta diferente e única, neste momento, na Valenzá, centrada agora nunha  decena de variedades diferentes de croquetas, case tódolos vermús galegos, entre outros, e táboas de queixos e embutidos de calidade certificada.

 

  • A familia de Luis Miguel espállase por Trelle (Toén), Valladolid e parte da costa galega, e nos seus anos máis mozos viviu na Carballeira e coñeceu A Valenzá e O Couto. “O lugar habitual para saír cos amigos era A Valenzá e dende os 17 anos traballei na hostalería local”, lembra.
Luis MIguel Redondo Rego, da croquetería/vermutería D´Croketas, na rúa Cotelm
Luis MIguel Redondo Rego, da croquetería/vermutería D´Croketas, na rúa Cotelma. foto Rosa Veiga
  • Estivo en varios dos restaurantes mexicanos da contorna (no “Tajín mexicano”, no “Mexicano Auténtico”…) e cando decidiu traballar pola súa conta atopouse “con locais inasequibles” na cidade de Ourense. Na Valenzá atopou en 2019 un único local de restauración que non traballaba cara o público por estar pechado dende dous anos antes.
    “Neses primeiros meses non me foi mal, pero chegou a pandemia, e tiven a gran sorte de que o propietario do local acordou comigo suspéndelo cobro do aluguer até que puidera traballar e grazas a iso podo estar aberto agora”, detalla.

 

  • Dende que comezaron a reducirse as restricións pola Covid e para recuperala actividade, Luis Miguel organizou unha festa asturiana, unha degustación de croquetas no Día da Patria Galega, 25 de xullo, en 2020 e diferentes iniciativas para activar o local e a zona na que está.

Dende abril, croquetería

  • En abril deste 2022, Luis Miguel elaborou unha oferta diferente cunha decena (polo momento) de croquetas diferentes de fabricación galega e a combinación de diferentes vermús, entre eles Povarello, Petroni  de Padrón,  Sardino  de Pontevedra, Fogar de Santiso elaborado en Allariz, Rivera  de Estrella Galicia, elaborado en Chantada e o Entroido  do Rosal.

 

  • Dende ese momento, o nome pasou a indicar esa especialidade en croquetas, aínda que mantén as tostas, embutidos e queixos, tamén en continua evolución, dende táboas de queixos galegos a outras centradas en queixos do resto de España, neste momento.
Luis MIguel Redondo Rego, da croquetería/vermutería D´Croketas, na rúa Cotelm
Luis MIguel Redondo Rego, da croquetería/vermutería D´Croketas, na rúa Cotelma. foto Rosa Veiga
  • Xa anuncia una “festa hawaiana” para o 23 de xullo, que será a primeira dende que abriu como croquetería, e prepara a segunda que contará con degustación de viños da D.O. Rías Baixas e mexillóns.
    Estou a preparar unha festa con gaiteir@s e agora que a situación vai mellorando ós poucos, boto de menos a convocatoria de Barbadás a Bocados que considero que é moi boa para dar pulo a hostalaría da Valenzá”, engade.

 

  • Tamén proxecta convocar a veciñ@s e visitantes con sesións de contacontos, e algunha outra idea que xa lle ronda pola cabeza.

 

  • Para estar a última nas súas novas, tédelo en Instagram .
Luis MIguel Redondo Rego, da croquetería/vermutería D´Croketas, na rúa Cotelma
Luis MIguel Redondo Rego, da croquetería/vermutería D´Croketas, na rúa Cotelma. foto Rosa Veiga

Barbadás Quéreo Viveo, Novas, Promoción económica

CONTENT.1710839034

13/06/2022

Obradoiros sobre prevención de accidentes domésticos

Programa "Prevención é Saúde" da Concellería de Sanidade do Concello de Barbadás

Obradoiros sobre prevención de accidentes domésticos - Concello de Barbadás
  • A Concellería de Sanidade, como continuación ás actividades que se veñen desenvolvendo no Concello de Barbadás dentro do programa PREVENCIÓN É SAÚDE, organiza uns obradoiros sobre PREVENCIÓN DE ACCIDENTES DOMÉSTICOS, que se realizarán durante este mes de xuño, nos distintos locais sociais do concello.

 

  • As datas e lugares previstos son:
    • 16 de xuño, ás 18:30 h, no local social FONVAL (A Valenzá)
    • 17 de xuño, ás 18:30 h, no local social de BENTRACES
    • 20 de xuño, ás 18:30 h, no local social de LOIRO
    • 21 de xuño, ás 18:30 h, no local social FIDALGUIÑO de Sobrado do Bispo
    • 22 de xuño, ás 18:30 h, no local social da FINCA FIERRO
  • Imparte, persoal de Protección Civil do Concello de Barbadás.
  • Proximamente, informarase de datas e lugares onde se levarán a cabo máis obradoiros sobre esta temática.

 

Obradoiro Prevención accidentes domésticos _ Concello de Barbadás    

 

Eventos, Participación cidadá, Sanidade, Servizos sociais

CONTENT.1710839034

07/06/2022

Marina é a única muller en Protección Civil de Barbadás e anima a outras “para ter unha agrupación como hai 20 anos”

Sociedade en Barbadás

Marina Corral de Protección Civil Barbadás

Veciña da Valenzá, natural do concello de Amoeiro, Hai 46 anos deixou O Carballiño e dende 2004 vive en Barbadás.

  • Lembra que en 2009 enfermou gravemente o seu sobriño Julio César, que formaba parte do grupo de Protección Civil do Carballiño. “Sempre falaba de ese traballo e de canto lle gustaba e até me animaba a min para que me engadise á súa agrupación”.
    Daquela Marina non o fixo, pero cando chegou á Valenzá para comezar unha nova etapa na súa vida, preguntou os requisitos e deu o paso.

 

  • “Dende que son voluntaria, sempre me sentín moi a gusto e lembro que hai anos había tantas mulleres coma homes, ou máis, pero elas o foron deixando cando se casaron, cousa que non entendo pero animo a outras para que veñan, para formarse e para botar unha man”, detalla.

 

  • Segundo a súa experiencia de aprendizaxe, Marina explica que pasou de candidata a voluntaria tras facer un curso básico, homologado por la Xunta de Galicia a través da Academia Galega de Seguridade Pública.
    Con ese curso básico, Marina, e calquera outra persoa candidata, pasa a formar parte da Agrupación de Voluntari@s de Protección Civil de Barbadás.
    “Despois funme especializando con outros cursos como,  por exemplo, o de excarcelacións para tráfico que fixen en Ribadavia”, engade.
Marina Corral de Protección Civil Barbadás
Marina Corral Rodríguez. Única muller neste momento en Protección Civil de Barbadás. Xuño 2022

De oficio polbeira

  • O dito popular, “cociñeiro antes que frade”, vai coma unha luva para Marina pois entre os seus traballos, está o de carga e descarga de camións nunha empresa familiar de transportes, mentres criaba unha filla e un fillo.

 

  • Mentres viviu, anos atrás, no Carballiño, unha familia de Arcos, próxima a ela, aprendeulle a “picalo polbo” o que a levou até Asturias como polbeira dentro dun restaurante e a estar dispoñible agora para ese traballo sempre que a requiren porque coñece ben o oficio.
    “Teño un pequeno equipamento de tesoiras e mandilón persoal e con frecuencia chámanme para a zona de Pontevedra”, relata. Con ese traballo e o de voluntaria de Protección Civil asegura deitarse “moi tranquila e satisfeita do traballo ben feito”.

 

  • Antes traballou tamén nun salón de peiteado, pastelería etc. Pero o que máis lembra son os seus comezos en Barbadás, na agrupación de voluntarios. “Miña primeira intervención foi nuns carnavais, cando tiñamos a base preto do colexio Filomena Dato, e daquela comezamos 3 ou 4 compañeiros a un tempo”.

 

O sal sempre groso

  • Non se pode deixar ir a unha polbeira sen preguntarlle segredos do seu oficio. E ás veces conta algún. No caso de Marina, asegura que a cantidade de auga para a cocción, un “polbo de boa calidade” e o uso de sal groso, son os elementos máis importantes.

 

  • Para ela mesma fai receitas como a de pasalo pola brasa ou guisalo con cebola e allo, acompañado de cachelos.

 

  • E xa cando se lle pregunta por algo que lle gustaría facer, se tivera oportunidade, a resposta vai cara o mesmo: abrir unha tapería de polbo e embutidos de boa calidade e, se pode ser, traballar ao ar libre.

 

  • Se alguén recolle a luva que avise!! Calquera persoa interesada xa sabe onde localizala

 

Marina Corral de Protección Civil Barbadás
Marina Corral Rodríguez. Única muller neste momento en Protección Civil de Barbadás. Xuño 2022

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Participación cidadá, Seguridade cidadá

CONTENT.1710839034

29/05/2022

Jesús e Rosa Campelo viviron na tenda familiar cando A Valenzá era o barrio “Carnicerías” para os carteiros

Emprendemento en Barbadás

Rosa e Jesús Campelo Otero, na tenda dos seus pais Preciosa e Aurelio, pechada dende o 2000. Barbadás maio 2022. Foto Rosa Veiga
  • A zona habitada da Valenzá na posguerra era parte da Carballeira (hoxe barrio do municipio de Ourense) e en Correos identificábase como “o barrio Carnicerías” segundo lembra Jesús Campelo, que dende os 9 anos axudou aos seus pais, Preciosa e Aurelio, na tenda que hoxe pode verse pechada pero intacta, a carón do estanco que segue a ser da familia.

 

  • A irmá de Jesús, Rosa, é xerente do estanco instalado dende comezos dos 2000, a poucos metros da tenda “Campelo” orixinal, e os dous fixeron memoria para describirnos a actividade que se desenvolvía na contorna de tenda familiar.


"vinos y licores", panadería.... Campelo Aurelio (pai de Rosa e Jesús) e a tía Consuelo na porta de tenda (foto esq.) O matrimonio Preciosa e Aurelio cos fillos José Luis, Jesús e Aurelio e unha tía. Reproducido do álbum familiar Rosa Veiga /concello de Barbadás

“vinos y licores”, panadería…. Campelo
Aurelio (pai de Rosa e Jesús) e a tía Consuelo na porta de tenda (foto esq.) O matrimonio Preciosa e Aurelio cos fillos José Luis, Jesús e Aurelio e unha tía.
Reproducido do álbum familiar (Rosa Veiga/concello de Barbadás)

 

  • Os seus pais, Preciosa e Aurelio, eran da comarca da Limia e no ano 45 plantexáronse o futuro entre a decisión de emigrar a Venezuela ou quedar no casco vello de Ourense.
    “Viñeron para Ourense e o noso pai traballou un ano nas obras do ferrocarril ata que souberon no ano 46  da tenda-vivenda na Valenzá. O propietario daquela era un médico chamado Eustaquio, da familia Eire, e acordaron con el quedarse co edificio” detalla Jesús, que dende os 9 anos botou una man n atenda nas vacacións e ratos libres do colexio.
    “A familia Eire era propietaria de parte do terreo do barrio, aparte da casa-tenda, dende finais do século XIX; tiñan un almacén de sal no soto e outro almacén de alimentación nun edificio en Ourense”, relata Jesús.

 

  • Contáronlle que coa familia Eire ao fronte da tenda, “viñan carruaxes a cargar sal para levala a establecementos de toda Celanova”. Despois fíxose cargo dela “un tal Gerardo” e seguidamente os seus pais, que cambiaron o nome do letreiro da fachada para engadir “Campelo” ao de “vinos y licores, paquetería y….  ”, como se ve nalgunha das fotografías do artigo.
A Valenzá dende a tenda Campelo. No fondo a carnicería de Maruja e Serafín, aproximadamente nos anos 50. Reprodución do álbum familiar /Rosa Veiga/concello de Barbadás

Cinco carnicerías na Valenzá

  • Jesús e Rosa narran a Valenzá que lembran da infancia e xuventude, e a partires do álbum familiar de fotografías. Daquela “había doce familias na Valenzá e cinco carnicerías, aparte dos bares e tendas básicas de alimentación como a nosa e a de Julia, na casa que aínda se conserva na rotonda central da Valenzá”.
  • O barrio era un anaco da Caballeira e da Valenzá, e os establecementos que lle deron o nome de “Carnicerías” eran a do Pepe “O Pera”, a de Maruja e Serafín, a do “Garabás” (a súa muller tiña outra na rúa Marcelo Macías) e a do señor Manolo. Todas estiveron abertas ao publico durante os anos 50, 60 e 70, segundo Jesús. “Cada sábado facíanse colas de familias de Ourense que viñan mercar aquí a carne, e de paso outros alimentos para o consumo semanal”.
Preciosa e Aurelio na tenda Reprodución do álbum familia. Barbadás maio 2022
Preciosa e Aurelio na tenda Reprodución do álbum familia.
Barbadás maio 2022
  • Houbo unha máis xusto na posguerra que era “do Lombán”, pero estivo aberta durante menos tempo.

 

  • “O barrio era eminentemente comercial e de servizos e a nosa tenda era como un Corte Inglés en pequeno, no que había alimentación, mercería, tabaco, viños, pensos, confección…” relata.

 

  • Aparte das carnicerías e da tenda “Campelo”, estivo aberta outra na que os “homes tomaban o viño ao saír da misa cada domingo, no fondo da costa que leva a igrexa de San Bernabé”. Era a tenda-bar de Julio “o Moca” que estivo activa ata os anos 50. Outras como a de Manolo Feijóo e herdeiros, estivo aberta ata finais do século XX, e por último a da propia Julia, no medio da Valenzá.
O "forno do Manolo" e a "carnecería do Pera" no fondo esta foto na que Aurelio e Rosa posan de Primeira Comunión. Reproducida do álbum familiar/Rosa Veiga/ Concello de Barbadás
O “forno do Manolo” e a “carnicería do Pera” no fondo esta foto na que Aurelio e Rosa posan de Primeira Comuñón. Reproducida do álbum familiar/Rosa Veiga/ Concello de Barbadás

Outros locais non alimentarios

  •  Según Jesús e Rosa, había tamén dúas carpinterías: a de Aser Sabucedo con “bastantes empregados e especializada en mesas”  e outra de Manuel Paradela, adicado a facer mobles a medida. As dúas traballaron durante os anos 60, 70 e 80.

 

  • Na contorna máis próxima á súa tenda, estivo o restaurante “Os Chilotes” da familia Santos ata comezos do XXI, una ferrería de Emilio “o Ferreiro” e a chapistería do “Chabas”.
    Outros negocios desa época duraron pouco como zapaterías e pescaderías, segundo puido saber Jesús Campelo. Hoxe o panorama comercial do barrio é moito máis amplo, e nel permanecen algunhas das vellas tendas protagonistas daquela de case toda a actividade económica.

 

O "forno do Manolo" e a "carnecería do Pera" no fondo esta foto na que Aurelio e Rosa posan de Primeira Comunión. Reproducida do álbum familiar/Rosa Veiga/ Concello de Barbadás
Tenda Campelo na actualidade e no recadro, Jesús na fachada lateral, tal como segue hoxe. Reproducida do álbum familiar/Rosa Veiga/Concello de Barbadás. maio 2022

Novas

CONTENT.1710839034

24/05/2022

Lola “Logaro” da Valenzá une a paixón por calcetar pezas como “Louredo” e proyectos internacionais

Emprendemento en Barbadás

Lola García Romanelli, comezou na Valenzá os seus talleres de calceta. Hoxe empresaria en "Hilokune" en Ourense.
  • Lola García Romaneli vive na Valenzá hai 20 anos e alí comezou a compaxinar técnica, creatividade e vida familiar. En Barbadás creou pezas tecidas con agullas e fíos e impartiu talleres de calceta, ganchillo e “patchword”, durante 12 anos.

 

  • Dende 1998 ten a Carta de “Artesá de Retacería” (tradución do Ministerio de Industria para «patchword») e foi a primeira artesá de Galicia con Carta de “Centoneira (tradución da Xunta de Galicia para “patchword”). Dende 2004 ten a Carta de Artesá de Calceta e Gancho .

 

  • Hai sete anos que a súa actividade pasou a ser empresa con local propio para talleres e tenda na cidade de Ourense  e desenvolve, como actividade paralela, un “activismo” defensor da economía local, dos produtos tradicionais e naturais e da riqueza patrimonial.
    “De pequeña comencé a firmar mis dibujos escolares con el nombre de Logaro, y hacía broches con cables de colores que unía con un alicate para venderlos a 5 pesetas y seguí ese camino”, lembra.

 

  • No taller cántabro da súa nai coñeceu os materiais téxtiles; na universidade de Palencia titulouse como Enxeñeira Agrónoma, e de volta ao eido téxtil pasou 20 anos de feira en feira por Europa e América para vender traballos calceteiros de cores variadas, que sempre tiveron boa acollida.

 

En marcha peza de calceta “Louredo” de Barbadás

  • Da súa paixón calceteira saen continuamente pezas artísticas, prendas e patróns con nomes como Teselas, Toscana, Auria.

 

 

  • Lola contou coa tamén artesá Bea Carbón  e co interese do concello coruñés, para dar pulo a esta celebración do tecido artesanal , arredor da transformación artesanal da la, e con materias primas con valor engadido, como a la de ovella galega, en perigo de extinción.
    “Bea y yo localizamos y visitamos  algunas de las explotaciones gallegas registradas en Asovega, recogimos lana de ovejas autóctonas y la hilamos para estudiar sus posibilidades”, relata.

 

  • Neste primeiro traballo de colleita e fiado, Lola descubriu que a calidade da la é moito mellor da esperada e ve viable un proxecto maior que espera chegar a ter unha Denominación de Orixe para a la de ovella galega e os procesos de fiado e elaboración de todo tipo de prendas e pezas con esa base.

 

  • A la das granxas  “A Ciruxana” de Viana do Bolo ( provincia de Ourense ) de Feal de Cabanas (provincia da Coruña) será a materia prima para unha peza chamada “Cabanas” que estará no evento dos días 10, 11 e 12 de xuño, e para outra que levará o nome do bosque de “Louredo” de Barbadás.

 

  • Lola coñeceu o bosque e atopou nel un ambiente cheo de luz, sons de primavera e tranquilidade no que espera tecer unha das súas pezas.
Lola García Romanelli, comezou na Valenzá os seus talleres de calceta. Hoxe empresaria en "Hilokune" en Ourense.
Lola García Romanelli, comezou na Valenzá os seus talleres de calceta. Hoxe,  empresaria en “Hilokune” en Ourense.

Sempre creando

  • A cabeza de Lola non para e con todos os “fíos” enreda contactos e participa en actividades que promocionen a calceta e calquera outro xeito de tecer, con agullas, con forquiñas, con ganchiños… Ela fía no seu espazo “Hilokune”, debuxa patróns, idea pezas como bufandas, chales, xerseis, fitas para o pelo.E inventa puntos de encontro que triunfan entre calceteiros e calceteiras de Galicia como “Ven y Punto” ou novas creacións co nome de “logarezas”, visitas a espazos de produción e elaboración de la, talleres de calceta, de fiado, de tecer calcetíns, de bordado con lá…

 

  • Iremos contando, que isto non acaba.
    E estaremos pendentes desa peza “Louredo” arredor dese espazo noso que para Lola é inspirador.

Barbadás Quéreo Viveo, Novas, Promoción económica

CONTENT.1710839034

16/05/2022

Josu Santos reclama dende Barbadás oportunidades laborais para deseñadores novos coma el

Emprendemento en Barbadás

Josu Santos Blanco. Sobrado do Bispo(Barbadás) . Deseñador.
  • Josu preséntase, sempre que xurde a ocasión, como o neto “do Pepe do Truco e da Basilisa” de Sobrado do Bispo (Barbadás), alí pasou parte da súa infancia e alí volveu tras rematar os estudos. Ás veces sente a necesidade de emigrar fóra de Galicia por tema laboral, como xa fixeran os seus avós cara Alemaña, pero non deixa de procurarse traballo, activamente.
    “En España e en Galicia fálase moito de potenciar as novas promesas no deseño pero no eido laboral, en realidade, só dan traballo a deseñadores e patronistas sénior”, lamenta despois de anos de formación e só uns cantos meses de contratos.
    “As empresas de moda de Galicia buscan sempre persoas con 5 anos de experiencia, pero eu non podo tela se nunca me collen para deseñar, e iso que non parei e vou tendo traballos en tendas”.

 

  • Lembra a súa etapa en Nicandra (Verín) como axudante de patronista ou os meses de traballo nunha tenda do sector, en Ourense, ata hai unhas semanas.
Josu Santos Blanco. Sobrado do Bispo(Barbadás) . Deseñador.
Josu Santos Blanco. Sobrado do Bispo(Barbadás) 12/05/2022
Foto Rosa Veiga
  • Fixo os seus estudos de Técnico Superior na Escola de Patronaxe de San Sebastián  que escolleu entre as galegas e as do resto de España porque era unha escola innovadora, en proceso de “implantar aprendizaxe por proxectos dirixido ao traballo posterior en empresas externas”, detalla. Rematou estes estudos en 2017.

 

  • Tamén foi axudante de vestiario no musical “Sueño de una noche de verano” durante unhas semanas de 2019 e antes tivera prácticas durante 4 meses na empresa “CausalyReal”, hoxe desaparecida. Despois das prácticas optou por volver a Barbadás “porque esperaba ter traballo no potente sector de confección e moda galegos”.

Encaixe en Camariñas, quizais desfile en Sobrado…

  • Fronte á temporalidade laboral, no que si atopa continuidade é en desfiles e concursos como o que organiza cada ano o concello de Camariñas arredor do encaixe, ou na súa aldea, en Sobrado do Bispo, cando son as festas.

 

  • O primeiro no que participou foi no organizado para a gala do comercio de Barbadás, na Valenzá no ano 2019. Alí tivo coñecemento doutro en Mondariz e comezou a xuntar e desenvolver ideas novas.

 

  • En Camariñas  participou nos últimos tres anos (2019, 2021 e 2022) nos que sempre foi finalista . Agora está a espera de novas convocatorias autonómicas e estatais, e da celebración das festas de Sobrado do Bispo no primeiro domingo de xullo, no que espera que este ano volva o evento do desfile.
    A convocatoria de Camariñas é moi especial para min, co traballo de preparar varias pezas fun evolucionando e profesionalizándome e descubrín o encaixe,  que está a ser unha peza moi inspiradora para as miñas coleccións nas que o integro perfectamente”, asegura.

 

  • A súa participación neste ano 2022 (foi en abril) tamén foi “especial” para Josu pois “só foi posible grazas a dúas persoas” que son os deseñadores Jaione Ventura e Álvaro Blanco, relata agradecido.
    Josu Santos Blanco. Sobrado do Bispo(Barbadás) . Deseñador.
    Josu Santos Blanco. Sobrado do Bispo(Barbadás) 12/05/2022
    Foto Rosa Veiga

Encargos e pandemia

  • Estuda a súa participación en novos concursos sen parar na súa actividade creativa. “Coso algo case todos os  días, nalgún momento para o vestiario dunha cantante de discoteca móbil, e na pandemia para varias persoas que me descubriron en youtube”.

 

  • Na pandemia, a finais de 2019, Josu creou o evento “¿Qué pasa en casa?” e animou ás persoas que tiñan roupa deseñada e cosida por el, a gravarse con ela posta. Editou un vídeo que recolle tódalas colaboracións, publicouno na súa canle de youtube e supuxo un pequeno salto para o deseñador que xa traballaba para eventos e seguiu a facelo.

 

  • Escolleu esta profesional desde que estudou Educación Secundaria: cando estaba no segundo curso descubriu a serie televisiva “One tree Hill” na que unha das actrices interpreta a unha deseñadora. “En seguida me fixei nela e no seu traballo, pero eu non sabía nin unha árbore así que xa me puxen como meta estudar Bacharelato artístico e fíxeno na Universidade Laboral, en Ourense”. E aí comezou todo.

 

  • Agora os seus deseños non parten dun debuxo plano. “Sempre parto da idea arredor dalgunha prenda que me motive e emocione se a imaxino feita e colocada sobre algunha persoa”, confesa.

 

  • Mentres segue a súa procura activa dun traballo “no seu”, segue a  deseñar e confeccionar para mulleres pola satisfacción que sinte “cando algo plano como é un cacho de tea trócase en segunda pel, con costuras e cortes que transmiten algo, hoxe pode ser unha imaxe atrevida, mañá delicada, noutro momento pasota…”

 

  • Sorte na procura do traballo soñado!!

(Josu é “Yosuconjota” nas redes sociais)

Josu Santos Blanco. Sobrado do Bispo(Barbadás) . Deseñador.
Josu Santos Blanco. Sobrado do Bispo(Barbadás) 12/05/2022
Foto Rosa Veiga

Barbadás Quéreo Viveo, Novas, Promoción económica

CONTENT.1710839034

10/05/2022

‘Chama á vida’, a liña 024 de atención á conduta suicida

Habilitado as 24 horas do día, os 365 días do ano

O Ministerio  de Sanidade pon en marcha a Liña 024, Atención á Conduta Suicida, co lema “Chama á vida”, que funcionará as 24 horas do día, os 365 días do ano.

  • A Saúde Mental é un obxectivo prioritario das políticas públicas do Goberno de España e, por iso, forma parte da Axenda Pública para visibilizar, rematar cos estigmas e tabús que existen arredor desta realidade e para romper os silencios que pesaron como lousas para anos nela. O suicidio é a primeira causa de morte externa no noso país e a primeira causa de morte en mozos. Segundo os datos do INE, en 2020 houbo 3.491 mortes por suicidio en España, o que supón un 7,4% máis que en 2019.

 

  • O 024 é un servizo nacional (accesible desde todo o territorio nacional), gratuíto, confidencial e estará atendido por expertos, para apoiar tanto ás persoas que poidan ter condutas suicidas como ás súas familias e amigos.

 

  • Ademais, o 024 conectarase cos servizos de emerxencia das distintas comunidades autónomas e cidades para os casos nos que se aprecie unha situación de emerxencia.

 

  • Co obxectivo de que toda a cidadanía poida utilizar o 024 en condicións de igualdade e non discriminación, o teléfono está adaptado e incluirá un servizo de videointerpretación en lingua de signos, así como un servizo de interpretación telefónica que ofreza a solución para superar as barreiras lingüísticas, permitindo a comunicación en tempo real, con persoas que falan noutro idioma.

 

024 llama a la vida

Novas

CONTENT.1710839034

07/05/2022

Estrella Rajo e a súa librería “Espa” viron medrar á Valenzá ao redor e seguen alí

Emprendemento en Barbadás

Estrella Rajo, propietaria da librería Espa dende hai 41 anos, a primeira que se abriu na Valenzá. 06/05/2022
  • Estrella Rajo Castro dá a metade do nome a librería Espa,  situada no número 81  de A Valenzá. Abriu hai algo máis de 40 anos e ata a súa xubilación, foi ela quen  a atendeu mentres o seu marido Francisco “Paco” traballaba como docente.

 

  • Filla dun pai que traballaba para Renfe, pasou parte da súa infancia en Monforte de Lemos. Alí, con 14 anos comezou a traballar nunha zapatería. O seu pai comezou a ir e vir entre Monforte en Ourense e un amigo faloulle de que calzados Diéguez (tamén zapatería Batey) buscaba dependenta para a súa tenda na rúa Progreso.

 

  • Éramos dez dependentas e con ese traballo víñenme a vivir para Ourense, coa miña tía, uns anos antes de que os meus pais se viñesen tamén, cando comezaron a circular as máquinas de tren eléctricas”, lembra Estrella.

 

  • Casou con Francisco, un mestre fillo das Lamas (Barbadás) e marchou con el a Casardeita, no concello de Ramirás, onde daba clase. Tamén vivíu na rúa Marcelo Macías en Ourense e decidiu traballar de novo. “Sempre quixen traballar nalgo e probei a voltar por calzados Diéguez pero non puido ser, así que falamos de abrir unha librería”, segue.
Estrella Rajo, propietaria da librería Espa dende hai 41 anos, a primeira que se abriu na Valenzá. 06/05/2022
Estrella Rajo, propietaria da librería Espa dende hai 41 anos, a primeira que se abriu na Valenzá. 06/05/2022
  • Mudáronse á Valenzá, e na casa había un baixo libre que prepararon e abriron como librería . O nome acordárono xuntando parte dos seus nomes, como era habitual naqueles anos 70 e 80: foi e segue a ser a librería “Espa” (de Estrella e Paco).

 

  • “Alí vendíamos libros, e moitísimos cacharriños e cousas para regalos que no principio íamos buscar nós a Portugal cada sábado; víñamos mercar moita xente que nos coñecía de Ramirás, de Bentraces, de Ourense…”, detalla.

 

  • O seu marido, “Paco” facía a provisión de libros  para a librería no almacén de Stylo, na rúa Nova de Ourense. Estrella atendía o local durante todo o día e tiña instalada mesmo unha pequena cociña donde se xuntaban amigos para comer “ou tomar unha tónica”, lembra.  Naquela época, Estrella vivía no baixo da librería, alí planchaba, ganchillaba, bordaba… “todo o que se poidera facer para saír adiante”, comenta.

 

  • “Ao redor non había edificios, só algunhas vivendas familiares e unhas tres tendas: a da Julia (na casa que hoxe está na rotonda da Familia), a da Preciosa e o Campelo  (cerca do comezo na Valenzá) e a da Teresita,  na rúa do casco vello que vai cara a igrexa de San Bernabé e que tiña tamén carnicería.”

 

  • Estrella tivo a súa vida na librería durante 25 anos, ata que o seu marido se xubilou. “Os nosos fillos animáronme nese momento a que me xubilara tamén para que comezáramos a facer cousas xuntos que antes non podíamos, porque había que traballar para saír adiante”, a partires dese momento, Estrella non o pensou moito e co desenvolvemento urbanístico da zona puideron vender algunha propiedade e facer xuntos unha vida máis tranquila.

 

  • “Hoxe meus fillos viven nas Lamas, e traballan (enfermeira  e catedrático universitario da Universidade de Vigo en Ourense)” e ela segue a vivir no edificio na librería.

 

  • Hai 16 anos fíxose cargo do local un traballador da librería Stylo, agora xubilado, pero aínda segue a atender ao público a súa esposa.
    Estrella Rajo, propietaria da librería Espa dende hai 41 anos, a primeira que se abriu na Valenzá. 06/05/2022
    Estrella Rajo, propietaria da librería Espa dende hai 41 anos, a primeira que se abriu na Valenzá. 06/05/2022

Barbadás Quéreo Viveo, Novas, Promoción económica

CONTENT.1710839034

27/04/2022

O proxecto do arquitecto Alejandro de la Sota para Finca Fierro,  innovador e non executado

Historia de Barbadás

Finca fierrro Alberte
  • A historia da Finca Fierro xirou nos últimos séculos arredor dunha soa propiedade que tiña unha casa señorial, unha capela e un pombal (que permanece). Esa leira foi partillada entre varios promotores urbanísticos e ocupada por variedade de construcións e familias nas últimas décadas do século XX e as primeiras do XXI.

 

  • O arquitecto Alberte Pérez Rodríguez investigou ese espazo do concello de Barbadás. Alí existíu nos anos 60 un proxecto que Alberte engadiu na exposición “Ourense Imaxinado” de 2015 no centro cultural Marcos Valcárcel, na que se amosaron outros 9 proxectos non executados no veciño municipio.

Finca Fierro - Planta uso H - Concello de Barbadás

  • Na Finca Fierro, segundo lembra Alberte, quedou sen executar un proxecto de modernización baseado na “arquitectura industrializada”, tendencia dende os anos 20 na escola alemá Bauhaus, entre outras.

 

  • A Caixa de Aforros Provincial de Ourense proxectou nos anos 60, construír nos 56.000 m2 da Finca Fierro un complexo con aulas, teatro, cine  para mozos e mozas “de altas capacidades”, anos despois de que os herdeiros da finca hipotecaran a súa propiedade para marchar a América.

 

  • Segundo foi sabendo Alberte na súa investigación, o daquela presidente do consello de administración da entidade bancaria era Antonio Alés Reliein , que tamén era arquitecto e pediu opinión para este novo proxecto ao arquitecto ourensán recentemente chegado de Madrid, Javier Suances.

 

  • Suances fixo de intermediario propoñendo a idea a algún arquitecto xa destacado naqueles anos, que o rexeitou, e despois ao pontevedrés Alejandro  de la Sota. Este aceptou a proposta en 1964 ou 1965 , aínda que tardou un par de anos en comezar a traballar nel.

 

Proxecto orixinal Finca Fierro - Concello de Barbadás

  • Alberte lembra que o arquitecto tiña moita relación con Galicia, tanto familiar (a nai era de Ribeira, os veráns pasábaos en Sanxenxo, o seu pai fundara o Museo de Pontevedra) como por amigos que sempre conservou, como o fillo de Castelao.

 

  • Para o proxecto, a Caixa de Aforros encargou o plan topográfico do terreo (na imaxe “levantamento topográfico”) ó aparellador Gregorio Bueno.Finca Fierro - Concello de Barbadás

Máis arquitectos implicados

  • O proxecto de De la Sota é “espectacular” para Alberte, pois soubo “resolver coa mesma sección todos os volumes, adaptándose perfectamente as diferentes curvas de nivel dese terreo, que ten diferentes alturas”, e para chegar a ese resultado,De la Sota encargou ao tamén arquitecto  Manuel Gallego Jorreto unhas fotos para avanzar no traballo.“M. Gallego envioulle fotografías da aldea de Balcaide, no concello de Teo, como mostra da arquitectura tradicional galega adaptada ao terreo e De la Sota tívoas como referencia para asentar en diferentes niveis os edificios do complexo que tiña entrada por abaixo e colocábanse en zig-zag cara arriba”, detalla.
  • Nese complexo non construído había unha recepción na parte superior,  aulas, biblioteca, cociña, comedor, teatro, edificio para xogos, campo de fútbol (ver imaxe da “planta usos”), deixando libre un espazo na parte superior que anos despois ocupou a residencia “Nosa Señora dos Milagros”, que segue alí, na estrada cara Piñor.

 

  • Unha parte do espazo, no plan de De la Sota, quedou para hortas que abastecerían de productos á cociña do complexo.

Innovación arquitectónica da época

  • A arquitectura de De la Sota “estaba a facer vangarda na España franquista” segundo os textos de “Ourense Imaxinado”. Na exposición sinaláronse as innovacións deste proxecto que respondeu ó interese do arquitecto nas posibilidades que ofrecía a produción en serie, tal como se facía no eido internacional dende a Escola Bauhaus, por exemplo.

 

  • “Na residencia de estudantes pon en práctica a construción con elementos prefabricados, seriados, que xa ensaiara na casa Valera en 1961. Andaba a fixar a atención na busca de solucións estandarizables nas que centra a súa investigación técnica. Cos paneis Horpresa de formigón pretensado atopa rixidez e versatilidade de transporte e colocación. Mais tamén achega enxeños propios que non existen no mercado, como é o caso das portas de paneis de madeira forrados en aceiro co que consegue illalas do frío exterior e manter a calor cara ao interior”, segue o texto.

 

  • Tamén foi novo o que expuxo para resolver a orografía, como o aproveitamento do camiño sinuoso que alí había para separar diferentes zonas do complexo segundo o seu uso, o uso de cubertas inclinadas prefabricadas.
  • “Dende a cimentación, todo é industrializado co uso de formigón armado e tamén con fiestras  que se farían con deseño curvado para aproveitar o proceso de fabricación da industria dos autobuses, entre outros exemplos”, detalla Alberte.

 

 

  • Co proxecto avanzado, segundo Alberte, houbo “controversia arredor da súa finalidade, porque a execución dependía da Obra Social da Caixa de Aforros, e alguén pensou que este complexo supoñía en realidade, un privilexio, e non unha atención a persoas desfavorecidas así que foi quedando adiado, e produciuse o cambio de presidencia na entidade cando Alés foi substituído por David Ferrer en 1976”.

 

  • Ferrer contratou aos arquitectos Manuel Conde e fillo, “que reformularon o proxecto pero non se fixo tampouco así que a Caixa de Aforros puxo a finca en mans de dous promotores de Toén e empezou a venderse en parcelas”, remata Alberte.

 

  • E aí comezou outra parte da historia, a máis actual…Arquitecto Alberte en Finca Fierro

Barbadás Quéreo Viveo, Novas, Promoción económica

CONTENT.1710839034

16/04/2022

O bar de Bentraces renaceu con Ilda Peralta catro meses antes da pandemia, e colabora ca feira dos días 23 e 24 de abril

Emprendemento en Barbadás

Ilda Peralta Duarte, propietaria do café Bentraes dende novembro de 2019. Foto Rosa Veiga
  • A historia dun bar de aldea pode parecer intranscendente, pero no caso de Bentraces trátase dunha das dúas ou tres actividades económicas da contorna inmediata. Na aldea máis redonda de Barbadás, hai un pazo  adicado a eventos sociais e empresariais, un artesán en proceso de cambio de local e o bar que está na estrada de Celanova (Nacional 540 esquina rúa do Canastro).

 

  • Ilda Peralta Duarte reabriu o bar Bentraces  en novembro de 2019.
    Ilda é de Paraguay, estableceuse en Ourense hai case dúas décadas e traballou sempre no sector hostaleiro, a maior parte do tempo nos dous restaurantes  da familia do “Coto do Rano” ata que decidiu ser a súa propia xefa.

 

  • “Me puse a buscar local por todo Ourense hasta que un amigo que vive en Bentraces me habló de este que estaba vacío. El sitio me gustó y aquí nos establecimos ese año”, explica.

 

  • Ilda abriu e poucos meses despois tivo que pechar, a causa da pandemia. “Empezó a ir muy bien con personas que pasan por aquí, los trabajadores del pazo de Bentraces cuando tienen eventos, y l@s vecin@ que toman café a diario”, detalla.

 

  • Dende que chegou, sabe que pode contar “con todos los vecinos y vecinas, igual que en el pueblo saben que pueden contar conmigo”. Agora, tras o parón da pandemia, comezará a retomar plans en canto poida, como o de ter un posto de pulpeira diante do bar… e outros que aínda non conta.
Ilda Peralta Duarte, propietaria do café Bentraes dende novembro de 2019. Foto Rosa Veiga
Ilda Peralta Duarte, propietaria do café Bentraces dende novembro de 2019. Foto Rosa Veiga
  • La gente se va animando poco a poco, va cogiendo confianza para salir y si todo va bien, iremos mejorando la atención”, concreta. Neste momento, a súa oferta é de petiscos caseiros con cada consumición de bebida. Prepara cada día pratos diferentes, como chouriciños ao viño, callos, tortilla de pataca, revoltos, queixo e embutidos variados.

 

  • Ten selado de lotería e moito traballo diario que espera siga en aumento, para o que xa conta cunha traballadora polas tardes.

 

  • A familia de Ilda medrou dende que chegou a Bentraces, igual que os seus plans de futuro na aldea que escolleu para vivir. O máis inmediato é a colaboración na feira prevista para os días 23 e 24 anunciada polos organizadores nas portas da aldea.

 

  • A asociación “O Fonfón” de Bentraces anima a participar na feira para fomentar o consumo sustentable e coa venda e troco dos obxectos non aproveitados na casa. Ilda atenderá eses días o bar, por vacacións da traballadora, pero colaborará no aprovisionamento de bebidas e petiscos.

 

  • Moita sorte Ilda!!
Ilda Peralta Duarte, propietaria do café Bentraes dende novembro de 2019. Foto Rosa Veiga
Ilda Peralta Duarte, propietaria do café Bentraces dende novembro de 2019. Foto Rosa Veiga

Barbadás Quéreo Viveo, Novas, Promoción económica

CONTENT.1710839034

01/04/2022

O escultor José Manuel Pateiro crea un “Ícaro” e pinta cada día en Parada de Piñor

Sociedade en Barbadás

Escultor e pintor José Manuel Pateiro Guede, en Parada de Piñor.
  • O pintor e escultor de Parada de Piñor José Manuel Pateiro Guede retomou o seu traballo nunha pedra monumental da que está a saír Ícaro e o seu pai Dédalo, dous personaxes mitolóxicos gregos que fuxiron dunha torre na que estaban presos despois de construír ás con plumas de paxaro pegadas con cera dunha candea.

 

  • Esta “peza”, segundo nos contou Pateiro, está comezada dende hai 15 anos e retomouna hai uns meses e non parará ata rematala. Cando o faga, espera que o destino da imaxe non quede lonxe “para non perdela de vista” como ocorreu ata agora coas que fixo antes.
Escultor e pintor José Manuel Pateiro Guede, en Parada de Piñor.
Escultor e pintor José Manuel Pateiro Guede, en Parada de Piñor. 30/03/22. Foto Rosa Veiga
  • Entre elas a escultura da “Familia” da rotonda central da Valenzá, cuberta por pancartas, cores, luces e o “atrezzo” necesario para moitas celebracións do calendario anual, e tamén a de “Píramo e Tisbe”, os amantes de pedra que poder verse no barrio da Ponte, no xardín que está onde remata a Ponte do Milenio.

 

  • “Non traballo nunca por encargo, e cando remato as obras alguén se vai interesando e as leva”, detalla Pateiro nun descanso do seu “traballo”. “Dende pequeno gústame debuxar e por ese motivo estudei Formación Profesional para ser Delineante, na Farixa, aínda que nunca traballei como tal, pero nunca deixei de debuxar”, relata.

 

  • Do debuxo pasou á pintura e desta ata a pedra. “Meu pai era canteiro así que coñecía as ferramentas e o material e comecei a traballalo. Agora pinto con óleo e esculpo, sempre despacio, pero todas as  tardes”, confesa.
Escultor e pintor José Manuel Pateiro Guede, en Parada de Piñor.
Escultor e pintor José Manuel Pateiro Guede, en Parada de Piñor. 30/03/22. Foto Rosa Veiga
  • A primeira escultura que fixo era un home atado a unha columna “de tamaño natural”, e está ben  preto da súa casa en Parada de Piñor.
    A seguinte é a de “Píramo e Tisbe”, da que fixo un bosquexo en papel e despois en terracota. “Amoseina no concello de Ourense e pedíronma así que fíxenas finalmente en dous bloques de pedra”.

 

  • A terceira ía ser a figura dun home sentado “como unha especie de estudo anatómico” e cando estaba comezado, o falecido Recaredo Paz  viuna e quixo que a adaptara para o xardín diante do edificio da asociación Aixiña. , e alí está.

 

Sete meses con cada pedra

  • A idea inicial de Pateiro é traballar co cincel para el mesmo, e faino con calma, así que cada un dos seus traballos leváronlle entre 7 e 8 meses. A poucos metros do “Ícaro” sen rematar, está “Job” xa finalizado.

 

  • A escultura do novo Ícaro acompañado do seu pai o escultor Dédalo, ten lecturas diferentes e hai que percorrela en círculo para descubrir os diferentes elementos, incluído un relevo do Minotauro da illa de Creta. “Están pai e fillo no momento de preparar as ás, un momento importante que lles vai cambiar a vida, coas súas consecuencias, e saben que o teñen que facer para librarse do Minotauro, aínda que sexa unha decisión que lles reborde”.

 

  • Pateiro comeza cada tarde (despois do seu traballo das mañás) co martelo e cincel nas mans, diante do bloque de pedra, e remata o día diante do lenzo, ultimamente diante da pintura dunha muller asomada a unha xanela e os xogos de reflexos e sombras arredor dun neno.

 

  • “Hai anos fixera unha exposición no desaparecido café Isaac e despois comecei con estudos anatómicos tamén baseados en retratos de amigos e coñecidos a partires de fotos súas”, explica o pintor-escultor.
Escultor e pintor José Manuel Pateiro Guede, en Parada de Piñor.
Cadro a partir dunha fotografía. na casa do escultor e pintor José Manuel Pateiro Guede, en Parada de Piñor. 30/03/22. Foto Rosa Veiga
  • Na súa casa, lenzos, pinturas, disolventes, pinceis, pedras xigantes e ferramentas de canteiro- escultor ocupan espazos interiores e exteriores, onde tamén poden verse obras acabadas como a do santo “Job” e cadros en escaleiras e  muros con nenos xogando.

 

  • Un dos seus fillos xa experimenta tamén nas dúas disciplinas.

 

Escultor e pintor José Manuel Pateiro Guede, en Parada de Piñor.
Escultor e pintor José Manuel Pateiro Guede, en Parada de Piñor., no traballo de Ícaro e Dédalo 30/03/22. Foto Rosa Veiga

 

 

 

 

 

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas, Promoción económica

CONTENT.1710839034

26/03/2022

Unha ducia de mozas de Barbadás xoga no club de Fútbol Feminino Rosalía, único na provincia de Ourense

Sociedade en Barbadás

Xogadoras do clube Escola Fútbol Femenino Rosalía que viven en Barbadás, xunto co vicepresidente do clube José Antonio Vázquez Féliz, co parque dos Patos. Barbadás 25/03/22. Foto Rosa Veiga
  • Pequenas veciñas de A Valenzá e As Lamas xogan nalgún dos cinco equipos de fútbol feminino do club “Rosalía”, fundado en 2018 e que neste 2022 creou o equipo “biberón” de nenas de 3 a 5 anos, no que xa hai 7 xogadoras.

 

  • Parte das doce futbolistas de Barbadás están na imaxe acompañadas polo vicepresidente da escola e club deportivo. Son : Patricia, Aldara, Matilde, Noa, Sabela e Zaira, faltan María e Paqui das “sénior”, Candela, Claudia e Sara do equipo infantil, e Laura do equipo “cadete”.

 

  • O vicepresidente José Antonio Vázquez Félix “Yuse” amósase campante cando lembra que a ducia de mozas de Barbadás que hoxe están no club son as “sucesoras” daquel equipo feminino de Barbadás, pioneiro, que xogou os últimos partidos en 2015, despois de 5 anos de competición.

 

  • Tamén houbo equipo feminino de fútbol na Rúa, que xogou un par de Ligas ata o 2018 e o da Unión Deportiva Ourense que tivo equipo “sénior” de mulleres ata que desapareceu no 2018.

 

  • O directivo do “Rosalía” explica que esta Escola de Fútbol Feminino naceu coa idea de “facer equipos base, como promesas, infantís e cadetes, para nutrir o equipo de sénior da UDO” e ao desaparecer este, o “Rosalía” fixo equipo propio tamén coas “maiores”.

 

  • A escola renaceu en 2018 despois da súa apertura un ano antes co pulo de Mario Gómez (hoxe presidente do “Rosalía”), Alba Rodríguez e Iván Gutiérrez, e no marco do equipo “Bosco” do colexio Salesianos de Ourense.

 

  • “A convocatoria para que as mozas xogaran o fútbol en 2017 foi un éxito total, pero re-fundouse a escola un ano despois para cambiar o seu funcionamento, de xeito que todo o orzamento anual recaía nas xogadoras”, detalla Yuse.

 

  • Cada xogadora paga unha cota de 21 euros mensuais “e teñen cubertos todos os gastos de equipamento, desprazamentos e calquera outro que se xere na competición da Liga Autonómica na que participan” . Co orzamento anual fanse colaboracións solidarias como as emprendidas cas ONGs “GaliciAME” , “Pequenos Superheroes”  e “Comongoal” .

 

  • O actual vicepresidente chegou ao club “de casualidade” pois o presidente coñecíao e comezou a pedirlle, de xeito informal, que fixera fotografías dos partidos. “O club tiña páxina web e as fotografías dábanlle moito atractivo así que, para que as fixera sempre, o presidente levoume na directiva e aceptei o reto”, lembra.
Xogadoras do clube Escola Fútbol Femenino Rosalía que viven en Barbadás, xunto co vicepresidente do clube José Antonio Vázquez Féliz, co parque dos Patos. Barbadás 25/03/22. Foto Rosa Veiga
Xogadoras do club Escola Fútbol Feminino Rosalía que viven en Barbadás, xunto co vicepresidente do club José Antonio Vázquez Félix, no parque dos Patos. Barbadás 25/03/22. Foto Rosa Veiga

Primeira escola integral feminina na provincia

  • Xa tiveron premios como o da asociación de Mulleres Deportistas de Galicia  que, en 2019 recoñeceu a escola como “a mellor iniciativa a prol do deporte feminino” pois trátase da primeira escola integral deportiva feminina na historia de Ourense.

 

 

  • Así, para conmemorar en febreiro o Día da escritora Rosalía (que da nome á escola, ao club e aos equipos), as xogadoras entregan ao equipo contrario ese día, unha flor e un poema rosaliano escrito nunha postal.

 

  • Este mesmo ano, as xogadoras máis novas recibiron como agasallo o libro “FORMIG4S Misión Rosalía”, escrito precisamente polo actual adestrador das “maiores”, Pere Tobaruela  .

 

Xogadoras de toda a provincia

  • A escola está aberta a toda nena e moza que queira xogar ao fútbol con outras mozas, e vivir así a experiencia deportiva completa, en equipo.

 

  • Entre os equipos “promesas” (2), cadetes, infantís, “sénior” e dende este ano o de “biberóns”, o club ten 107 xogadoras e un equipo técnico de 7 persoas. O último técnico en chegar foi Pere Tobaruela, que adestra dende hai unhas semanas ao equipo “sénior” tras a marcha do anterior adestrador.

 

  • As xogadoras adestran tres días cada semana, nos campos de Oira e de Santa Cruz de Arrabaldo, e proceden de toda a provincia.

 

  • Coa creación da liga autonómica “cadete” na actual tempada 2021-2022, o club “Rosalía” conta con 5 equipos en competición. “A progresión nestes poucos anos foi moi boa así que esperamos que as nenas e mozas vexan nesta escola unha ocasión para divertirse e mellorar”, conclúe Yuse.

 

  • Pódense seguir os seus resultados deportivos e actividades nas redes sociais.

Cartel EFF Rosalía

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839034

20/03/2022

Avoas, fillas e netas aprenden a tocar a pandeireta con Carla e ensaian para a “foliada” do 17 de maio

Sociedade en Barbadás

pandeireteiras de Barbadás - Concello de Barbadás
  • Un grupo de veciñas de Sobrado do Bispo e Barbadás, ata o momento, forma parte do grupo de pandeireteiras da asociación cultural San Mauro, no que avoas, fillas e netas ensaian xuntas e prepáranse para a foliada do Día das Letras Galegas, coa axuda de Carla González Rodríguez, que lles dá clase dende 2014.

 

  • Miriam, Noa, Ángeles, Manuela, Modesta, Leti, Pili, Chus, Tita, Amparo, Sinda e Alexandra son, ata agora, as aprendices de pandeireteira que asisten aos ensaios reiniciados tras a fase máis dura da pandemia, cada sábado no local da asociación cultural San Mauro, a poucos metros da capela do santo, na aldea de Barbadás.

 

  • Carla forma parte, á súa vez, do grupo de rondalla e da coral da asociación, pero comezou a dar clase de pandeireta en Barbadás despois da súa participación nun festival de 2013, co grupo musical de Pobra de Trives.
Grupo de pandeireteiras da Asociación Cultural San Mauro, de Barbadás. Ensaio no local da asociación. 19/03/22. Foto Rosa Veiga
  • Meu pai xa lles daba clase de rondalla e coral e eu participaba nos dous grupos, e cando actuei con meu grupo de Trives pedíronme que lles dera eu clase de pandeireta, e aí comezou todo”, relata Carla.

 

  • As primeiras clases foron para apender o “toque” de muiñeira, e pouco a pouco, segundo ía mellorando a técnica do grupo, os ensaios derivaron cara a outros “toques” como o de “jota”, “pasodoble” e “rumba”, co que están a reiniciarse nestes días.

 

  • “A muiñeira non é a más fácil, pero sempre se comeza por ese toque que se utiliza en todos os grupos musicais, despois practícanse todos os demais, pero pode que o máis complicado sexa tocar a pandeireta e cantar a un tempo”, detalla.

 

  • Entre as “aprendices” está Manuela que foi a que plantexou a Carla “que se atrevese a dar clase de pandeireta”.  Para Carla, a proposta foi “unha responsabilidade enorme, e de cara a primeira actuación eu estaba moi nervosa, mentres que algunhas delas xa tiñan experiencia en tocar xuntas na rondalla ou cantar na coral e estaban tan tranquilas”, lembra.
pandeireteiras de Barbadás - Concello de Barbadás
Grupo de pandeireteiras da Asociación Cultural San Mauro, de Barbadás. Ensaio no local da aosciación. 19/03/22. Foto Rosa Veiga

Fórmase como profesora de música

  • Carla estuda agora na facultade de Educación para ser profesora de música en Educación Primaria.

 

  • A experiencia destes anos en Barbadás seralle moi útil e mantén as tardes dos sábados libres para axudar nos ensaios. Agora preparan xa a súa participación na foliada de conmemoración do Día das Letras Galegas, o vindeiro 17 de maio.

 

  • “Participarán todos os grupos de música tradicional de Barbadás, e hai uns cantos”, anuncia. Despois de dous anos inactivo a causa da pandemia, o grupo espera recuperar o ritmo e a participación de veciñas e veciños interesados neste instrumento para o que compre practicar o movemento de boneca.
pandeireteiras de Barbadás - Concello de Barbadás
Grupo de pandeireteiras da Asociación Cultural San Mauro, de Barbadás. Ensaio no local da aosciación. 19/03/22. Foto Rosa Veiga

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839034

16/03/2022

Axudas celiaquías ou intolerancias á lactosa

Prazo de solicitudes ata o 31 de marzo de 2022

Convocatoria 2022- Axudas celiaquia e intolerancias á lactosa - Concello de Barbadás
  • Durante o mes de marzo de 2022, está aberto o prazo para solicitar as “axudas destinadas a familias en cuxo ámbito existan un ou máis enfermos celíacos ou intolerantes á lactosa para o ano 2022”, que consiste nun pagamento único de 400 € por cada un dos enfermos celíacos ou intolerantes á lactosa que convivan no seu fogar.

 

  • Para novas solicitudes poden poñerse en contacto cos Servizos Sociais do Concello ou nas Oficinas Municipais de A Valenzá.
    As renovacións poden presentalas na Sede Electrónica ou en calquera das oficinas de rexistro do Concello de Barbadás. Formulario de solitude achegado a esta noticia.

 

  • Para máis información poden chamar ao teléfono 988 393 168, extensión 4.
Data Adxuntos
16/03/2022 Solicitude axuda-Autoeditable PDF [94 KB]

Novas, Servizos sociais

CONTENT.1710839034

13/03/2022

Héctor vende en “Ecomola” produtos biodegradables para limpeza e recarga e re-utiliza envases

Emprendemento en Barbadás

Héctor Ortega Fidalgo, de Ecomola, na Valenzá. Foto Rosa Veiga
  • A Valenzá ten dende xullo de 2021 a primeira tenda de produtos de limpeza biodegradables, na que Héctor Ortega Fidalgo re-utiliza e recarga envases para reducir máis o impacto ambiental destes produtos envasados en botellas de plástico.

 

  • Chámase Ecomola e  espera poder celebralo seu primeiro aniversario, xa que non puido ter inauguración.

 

  • Héctor e a súa familia viven na Valenzá dende hai 5 anos, e chegaron a Barbadás seguindo a estela dun amigo de colexio en Venezuela que se instalou na aldea de Pontón.

 

  • “Llevábamos un tiempo deseando irnos de Venezuela, sobre todo desde que a mí me atracaron y robaron el coche, pero no sabíamos a donde ir, y ya nos decidimos cuando un familiar sufrió un tiroteo en Caracas y vivíamos tanta inseguridad que solo nos sentíamos a salvo en la Hermandad Gallega de la capital”, lembra.

 

  • A súa nai é de Albarellos (Monterrei), pero toda a familia estaba en Venezuela, así que a decisión foi complicada. “Un amigo que vino para Pontón hablaba con nosotros cada día para animarnos a hacer lo mismo y finalmente vendimos lo que pudimos y nos vinimos en 2017”, agrega Héctor.

 

  • Viñeron para a Valenzá e tiveron algunha oportunidade de traballo que non callou. “Ni mi esposa ni yo somos de estar en casa ni de vivir de ayudas así que, animados por una pareja de amigos que vive en A Coruña, contactamos con los proveedores de produtos ecológicos de limpieza 4Eco, de Girona que tienen más de cien tiendas en franquicia en toda España”, segue.
Héctor Ortega Fidalgo, de Ecomola, na Valenzá. Foto Rosa Veiga
Héctor Ortega Fidalgo, de Ecomola, na Valenzá. Foto Rosa Veiga

“O eco mola” e saíu Ecomola

  • Os amigos instalados na Coruña teñen a tenda “Ecoterra” e Héctor e Mayra abriron en xullo de 2021 “Ecomola”, con produtos de limpeza biodegradables nunha altísima porcentaxe e con calidade comprobada na súa casa, antes de decidirse.

 

  • Unha parte dos produtos están envasados na súa versión básica e “superconcentrados”, de xeito que se pode escoller e engadir o aroma no momento de mercalos. “Tenemos todo tipo de clientes, los que prefieren detergente y suavizante con aroma, los que no quieren aroma en ninguno de ellos y los que sí lo quieren en suavizante”, detalla Héctor.

 

  • A proposta de produtos “eco” da tenda inclúe dende xel para ducha, ata lava-vaixelas, pasando por frega-chans, limpa-fogar, quita-grasa, ambientadores, limpadores tamén de superficies de madeira… e xa ampliaron a oferta inicial para ter produtos de cosmética natural como xabóns, esponxas con glicerina, xampús…

 

Proxecto de entrega a domicilio

  • Tamén contan con esponxas naturais dunha empresa de Pontevedra para diversos usos e  fregadores, e para celebrar o primeiro aniversario da tenda esperan ter listo un sistema de entrega a domicilio, que estudan en colaboración ca asociación Centro Comercial Aberto A Valenzá… mentres seguen pensando en ampliala oferta dos seus produtos, entre os que xa teñen unha curiosa lima de uñas de cristal.
  • Héctor Ortega Fidalgo, de Ecomola, na Valenzá. Foto Rosa Veiga
    Héctor Ortega Fidalgo, de Ecomola, na Valenzá. Foto Rosa Veiga

Barbadás Quéreo Viveo, Novas, Promoción económica

CONTENT.1710839034

05/03/2022

Geni coseu centos de máscaras no confinamento e, sendo patronista téxtil, segue a preferir a costura

Solidariedade en Barbadás

María Eugenia Da Costa Forneiro. Coastureira de Barbadás
  • Con Geni abrimos unha parte da historia recente, a da propia pandemia, pero nos comezos… aló por marzo de 2020… E non poderemos nunca falar daquel momento sen falar das costureiras de Barbadás, que aportaron material e horas de traballo na casa cando había tempo para facer de todo. Elas e tamén algún costureiro decidiron… coser.

 

  • Naquel grupo, María Eugenia Da Costa Forneiro era unha das máis novas, vivía e vive na aldea de Barbadás, preto da vella fábrica de cerámica e porcelana Galos, na que traballaran os seus pais, cando estaba a pleno rendemento.

 

  • Pasada aquela tempada de necesidade de protección e de confinamento, despois de coser centos de mascariñas semanais (episodio do que ela non nos falou) Geni volveu aos poucos ao seu traballo no taller de costura que abriu no barrio da Carballeira.

 

Costureira vocacional

  • Sempre quixo coser, e aínda que no cole non estaba a gusto, sempre quixo aprender para mellorar … e así é a súa vida. Con 21 anos comezou a pasalo ferro e con 22 marchou a un taller que traballaba para Adolfo Domínguez en Maceda.

 

  • “Comecei na prancha e pedín que me pasaran á máquina de coser, aos poucos, para non baixar moito a produción, e xa vin que me gustaba moito”, lembra Geni.

 

  • Pasou tres anos aprendendo coa máquina de coser e despois decidiuse a estudar patronaxe. “Erguíame cada día as 5,30 horas para entrar no taller de Maceda ás 7,00 e cando saía ás 15,00 ía cara Baños de Molgas, para as clases da Escola Felicidad Duce, que tamén tiña aulas en Allariz”.

 

  • E así conqueriu o título oficial de patronista téxtil, que lle serviu para optar a un posto de traballo diferente. “Con 29 anos aceptáronme como axudante de patronista na fábrica que tiña a empresa no polígono de San Cibrao das Viñas, porque cumpría tódolos requisitos, e por riba eu quería seguir aprendendo”, narra.

María Eugenia Da Costa Forneiro. Coastureira de Barbadás, no seu talleMaría Eugenia Da Costa Forneiro. Costureira de Barbadás, no seu taller . 24/02/2022 Foto:Rosa Veiga

 

 

Patronista e volta á costura

  • E aprendeu: ao cabo dun ano era encargada da xastrería da liña U da empresa ourensá e Geni deixou de coser durante 11 anos, ata que lle propuxeron trasladala a Madrid e ela rexeitouno.

 

  • “As novas condicións non me interesaban e decidín deixar ese traballo e montar un negocio nun baixo da familia”, e refírese ó seu taller  “Texabel” na rúa Filomena Dato do barrio ourensán da Carballeira.

 

  • Comezou a traballar nel con unha amiga e cando ela atopou traballo, Geni seguiu porque se sinte “a gusto, porque é menos agobiante que manter unha produción nunha empresa”. Así que foi probando, con arranxos de roupa, con unha liña de roupa de nen@, comezou a construír a súa páxina web, buscou comerciais…

 

  • “É complicado montar unha empresa e moitas cousas foron quedando a medias, agora teño clientela continua e podo comezar a pensar de novo en proxectos”, detalla.

 

  • Conta con espazo suficiente para os arranxos de roupa e, neste momento, ten unha parte ocupada por traxes de noiva, de madriña e de primeira comuñón dunha amiga a prezo de saldo, ata remátalos.

 

  • Quixera dar clase de patronaxe para brindar a outras persoas coñecemento e práctica para traballar nunha empresa, porque aínda que eu teña o título oficial, descubrín que é moi básico para o posto de traballo”, e Geni pensa xa en buscar tempo para reformar o seu local, “e tentareino antes de que remate este ano”, concreta.

 

  • Precisará axuda  de alguén máis no taller porque, xa agora, non fai traballos por falta de tempo, por exemplo, traxes de Entroido.

 

  • Polo momento seguirá cos habituais arranxos pero xa pensa nos cambios que precisará facer… e en seguir aprendendo, e pasar de novo ao eido do patronaxe, seguramente dando clases e quizais recuperando a idea de facer unha liña propia de roupa.
María Eugenia Da Costa Forneiro. Coastureira de Barbadás, no seu taller da Carballeira. 24/02/22
María Eugenia Da Costa Forneiro. Costureira de Barbadás, no seu taller . 24/02/22 Foto: Rosa Veiga

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839034

20/02/2022

Os rolos de “shushi” xaponés chegan a Barbadás cos novos propietarios do bar “Acordes”

Emprendemento en Barbadás

Alejandro Salceda Blanco e Carolina Ferreira Cabrera en bar Acordes. 18/02/2022
  • O bar “Acordes” leva unha semana co seu novo proxecto para dar pulo a actividade do  local do que se fixeron cargo hai uns meses Carolina Ferreira Cabrera e Alejandro Salcedo Blanco “Alex”.

 

  • Chegaron os rolos de “shusi” xaponés da man do cociñeiro Luis A. Bastardo Santaella, que acordou con Carolina e Alex engadir o seu coñecemento da cociña xaponesa no local. Así o nome de “Acordes” que tiña sentido musical, engade un novo significado.

 

  • Alex explicounos que a experiencia hostaleira é cousa de Carolina, que antes traballou no bar A Carabela (ao carón mesmo do “Acordes”) e ante en todo tipo de locais do sector hoteleiro e hostaleiro.

 

  • “Soubemos que Luis tiña experiencia  en restaurantes e formación no consulado de Xapón en Venezuela, con mestres cociñeiros do país asiático, así que pareceunos boa idea acordar con el introducir novas tapas”, detallou.

 

  • Até agora Alex encargábase do xamón asado, a tortilla e as tapas de diario. Agora, coa incorporación de Luis, viven a diario a curiosidade dos clientes pola comida xaponesa.

 

  • Luis manéxase en diferentes áreas culinarias pero pareceulle que os rolos de “sushi” serían  unha boa idea porque non están nas cartas dos restaurantes nin bares da Valenzá nin do resto de Barbadás.

 

  • “Cada día vienen personas que nos explican que no les gusta el pescado crudo, y les decimos que así es el Hosomaki, el sushi básico, pero yo hago también con pescado cocido, con pollo y con langostinos”, relata.

Café Bar Acordes

Rolos chamados “Tokio”

  • O ar xaponés vaise instalando nas mesas do “Acordes” porque cando chegan persoas con curiosidade polas novas tapas e as piden, “voltan outro día para probar outro rolo diferente”, narra Alex. Son rolos para compartir, e cando chegan grupos de amigos e amigas, piden varios rolos de sabores diferentes e proban uns poucos cada vez.

 

  • Os primeirizos nos sabores xaponeses, descobren que “shusi” é máis que pescado, e soen pedir o rolo de polo empanado con plátano e salsa “teriyaki” pero “cando volven anímanse a probar diferentes e temos unha ducia de sabores distintos”, lembra Alex.

 

  • Entre os máis reclamados, está o “Tokio” que é un rolo de shusi con langostinos empanados… e prometen  seguir variando.

 

  • Tamén levan uns días con reparto a domicilio con pedidos a través dunha plataforma con aplicación de internet propia.

 

Tamén sala de billar

  • O local está preparado para o lecer da fin de semana non só ca oferta de tapas e “shusi” senón tamén con unha diana e unha mesa de billar para os xogos en equipo.

 

  • Todo na Valenzá

 

 

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas, Promoción económica

CONTENT.1710839034

12/02/2022

“Velaí vai” e velaí vén o grupo de cantareiras e músic@s de Bentraces que retoman ensaios

Sociedade en Barbadàs

grupo pandeiretieras, cantores e músicos "Velai vai" de Bentraces con veciños de varias aldeas. febreiro
  • Veciños e veciñas de Bentraces apuntáronse en 2016 a clases de música tradicional, no proxecto ideado por Beatriz Fernández García e Pablo Martínez para levar clases de música a tódalas aldeas de Barbadás, para persoas de calquera idade…

 

  • Tódalas persoas interesadas aprenderon con el a gaita, pandeireta, canto, tambor… e un ano despois estreáronse como grupo de música tradicional nas festas das Lamas.

 

  • “Esa actuación supuxo un antes e  un  despois e medrou a motivación entre profesores e estudantes así que decidimos formar unha asociación que servira de base para a actividade e seguimos cas actuacións, tamén nas festas da Valenzá”, lembra Beatriz.

 

  • Entre aqueles aprendices de música estaba e está Pilar, presidenta da asociación cultural que nos contou que o nome do grupo “Velaí Vai” foi sacado dunha canción tradicional que adaptaron para incluír na letra o nome da “costiña do Moredo” de Bentraces, a que leva até un vello lavadoiro na parte baixa da aldea, ó pé duns viñedos.

 

  • Pilar lembra a actuación nas festas da Valenzá como outro fito na historia da escola de música e do grupo: “no día de San Bernabé, que é o patrón, houbo recortes na celebración así que os veciños acordaron non contratar música nin foguetes. Parte dos que vivían na parte vella levaron banda de gaitas á misa e fixeron celebración enxebre con empanada, inchables e nós, os de Velaí Vai”.

 

  • Se nas Lamas foi a estrea, na Valenzá chegoulles o pulo definitivo. Pablo lembra que para aquela, todos ensaiaran moito e a actuación “foi a mellor de todas até aquel momento”.

 

grupo pandeiretieras, cantores e músicos "Velai vai" de Bentraces con veciños de varias aldeas. febreiro 2022
grupo pandeireiteiras, cantores e músicos “Velai vai” de Bentraces con veciños de varias aldeas. febreiro 2022. Foto Rosa Veiga

E segue a música

  • No repertorio deste grupo de 25 persoas, entre cantareiras, pandeireteiras , gaiteiros e outros músicos, hai cancións tradicionais, tamén as adaptadas como a da “costiña do Moredo”, “Licor de negro café” de Lamatumbá, “Vaca marela”, “A rianxeira”…

 

  • A escola chegou ás aldeas de Barbadás antes da pandemia, trátase dunha “escola nómada” segundo Beatriz,  que tivo que reestruturarse polas circunstancias sanitarias. Agora retoma actividade.

 

  • Pola súa banda, @s que forman parte do grupo “Velaí Vai”,  de varias aldeas de Barbadás como Bentraces, Finca Fierro, Loiro e A Valenzá, comezaron os ensaios en outubro de 2021 e xúntanse cada xoves ás 20,00 horas no local social de Bentraces, fronte a igrexa.

 

  • Alí Pilar, Conchita Marité, Estrela, as dúas mozas que se chaman Pili, Luz (Lucita), Antonio, Beito, Javier, Rosa, Clara, María Dolores, Roberto, Lucía, o acordeonista Manuel, Charo, Quique, Lorena e o gaiteiro Javi. Algúns deles, por parellas botan un baile se o ambiente se anima.

 

  • E así pasou, o ambiente medrou nun encontro diante do lavadoiro, ao pé da costiña do Moredo…do que  haberá imaxes publicadas en breve.

 

  • Polo momento, quedan presentados…

 

grupo pandeiretieras, cantores e músicos "Velai vai" de Bentraces con veciños de varias aldeas. febreiro 2022. Foto Rosa Veiga
Grupo pandeireiteiras, cantores e músicos “Velai vai” de Bentraces con veciños de varias aldeas. febreiro 2022. Foto Rosa Veiga

 

Barbadás Quéreo Viveo, Novas

CONTENT.1710839034